Μήπως είναι πολιτική παρέμβαση;

Η Αγία Γραφή, αντιθέτως απ’ ότι νομίζουν πολλοί, έχει σαφείς θέσεις για την κοινωνική δικαιοσύνη:

· «Όποιος από το διπλανό του τη διατροφή αφαιρεί, είναι το ίδιο σαν να τον σκοτώνει. Κι όποιος δε δίνει στον εργάτη τον μισθό του, είναι φονιάς» (Σοφία Σειράχ 34:22).

· «Μην εκμεταλλεύεσαι ποτέ το μισθωτό, το δυστυχισμένο και το φτωχό συμπατριώτη σου ή τον ξένο που ζει σε μια από τις πόλεις της χώρας σου» (Δευτερονόμιο 24:14).

· «Η νηστεία που θέλω εγώ είναι ετούτη: Να σπάτε των αδικημένων τα δεσμά, να λύνετε τα φορτία που τους βαραίνουν, τους καταπιεσμένους να ελευθερώνετε και να συντρίβετε κάθε ζυγό» (Ησαΐας 58:6).

Ο χριστιανός δεν μπορεί να μένει αμέτοχος και αδιάφορος μπροστά στις κοινωνικές αδικίες ή στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Πόσο μάλλον οι Ποιμένες του, οι Ιερείς ή ο Επίσκοπος δεν μπορούν να κλείνουν τα μάτια τους στην εξαθλίωση, την αδικία και το ηθικό ξεπεσμό μιας κοινωνίας με το πρόσχημα ότι αυτά είναι θέματα του κόσμου αυτού, ενώ εμείς πρέπει να ασχολούμαστε με τα θέματα του άλλου κόσμου, με τους νεκρούς...

Μα θα μου πείτε αφού έχουμε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, πρέπει να της έχουμε εμπιστοσύνη, ξέρει ποιο είναι το καλό μας.....;;;...

Ο Χριστιανός είναι κατά κύριο λόγο πνευματικός αθλητής, που επιδιώκει μέσα από την Ορθόδοξη ασκητική ζωή την θεραπεία των παθών του και την απόκτηση των αρετών εκείνων που θα τον οδηγήσουν στην αγιότητα . Η άσκηση του αυτή, έχει διαστάσεις και προεκτάσεις ιστορικές. Εξελίσσεται μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαί, μέσα στην καθημερινότητα του. Δεν είναι ξένος, και αποκομμένος από τον κόσμο, ζει σαν ξένος μέσα στον κόσμο, βιώνοντας την διδασκαλία του Ευαγγελίου, δίνοντας ένα ζωντανό παράδειγμα στους συνανθρώπους του.