Η Θέωση του ανθρώπου..

Αντιγράφω το παρακάτω σχόλιο από το ιστολόγιο του π. Ιεροθέου που είναι αναρτημένο στην ανάρτηση με θέμα: ΕΛΑΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΤΕΡΑ & ΑΔΕΛΦΟ, ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ! γιατί μου προξένησε το ενδιαφέρον και θέλω κάποια στιγμή να το σχολίάσω. Δεν με ενοχλεί η ανωνυμία εκείνου που γράφει, αν και από περιέργεια θα ήθελα να ξέρω ποιος είναι. Με "προκαλεί " σε διάλογο ο τρόπος που σκέπτεται.

Ο/Η Ανώνυμος είπε...


"Αν όμως στον αγώνα μας αυτό δεν είναι συμπαραστάτης μας ο Ιησούς Χριστός, τότε ο αγώνας είναι χωρίς όφελος και γεμάτος ματαιότητα! " Αγαπητε Ιεροθεε και αγαπητε πρωην συμμαθητη , θα ηθελα να σταθω στην παραπανω προταση που εγραψες στο κειμενο σου περι κατηχησης.Θεωρω λοιπον πως η παραπανω προταση εμπεριεχει ακρατο κ ακραιο δογματισμο!Και εξηγουμαι..



Πως ειναι δυνατον να γνωριζεις κ να προεξοφλεις πως ο ¨αγωνας",τον οποιο περιγραφεις στο κειμενο σου,ειναι χωρις οφελος κ γεματος ματαιοτητα αν δεν ειναι συμπαραστατης μας ο Ιησους Χριστος ? Δηλαδη κανενας ανθρωπος δεν μπορει να επιτυχει τα οσα περιεγραψες χωρις την "συμπαρασταση" του Ιησου Χριστού? Το θεωρω αδιανοητο κατι τετοιο και υπαρχουν και απειρα παραδειγματα που αποδεικνυουν τα λεγομενα μου.



Υπαρχουν απειρες οικογενειες που εχουν καταφερει να εμφυσησουν στα παιδια τους τα ιδανικα και τους στοχους ζωης που περιγραφεις και τα εχουν βοηθησει να ανταπεξελθουν στις προ(σ)κλησεις των καιρων μας , χωρις να παιζει απολυτως κανεναν ρολο στη ζωη τους ο Ιησους Χριστος!Δεν ειχαν οφελος αυτα τα παιδια απο την διαπαιδαγωγηση που ελαβαν απο την οικογενιεα τους?Ολα οσα πετυχαν ηταν ματαια?Ο μονος τελικα που μπορει να εγγυαται οφελη κ αποτελεσματικοτητα ειναι ο Ιησους Χριστος?



Προφανως τα ερωτηματα ειναι ρητορικα! Αλλα ακομα κι αν η συμπαρασταση του Ιησου Χριστου ειναι ικανη και αναγκαια συνθηκη (που προφανεστατα δεν ειναι!) για να διαγουμε ολοι εναν εναρετο βιο , εσυ πως μπορεις να το γνωριζεις με βεβαιοτητα αυτο?Και κυριως πως μπορεις να ακυρωνεις οποιαδηποτε αλλη προσπαθεια η οποια δεν εχει συμπαραστατη της τον Ιησου Χριστο? Μπορει οι θρησκευομενοι ανθρωποι να "εμπνεονται" και να αντλουν δυναμη απο τον Ιησου Χριστο και οντως με την νοητη συμπαρασταση του να πετυχαινουν πολλα, αλλα υπαρχουν και εκατομμυρια αλλοι οι οποιοι αντλουν δυναμη και "εμπνεονται" απο διαφορετικες "πηγες"!Οπως η οικογενεια τους , οι συζητησεις με τους φιλους τους, η μουσικη, η αναγνωση βιβλιων και πολλα αλλα.Και σαφως το ενα δεν αναιρει το αλλο,δηλαδη μπορει και οι θρησκευομενοι εκτος απο την συμπαρασταση του Ιησου Χριστου , να χρησιμοποιουν και τις "πηγες" που περιεγραψα.Αλλα δεν μπορω να καταλαβω πώς μπορεις να προδικαζεις την εκβαση ενος "αγωνα" ο οποιος απλως βασιζεται σε κατι διαφορετικο απο αυτο που εσυ προσπαθεις να εμφυσησεις στα νεα παιδια!



Κατ'εμε δυο ειναι τα ενδεχομενα.'Η απλως ειναι ενα διαφημηστικο τρικ για να προσελκυσεις περισσοτερα παιδια στην κατηχηση 'η απλως βαδιζεις κι εσυ στο γνωστο και σταθερο μονοπατι στο οποιο πορευθηκε και συνεχιζει να πορευεται εδω και αιωνες ο χριστιανισμος, δηλαδη στο μονοπατι του ακρατου και ακραιου δογματισμου!Οποιο απο τα δυο ενδεχομενα και να ισχυει (ειναι πολυ πιθανο βεβαια να ισχυουν και τα δυο ταυτοχρονως) θλιβομαι βαθυτατα, διοτι χρησιμοποιεις το ψευδος (αφου ειναι αδυνατον να εισαι βεβαιος περι του ανωφελου και της ματαιοτητας οποιασδηποτε "διαφορετικης" προσπαθειας!) και τον εκφοβισμο (αφου ουσιαστικα δηλωνεις στους γονεις οτι στους φοβερους,τρομερους και ακρως επικινδυνους καιρους που διανυουμε και που επονται, η μοναδικη λυση ειναι ο Ιησους Χριστος αλλιως δεν υπαρχει αλλη ελπιδα!).



Τωρα νομιζω πως δεν ειμαι ο πλεον αρμοδιος να κρινω αν ειναι σωστο να κατηχουνται τα παιδια 'η οχι , αφου θεωρω οτι αυτα ειναι ζητηματα που αφορουν αποκλειστικα και μονο τους πιστους και θρησκευομενους και εχουν να κανουν με τον "εσωτερικο" τροπο λειτουργιας της εκαστοτε θρησκειας.Αλλα ως "εξωτερικος" παρατηρητης οφειλω να επισημανω πως ειναι αναφαιρετο δικαιωμα σου να προσπαθεις μεσω της κατηχησης να μεταδωσεις στα παιδια τις οποιες αποψεις σου και να τους εμφυσησεις τα οποια "ιδανικα" και τις οποιες "αξιες" πρεσβευεις! Αλλωστε κι εγω (και οι ομοιοι μου) το ιδιο κανω,απλως προς την αντιθετη κατευθυνση και με διαφορετικες πρακτικες!



Εσυ προσπαθεις να προτρεψεις τους νεους να ακολουθησουν τον Ιησου Χριστο και την διδασκαλια του , ενω εγω προσπαθω να τους αποτρεψω απο το να ακολουθησουν αυτο το νοσηρο,κατ'εμε, μονοπατι! Ελπιζω να το καταφερω...



Αναμενω με χαρα την απαντηση σου!


19 Οκτώβριος 2008 8:53 πμ


Και αυτή είναι η απάντηση του π. Ιεροθέου στο σχόλιο του ανώνυμου.

Ως προς αυτά που λέτε ανωτέρω…ουσιαστικά καταλήγουμε να λέμε ότι χρειάζονται οι αρχές και τα ιδανικά…που για μας είναι η παρουσία και αγώνας με τον Χριστό, για τον Χριστό και μέσα στα γεγονότα που ο Χριστός επιτρέπει στη ζωή μας…και όταν εκείνος αποκρύπτεται πίσω από όσα ως εμπειρία έχουν οι παλαιότεροι από εμάς υπάρχει κρυπτόμενος και κρύπτεται φανερούμενος ο Θεός μας!

Ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαλέγει την φανέρωση του ή την εξαφάνιση του από το πεδίο της ζωής του! μπορεί να είσαι σε περιβάλλον αγιότητος και να μην τον βρεις και υπάρχουν περιπτώσεις που εμφαίνεται στη ζωή αμαρτωλών και καταφρονεμένων ανθρώπων!

Ο Χριστός δεν εγγυάται απλώς αλλά απαρτίζει όσα στη γη μαθαίνουμε και όσα στη γη βιώνουμε και ειδικά τα θετικά βιώματα μας! Εγώ δεν σου λέω απλά προσωπικές γνώμες σου μεταφέρω αυτό που όλοι οι άγιοι έχουν ως εμπειρική γνώση…αλλιώς δεν θα έδιναν την ζωή τους για τον Χριστό είτε δια μαρτυρίου αισθητού είτε δια μαρτυρίου πνευματικού!

