Η Εκκλησία είναι το κέντρο
στο οποίο πραγματοποιείται
στην παρούσα ζωή
η ένωση με το Θεό.
V. Lossky (1)
Εξέχουσα θέση στην ειδησεογραφία καταλαμβάνουν συχνά τα «εκκλησιαστικά» θέματα.
Η σκανδαλοθηρική, σκόπιμα επιλεκτική, δημοσιογραφική προβολή διασύρει στα μάτια του κόσμου, το ήθος και την πνευματική πιστότητα των Ορθοδόξων ιεραρχών και του κλήρου. Υπερτονίζονται οι διαπροσωπικές συγκρούσεις, τα πάθη και οι αδυναμίες. Το αποτέλεσμα είναι να ενισχύονται τα ήδη υπάρχοντα αρνητικά στερεότυπα του μέσου νεοέλληνα για την αγωνιζόμενη Εκκλησία.
Εάν κάποιος χριστιανός, λαϊκός, ιερέας ή Επίσκοπος έχει μικρές ή μεγάλες αδυναμίες, αυτό δεν οφείλεται στο ότι είναι χριστιανός, αλλά στο ότι είναι άνθρωπος. Οι χριστιανοί δεν είναι ούτε καλοί, ούτε τέλειοι. Τέλειος είναι μόνο ο Χριστός. Οι άνθρωποι γίνονται τέλειοι στο βαθμό που ενώνονται με το Χριστό. Οι χριστιανοί δεν επιδιώκουν την άμεμπτη συμπεριφορά αλλά τη Χάρη του Θεού. Ο Χριστός τους προσφέρει τη δυνατότητα να πάνε τόσο πιο μακρυά από την αρετή, όσο πιο μακρυά μπορεί να πάει ένας πύραυλος από ένα ποδήλατο.
Όλες λοιπόν οι διαμάχες που διαδραματίζονται στους κόλπους της Εκκλησίας, κατά βάθος δεν προκύπτουν από τη ζωή της Εκκλησίας αλλά εκφράζουν την ανθρώπινη αδυναμία.
Ακόμη και η μεγάλοι άγιοι έκαναν λάθη. Όχι επειδή ήταν άγιοι. Έκαναν λάθη επειδή ήταν άνθρωποι. Το αγιαστικό στοιχείο δεν ήταν δικό τους. Τους αγίαζε η ζωντανή Χάρις του Θεού που ενεργούσε μέσα τους, παρά το γεγονός ότι έκαναν λάθη.
Ο αγιασμός είναι δώρο του Θεού σε αυτούς που θέλουν και μπορούν να γίνουν αποδέκτες της άπειρης Αγάπης Του. Δεν είναι ανταμοιβή για την ενάρετη ζωή τους.
Η ρίζα βεβαίως του προβλήματος δεν έγκειται στις δημοσιογραφικές παρεμβάσεις, οι οποίες είναι από τη φύση τους αδιάφορες ως προς το βαθύτερο περιεχόμενο της Εκκλησιαστικής Αλήθειας, αλλά στο ότι ο λαός δεν έχει εντρυφήσει στη Αλήθεια της Εκκλησίας και διαμορφώνει άποψη για την Εκκλησία από τους δημοσιογράφους.
Όμως πέρα από τους θεσμούς, τα σκάνδαλα, τις συγκρούσεις και τα μειονεκτήματα κάποιων υψηλά ή χαμηλά ιστάμενων προσώπων, η Αλήθεια της Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Χριστός.
Σε αυτή την αλήθεια ο Χριστιανός μετέχει με όλο του το Είναι. Έχει προσωπική εμπειρία, γεύση και κοινωνία με τον Χριστό. Δεν Τον γνωρίζει απλώς, Τον ζει και Τον αισθάνεται μέχρι τα έγκατα των κυττάρων του. Αυτή η πραγματική και αναμφισβήτητη προσωπική εμπειρία της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, μαρτυρεί στον πιστό την Αλήθεια και συμβάλλει στην καταξίωση, συγκρότηση και διαιώνιση της Εκκλησίας.
Ο χώρος της Εκκλησίας, είναι κατ' εξοχήν χώρος μυστικός. Η σιωπή εκφράζει με μυστική σαφήνεια τη θυσία της αγάπης, τη συντριβή της ταπείνωσης και το στεναγμό της προσευχής. Η Χαριτωμένη σιωπή έχει τη δύναμη να κρατήσει τον πιστό σε κοινωνία με το Χριστό μέχρι θανάτου και μετά θάνατον.
Η δημοσιογραφική προοπτική προβάλλοντας την Αλήθεια της Εκκλησίας στο επίπεδο του κόσμου, την απογυμνώνει από το βάθος της και την παραμορφώνει.
Ενώ η αλήθεια της Εκκλησίας είναι άλλης τάξεως πηγάζει από άλλους ορίζοντες και υπερβαίνει απείρως, κάθε ανθρώπινη γνώση και έκφραση.
(1)Vladimir Lossky. Η μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας. Θεσσαλονίκη, 1984
του Νικήτα Καυκιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου