Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

θα σ’ ακολουθώ.


Σαν ξεκινάει ο γάμος τα δύο πρόσωπα παύουν να είναι δυο και τότε γίνεται το θαύμα. Οι δυο γίναν ένα και αναμέσα τους πάντα ο Ένας. Και ο καιρός κυλάει. Τα ευχάριστα διαδέχονται δυσάρεστα και το αντίθετο και η ζωή κυλάει.

Άλλες μέρες είναι όμορφες, γαλήνιες, χαρούμενες και άλλες δύσκολες, σκληρές και αναπάντεχες. Έρχονται γεγονότα και καταστάσεις που δεν περίμενες ποτέ. Δεν φαντάστηκες πως θα συνέβαιναν. Σε βρήκαν απροετοίμαστο ή μάλλον μας βρήκαν απροετοίμαστους. Μπήκαμε σε δρόμους δύσβατους. Μας φαίνεται σκληρό ότι ξεπερνάει τις αντοχές μας, τις σκέψεις, τις δυνατότητές μας.

Μη το ξεχνάς όμως σε παρακαλώ. Είμαστε μαζί. Έχουμε μαζί μας Εκείνον. Είναι δύσκολα μα δεν είμαστε μόνοι. Κι αν νιώθεις πως πνίγεσαι πως θέλεις να μείνεις μόνος, αν δεν αντέχεις κανέναν και τίποτα εγώ θα σε ακολουθώ.

Αν δεν μπορείς να περπατήσεις δίπλα μου μην στεναχωριέσαι, εγώ είμαι από πίσω σου. Σ’ ακολουθώ. Σ’ ακολουθώ και θα σε ακολουθώ. ΄Αλλωστε μη ξεχνάς είμαστε συνοδοιπόροι. Όταν όλα περάσουν εγώ θα είμαι ακόμα πίσω σου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να γυρίσεις.
Περιμένω εκεί για όσο θες για όσο χρειάζεσαι, μα σε παρακαλώ μη ξεχνάς είμαστε Εκείνος και εμείς.

Πολλές φορές οι καταστάσεις της ζωής μας φέρνουν λύπη και μελαγχολία στην ψυχή μας μα όσο νιώθουμε την αγάπη και το άγρυπνο μάτι του Θεού να μας σκεπάζει όλα ξεπερνιούνται. Έπειτα από τη βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο.

Ύστερα από μια δοκιμασία έρχεται η ησυχία, η τακτοποίηση των πραγμάτων, η ενδυνάμωση της αγάπης μας.

Σήμερα δεν μπορείς να πεις λέξη, απελπίστηκες, σε κυρίευσε η λύπη, τα δάκρυα σου κλείσανε τα μάτια, θολώσανε όλα, νιώθεις μόνος όμως αύριο θα δεις πως δεν θα είναι έτσι Έχεις το χρόνο να το δεις και εγώ απλά θα σ’ ακολουθώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: