Το "μιαρό" χρήμα.

Δεν σας κρύβω ότι το δημοσίευμα της εφημερίδας το ΠΑΡΟΝ (6/4/2008) μας προβλημάτισε. Οι απρεπείς χαρακτηρισμοί κατά του προσώπου του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχη μας και η βεβαιότητα με την οποία ο δημοσιογράφος παρουσιάζει τα πράγματα, μας παρακίνησαν να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο. Άλλωστε αφορά την Μητρόπολη στην οποία ανήκουμε και ειδικότερα την περιοχή της Ερμιονίδας.

Θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά του θέματος. Η περιουσία αυτή ( στο Μετόχι Ερμιονίδος) καλώς η κακώς (για μερικούς κακώς) ανήκει στον Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ύδρας. Αυτό είναι δεδομένο και δεν χωράει αμφιβολία. Για πολλά χρόνια μερικές οικογένειες εκμεταλλεύονται όλη αυτή την περιοχή, δίνοντας το χαμηλότερο δυνατό ενοίκιο προς τον δικαιούχο.

Εδώ και μερικά χρόνια το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου με καθ’ όλα νόμιμες διαδικασίες και την έγκριση του Μητροπολιτικού Συμβουλίου έχει προκηρύξει κατ’ επανάληψη πλειοδοτικό διαγωνισμό για την ενοικίαση της έκτασης. Με σκοπό τα έσοδα να διατεθούν για την κάλυψη των αναγκών του Νοσοκομείου και του Γηροκομείου Ύδρας. Όλα όσα λέγονται από την εφημερίδα για «…παντελής έλλειψη διαφάνειας και άμεση ή έμμεση παραβίαση των όρων της διακήρυξης…..» είναι ψευδή και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα σύμφωνα με το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του ναού. Αν ωστόσο κάποιοι θίγονται και κατά την γνώμη τους έγιναν με αδιαφανείς διαδικασίες και άλλα παρόμοια, είναι προτιμότερο να προσφύγουν στην δικαιοσύνη, για να λάμψει η αλήθεια, παρά να καλύπτονται πίσω από δημοσιεύματα εφημερίδων.

Τώρα θα με ρωτήσετε γιατί να ενοικιάσει ο ναός αυτήν την έκταση; Τι να τα κάνει τα χρήματα; Αυτά δεν είναι «ιερές μπίζνες»; Χρειάζεται χρήματα η Εκκλησία;

Απαντώ λοιπόν με τα παρακάτω.

Κάθε χρόνο η Μητρόπολη μας οργανώνει ένα συνέδριο με σκοπό τον απολογισμό του φιλανθρωπικού της έργου, για το χρόνο που πέρασε (για φέτος έχει προγραμματιστεί για τις 13 Μαΐου στην Αίγινα).

Ο οικονομικός απολογισμός περιλαμβάνει όλα τα Ενοριακά Φιλόπτωχα Ταμεία της Μητροπόλεως μας, το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο, το ταμείο Πολυτέκνων, το ταμείο Νεότητας, τις Εκκλησιαστικές Κατασκηνώσεις (δύο, μία στην Αίγινα και μία στο Πόρο) και όλα τα ιδρύματα της Μητροπόλεώς μας.(Νοσοκομείο και Γηροκομείο στην Ύδρα, Νοσοκομείο στην Αίγινα κ.λ.π.).

Σας προσκαλώ να έρθετε για να δείτε με τα μάτια σας και να ακούσετε με τα αυτιά σας τον οικονομικό απολογισμό του έτους 2007. Για το έτος 2006 οι δαπάνες ανέρχονται στα 1.797. 547 (ένα εκατομμύριο επτακόσιες ενενήντα επτά χιλιάδες πεντακόσια σαράντα επτά ευρώ – εξακόσια δώδεκα εκατομμύρια , πεντακόσιες δεκατέσσερις χιλιάδες, εκατόν σαράντα δραχμές) μόνο για το φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως μας, προς τους πάσχοντες αδελφούς μας.