δεν προσπαθώ να εμφυσήσω κάτι άλλο από την πνοή του αγίου Πνεύματος την οποία θα αισθανθούν ο σ ο ι πιστεύουν σ’ αυτό…

αν και εσύ χρησιμοποιείς βαρύτατους χαρακτηρισμούς τους αντιπαρέρχομαι και δημοσιεύω τις δικές σου ψευδείς και μαντικές εικασίες…με ύφος καρδιναλίων εκατό και πολλή την διάθεση επιθέσεως…δεν κατανοώ το μένος σου…με την κατήχηση…δεν σε κάλεσε κάνεις να έρθεις με το έτσι θέλω και νομίζω ότι δεν έχω στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις μας ύφος κατηχητικό…και ούτε δέχομαι να με βάζεις σε μια συντεχνία κατηχητικής διαδικασίας…αφού εσύ απορρίπτεις τον Χριστό μας! Γιατί δεν μας αγνοείς απλώς ως κατηχητές…και δες μας όπως εσύ θες!

Ευελπιστώ να μην ακολουθήσει κανείς ατραπούς και δρόμους με δυσοίωνο αποτέλεσμα…με θανατηφόρες συνέπειες και με πνιγηρά αποτελέσματα! Καλή «επιτυχία» στο έργο σου…αφού η δική σας στάση θα κάνει τα παιδιά του Χριστού απλά να θυμηθούν τον Π α τ έ ρ α τους!

π. Ιερόθεος ο εκ Κρανιδίου

Μερικές σκέψεις ως απάντηση στο ανώνυμο σχόλιο…

«Πως ειναι δυνατον να γνωριζεις κ να προεξοφλεις πως ο ¨αγωνας",τον οποιο περιγραφεις στο κειμενο σου,ειναι χωρις οφελος κ γεματος ματαιοτητα αν δεν ειναι συμπαραστατης μας ο Ιησους Χριστος ? Δηλαδη κανενας ανθρωπος δεν μπορει να επιτυχει τα οσα περιεγραψες χωρις την "συμπαρασταση" του Ιησου Χριστού? Το θεωρω αδιανοητο κατι τετοιο και υπαρχουν και απειρα παραδειγματα που αποδεικνυουν τα λεγομενα μου.»

Επειδή αγαπητέ μου η ζωή δεν ξεκίνησε σήμερα. Επειδή η Εκκλησία μέσα στην οποία ζούμε καταγράφει τις εμπειρίες της μέσω τον Αγίων και των Πατέρων της και αυτή την εμπειρία της την χρησιμοποιεί ως «Ύδωρ Ζων» στις νεότερες γενιές των χριστιανών. Επειδή ο αγώνας για τον οποίο μιλάει ο π. Ιερόθεος, είναι η προσπάθεια να ενωθούμε με το Θεό ή αλλιώς η Θέωση του ανθρώπου. Πράγμα που εσύ αγαπητέ μου δεν κατάλαβες.

Επειδή ο αγώνας που γίνεται για να ενωθούμε με το Θεό είναι «μάταιος» και χωρίς «όφελος» πνευματικό αν ο Χριστός, το Ευαγγέλιο Του δηλαδή και η διδασκαλία Του δεν γίνουν οι οδηγοί μας. Επειδή αγαπητέ μου άλλο πράγμα είναι να είσαι καλός άνθρωπος και ηθικός με την ευρεία έννοια του όρου, (ήθους, συμπεριφορά) και άλλο πράγμα είναι να είσαι χριστιανός. Διευκρινίζω αμέσως για να μην παρασυρθείς πάλι, ότι ο καλός και ηθικός άνθρωπος μπορεί να μην είναι και χριστιανός. Αλλά ο χριστιανός ως απόρροια της εφαρμογής του Ευαγγελίου του Χριστού στη ζωή του είναι σίγουρα ηθικός άνθρωπος με την ευρεία έννοια.

