Δεν έχω ασχοληθεί με ό,τι ονομάζεται ..."τυχερά παιχνίδια".
Πρώτον, γιατί δεν είχα ποτέ τον ανάλογο χρόνο να διαθέσω.
Δεύτερον, γιατί δεν κατανοώ τους μηχανισμούς τους.
Τρίτον, γιατί δεν πιστεύω ότι είναι τυχερά για τους παίκτες. Oμως πιστεύω ότι είναι απολύτως τυχερά για τους "διοργανωτές" τους.
Οι Έλληνες επιδίδονται, παραδοσιακά, μετά μανίας, στα "τυχερά παιγνίδια". Φαντασιώνονται ότι μέσα σε μια νύχτα μπορεί να κερδίσουν τα χρήματα μιας ζωής, χωρίς τον ανάλογο κόπο. Ετσι, σε χιλιάδες καφενεία και "στέκια", ανά τη χώρα, στήνονται παράνομα παιχνίδια, κάτω από το "άγρυπνο" μάτι της Αστυνομίας.
Ο "τζόγος" στο Διαδίκτυο ξεπερνά τα ποσά που διατίθενται εβδομαδιαίως -με τις ευλογίες του κράτους- για "προγνωστικά" του ΟΠΑΠ. Οσο βαθαίνει η κρίση τόσο κάποιοι Πολίτες κυνηγούν την ..."καλή" μέσω της ηλεκτρονικής χαρτοπαιξίας.
Σε αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό, διάβαζα πρόσφατα μία έρευνα της Σχολής Ψυχολογίας του Πανεπιστήμιου Στάνφορντ, που διεξήχθη ανάμεσα σε τρεις χιλιάδες ερωτώμενους οι οποίοι δήλωσαν παθιασμένοι παίκτες αλλά όχι επαγγελματίες χαρτοπαίκτες. Αποδείχθηκε ότι οι φανατικοί των τυχερών παιχνιδιών είναι αφελείς, κατώτερης μόρφωσης, απότομοι και βίαιοι ως χαρακτήρες, ανεύθυνοι στις επαγγελματικές υποχρεώσεις τους και ασταθείς στις σχέσεις τους.
Δεν ξέρω πόσο ταιριάξει η εικόνα με ελληνικά πρότυπα.
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν περί πολλού τη θεά Τύχη -Λάχεση- ενώ επιδίδονταν σε τυχερά παιχνίδια της εποχής τους.
Ομως το πάθος των νεο-Ελλήνων για τη χαρτοπαιξία είναι πέραν πάσης προσδοκίας:
Αρκεί ένας περίπατος στις λεωφόρους για να διαπιστώσετε πόσες γιγαντοαφίσες σάς προτρέπουν να "παίξετε όπως είστε". Είτε με "φάτσες" παραβατικές -"μαυρισμένο μάτι"- είτε με αθώες, νοικοκυρές - "μπιγκουτί".
Επ’ εσχάτων επιστρατεύθηκε και η γνωστή κυρία Αλεξανδράτου.
Υποθέτω εν είδει υποσχετικής "κατάκτησης" των μελλοντικών τυχερών.
Δεν θα έγραφα τα προηγούμενα αν δεν ήξερα δύο βασικά πράγματα:
Πρώτον, ότι δεκάδες χιλιάδες οικογένειες μένουν χωρίς τα στοιχειώδη από την "αρρώστια" του πατέρα, που "καταθέτει" μισθό ή μεροκάματο στην "πράσινη" ή στην ηλεκτρονική "τσόχα".
Δεύτερον, όπως μου κατήγγειλαν, ότι πίσω από τον "παράνομο τζόγο" που διακινείται ιντερνετικά κρύβονται "ευυπόληπτοι" μεγαλοεπιχειρηματίες -και των ΜΜΕ- που, χωρίς σοβαρή επένδυση, βγάζουν εκατομμύρια στα παράνομα ηλεκτρονικά στοιχήματα και καζίνο, εκμεταλλευόμενοι το πάθος των "ανεγκέφαλων κυνηγών της τύχης".
Ειλικρινά, δεν ξέρω αν πρέπει το κράτος να προστατεύει ευήθεις Πολίτες. Ομως μια κυβέρνηση, ευνομούμενου κράτους, έχει υποχρέωση να ανακαλύψει όλους όσοι κρύβονται πίσω από τη διακίνηση του χαρτοπαικτικού μαύρου χρήματος της ηλεκτρονικής τράπουλας και να τους "τσακίσει".
Πρώτον, θα αποκομίσει μεγάλα ποσά για το πενόμενο Δημόσιο.
Δεύτερον, θα σώσει Πολίτες και οικογένειες, αν την ενδιαφέρει…
ΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ
Αναδημοσίευση απο : http://gianniotis.blogspot.com/2010/08/blog-post_7033.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου