Το ξύλο δείχνει ότι ο “πιο δυνατός” έχει δίκιο.

9 ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Γράφει η Σούλα Αντουλινάκη δασκάλα Προσχολικής Αγωγής Δραστηριοτήτων Δημιουργίας και Έκφρασης.

Μπορεί κάποιοι από εσάς να μη συμφωνούν με τις παρακάτω απόψεις, όμως, εκτός από τους 9 αυτούς λόγους υπάρχουν και άλλοι εκατοντάδες για τους οποίους το να χτυπάς το παιδί σου δεν είναι ποτέ καλή ιδέα..!
Το ξύλο δείχνει ότι ο “πιο δυνατός” έχει δίκιο. Όταν χρησιμοποιείται τη σωματική τιμωρία για να δείξετε στο παιδί σας ότι έκανε κάτι λάθος, στέλνεις το ακούσιο μήνυμα ότι όποιος είναι μεγαλύτερος και δυνατότερος αποφασίζει για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί σας μπορεί να καθορίσει με τη σειρά του τι είναι σωστό και τι λάθος όταν γίνει πιο δυνατό από εσάς;


Το ξύλο καταδεικνύει ότι οι μεγαλύτεροι έχουν το δικαίωμα να χτυπάνε τους νεότερους. Στέλνετε το μήνυμα ότι οι μεγαλύτεροι και μεγαλόσωμοι μπορούν να χτυπάνε τους μικρότερους και πιο έξυπνους ανθρώπους. Αυτό είναι ακόμα πιο μπερδεμένο όταν εσύ ο ίδιος πειθαρχείς ένα παιδί να χτυπήσει κάποιον. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να συμβεί όταν το παιδί σας μεγαλώσει και γίνει πιο μεγαλόσωμο από εσάς;

Το ξύλο δίνει το παράδειγμα ότι η βία μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα. Το ξύλο, επίσης, δίνει το παράδειγμα ότι η βία είναι σωστός τρόπος για να λύνεις τα προβλήματα σου. “Αν δε μου αρέσει αυτό που κάνεις, τότε θα σε χτυπήσω”. Το παιδί σας μπορεί να αντιληφθεί τη σωματική τιμωρία και ως τρόπο εκφοβισμού και του στέλνει το μήνυμα ότι αυτός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να κάνεις τα πράγματα όπως θες εσύ.

Το ξύλο καταστρέφει την αυτοεκτίμηση. Όταν τα παιδιά τα δέρνουν οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι τα προστατεύουν, δημιουργεί στο παιδί μια απορία “Τι κάνω λάθος;”. Η αυτοκριτική είναι κρίσιμης σημασίας και εύθραυστη. Αν θέλετε το παιδί σας να επιτύχει στη ζωή του τότε το επίπεδο της αυτοεκτίμησής του είναι μείζων παράγοντας για την πορεία του.

Το ξύλο μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα ανάπτυξης ψυχικών συμπτωμάτων υγείας. Σύμφωνα με αυτή τη νέα έρευνα, συνδέσεις έχουν βρεθεί μετά από διαγνώσεις της ψυχικής υγείας σε υψηλά περιστατικά του ξύλου στην παιδική ηλικία για πειθαρχικούς σκοπούς. Είμαστε σίγουροι ότι με το να χτυπάτε το παιδί σας σε μικρή ηλικία, δεν θα θέλατε να του δημιουργήσετε μακροπρόθεσμα ψυχολογικά προβλήματα.

Το ξύλο καταστρέφει την σχέση μεταξύ σας και την εμπιστοσύνη. Θυμάστε να σας χτύπαγαν όταν ήσασταν σε μικρή ηλικία; Έχετε ποτέ σκεφτεί μετά από χρόνια τι θα λένε τα παιδιά σας; “Είμαι τόσο ευγνώμων που με αγαπούσαν οι γονείς μου αρκετά ώστε να με χτυπάνε”; Φυσικά και όχι! Μπορεί πιθανόν να σκέφτoνται ότι σας μισούν. Αυτό φυσικά μπορεί να μη συμβεί αν οι γονείς έχουν κάνει μια συνολική καλή δουλειά στην ανατροφή των παιδιών τους. Όπως και να έχει, το ξύλο μπορεί να ταρακουνήσει τα θεμέλια της εμπιστοσύνης μεταξύ εσάς και του παιδιού σας.

Κανένας δε μπορεί να μάθει όσο είναι φοβισμένος. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά είναι φυσιολογικά αδύνατο να μάθουν και να εφαρμόσουν σκέψεις υψηλής τάξης όταν είναι φοβισμένα. Ο φόβος είναι υπεύθυνος για την ώθηση για τσακωμό. Αν θέλετε το παιδί σας να μάθει, είναι προτιμότερο να μειώσετε το φόβο, παρά να τον αυξήσετε.

Το ξύλο ελαττώνει την επιρροή που έχετε στα παιδιά σας. Η σχέση που υπάρχει μεταξύ γονέα και παιδιού είναι η βάση της επιρροής που έχει πάνω του. “Όταν σκέφτεστε όλους τους ανθρώπους τους οποίους ακούγατε, εμπιστευόσασταν και ζητούσατε συμβουλές, είναι οι άνθρωποι που σας στήριζαν και σας ενθάρρυναν και όχι αυτούς που σας χτύπαγαν. Θέλετε να έχετε τη σωστή επιρροή στα παιδιά σας; Τότε μπορεί να θέλετε να σταματήσετε να τα χτυπάτε ακόμα και αν είναι για το δικό τους “καλό”.

Το ξύλο μαθαίνει στα παιδιά να λένε ψέμματα για να σας αποφύγουν ή να σας αγνοήσουν. Όταν σκέφτεστε την τιμωρία, γενικά δεν αποτρέπει τη συμπεριφορά εκτός αν αυτός που θα τιμωρηθεί είναι παρόν. Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν αυτό που θέλουν να κάνουν, εκτός και αν το επίπεδο της ανίχνευσης είναι υψηλό. Η τιμωρία μαθαίνει στα παιδιά να αποφεύγουν την ανίχνευση του προβλήματος αγνοώντας τους γονείς τους.

Ας προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε πιο ανθρώπινους τρόπους για να μαθαίνουμε στα παιδιά τη δική μας άποψη του “καλού” και του “κακού”, αντί να προσπαθήσουμε να τους προκαλέσουμε πόνο. Τα παιδιά σας και τα παιδιά των παιδιών σας θα σας ευγνωμονούν!
Θυμηθείτε ότι τα παιδιά ακολουθούν τα βήματα των γονέων τους…