Το θέμα δεν είναι να «διάγουμε ενάρετο βίο» όπως αναφέρεις. Το θέμα είναι να ενωθούμε με τον Ιησού Χριστό και όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν. Ο ενάρετος βίος δηλαδή θα είναι το αποτέλεσμα της σωστής και καρποφόρας σχέσης μας με το Θεό. Το ζητούμενο είναι να πιστέψουμε, να εμπιστευτούμε το Χριστό με μόνη προϋπόθεση να τον αναγνωρίσουμε ως Σωτήρα μας και να εφαρμόσουμε την διδασκαλία Του.

Δεν είναι θέμα «έμπνευσης και άντλησης δύναμης από τον Ιησού Χριστό» όπως λες. Είναι η προσπάθεια που κάνεις να ταυτίσεις την ζωή σου με τη ζωή του Χριστού. Για να ζεις με το Χριστό, για το Χριστό χωρίς να εκμηδενίζεται η προσωπικότητα σου. Διότι οτιδήποτε κάνεις το κάνεις από Αγάπη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να αγαπάς. Στην αγάπη φανερώνεται η ελευθερία των ανθρώπινων επιλογών. Αγαπάς ελεύθερα τον Ιησού Χριστό και τον δέχεσαι ως Θεό και Σωτήρα σου.

Το όφελος των παιδιών που έλαβαν από την σωστή και ηθική διαπαιδαγώγηση των γονέων τους, είναι πράγματι σημαντικό. Αλλά δεν συγκρίνεται με την Ζωή κοντά στο Θεό που είναι απείρως σημαντικότερη και γνησιότερη. Ο ΜΟΝΟΣ που μπορεί να εγγυηθεί την Θέωση του ανθρώπου είναι ο Ιησούς Χριστός. Ναι αγαπητέ μου ανώνυμε.

Δεν είναι θέμα «πηγών» όπως αναφέρεις. «Πηγές» υπάρχουν πολλές, με πολλών ειδών νερά. Εδώ μιλάμε για το απείρως ανώτερο. Για το Θεό. Υποκατάστατα θα βρεις γύρω σου πολλά, για να καλύψεις τις όποιες ανάγκες σου. Την πανανθρώπινη ανάγκη της ύπαρξη μας να βρει το Θεό ΜΟΝΟ στον Ιησού Χριστό θα την «γεμίσεις».

Αγαπητέ μου, το δόγμα και ο δογματισμός, για τα οποία μιλάς με τόσο απαξιωτικά λόγια, για την Εκκλησία του Χριστού είναι ο,τι είναι οι νόμοι της φύσης για τους φυσικούς, έτσι απλά. Είναι η ΒΙΩΜΕΝΕΣ αλήθειες τις πίστεώς μας είναι ο ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ των αγίων και των πατέρων της Εκκλησίας μας. Είναι ή ΑΠΟΚΕΚΑΛΥΜΕΝΗ γνώση στους ανθρώπους από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Είναι η γνώση και η εμπειρία που αποκτά και θα αποκτά μέχρι το τέλος των αιώνων Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ δια του Αγίου Πνεύματος.

Η Τριαδικότητα του Θεού, η Θεανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού, η Παναγία μας ώς Θεοτόκος και τόσα άλλα είναι η έκφραση της βιωμένης και ζωντανής Ζωής της Εκκλησίας του Χριστού.

Να μην θλίβεσαι για τους χριστιανούς αγαπητέ μου, διότι απλούστατα κατέχουμε την βεβαιότητα της ορθής πίστεως. Και η βεβαιότητα αυτή γίνεται ευθύνη και αγωνία για να γνωρίσουν και οι υπόλοιποι άνθρωποι (μικροί και μεγάλοι) αυτό που η Εκκλησία βιώνει δυο χιλιάδες χρόνια τώρα, την αποκεκαλυμένη αλήθεια. Αυτό το σκοπό έχει η κατήχηση.

«Ερχου και Ίδε» αγαπητέ φίλε. Αυτή την βεβαιότητα που πραγματικά αναζητάς ΥΠΑΡΧΕΙ. Αρκεί να ‘ρθεις, να εμπιστευτείς, να αδειάσεις από το εγώ σου για να βρεθεί χώρος να μπει Αυτός που μπορεί να σου γνωρίσει τον αληθινό Θεό. Γι’ αυτό άλλωστε ήρθε ο Χριστός στη γη για να μας γνωρίσει το ΜΟΝΟ αληθινό Θεό.

Να ‘σε καλά αγαπητέ ανώνυμε.

Πατήρ Θεμιστοκλής.