Αν αναλύσουμε τα χρήματα αυτά, θα βρούμε ότι προέρχονται από δωρεές, από ενοίκια, από πωλήσεις, από εισφορές των ιερών ναών από, από….. Από εκεί προέρχονται τα έσοδα της Μητροπόλεως μας αλλά και των ιερών ναών μας.

Όλα τα χρήματα από τα έσοδα αυτά, τα οποία διαχειρίζεται η τοπική μας Εκκλησία, δαπανώνται στην φιλανθρωπία. Όλα μα όλα!!!

Αλλά για να δώσεις πρέπει να έχεις.

Η Εκκλησία διαχειρίζεται τα χρήματα με μοναδικό γνώμονα να τα επιστρέψει σε όσο τον δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό συνανθρώπων μας. Γνωρίζω από μέσα αυτά που σας λέω και ακόμα ότι καταβάλλεται πολύ μεγάλη προσπάθεια στην Μητρόπολή μας για να καλυφθούν έκτακτες και επείγουσες ανάγκες όλων των συνανθρώπων μας που ζητούν την βοήθειά της.

Και κάτι ακόμα, για εκείνους που μας κατηγορούν ότι ασχολούμαστε με τα χρήματα, σαν να είναι κάτι μιαρό. Καταρχήν τα χρήματα δεν είναι κάτι κακό, είναι ένα μέσο που η Εκκλησία το χειρίζεται προς όφελος των ανθρώπων. Η κακή χρήση των χρημάτων που μπορεί να γίνεται από κάποιους εκπροσώπου της Εκκλησίας είναι καταδικαστέα.

Πρέπει να σας πω και το καταλαβαίνει ο καθ’ ένας σας, ότι για να λειτουργήσει ένας Ναός ή μία Μητρόπολη, με ότι συνεπάγεται αυτό (π.χ. για να πληρωθούν οι υπάλληλοι, για να αγοραστούν τα αναλώσιμα, για να λειτουργήσει μιά χορωδία, για να οργανωθεί και εξοπλιστεί ένα ενοριακό κέντρο, ή να λειτουργήσει ένα χορευτικό ή ακόμα για να γίνει ανακύκλωση όπως στην ενορία μας, ή ένα συνέδριο, για να λειτουργήσει το Γηροκομείο και τα δύο νοσοκομεία που έχει η Μητρόπολη μας και πολλά άλλα) χρειάζονται χρήματα.

Το αμφισβητεί κανείς αυτό;

Πως η Εκκλησία θα ανταποκριθεί στις υλικές ανάγκες της;

Πώς θα βοηθήσει και θα συμπαρασταθεί στους αναξιοπαθούντες;

Πείτε μου, πώς;

Θα γίνουμε ζητιάνοι από δω και από εκεί; ή μήπως κάποιοι θέλουν την Εκκλησία να κάτσει στα «αυγά» της, να μην μιλάει, να μην κάνει κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο, να είναι εκτός της κοινωνίας;

Αυτό όπως καταλαβαίνεται δεν μπορεί να γίνει.

Η Εκκλησία με όσα μέσα τις έχουν απομείνει και διαθέτει, με διαφάνεια, με διάλογο, με σύνεση, με όραμα, θα συνεχίσει να δίνει τη μαρτυρία του Ιησού Χριστού, του Εσταυρωμένου και Αναστάντα και να βρίσκεται στο πλευρό κάθε ταλαιπωρημένου ανθρώπου, ακόμα και αν χρειαστεί να πουλήσει τα άμφιά της, τα κειμήλια της, τα καντήλια της, όπως έκανε το 1940-41 στην κατοχή ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Δαμασκηνός Παπανδρέου για να ταΐσει τα παιδιά της Ελλάδας που πέθαιναν από την πείνα.

Πρεσβ. Θεμιστοκλής Στ. Μπάζος
Εφημέριος Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κοιλάδας.