Δεν είμαστε σε καλό δρόμο.

Αποκαλυπτική συνέντευξη Μεσογαίας στη "Romfea.gr"

Δευτέρα, 21 Δεκέμβριος 2009 Συντάχθηκε απο τον/την Συνέντευξη στον Αιμίλιο Πολυγένη -

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr», παραχώρησε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος.

(Οι υπογραμμίσεις δικές μας).
Η συνέντευξη του Μητροπολίτη Μεσογαίας κ. Νικολάου έχει ως εξής:

Αιμίλιος Πολυγένης: Σεβασμιώτατε, τον τελευταίο καιρό η Εκκλησία γίνεται αποδέκτης μιας επίμονης και σκληρής κριτικής. Τι βαθύτερο σημαίνει αυτό για σας;

Μητροπολίτης Νικόλαος: Τίποτε το ιδιαίτερο. Αυτό είναι περιοδικό φαινόμενο σύνηθες στην ιστορία της Εκκλησίας από το οποίο πάντοτε έβγαινε μόνον ωφελημένη και δυνατή.

Για την Εκκλησία το πρόβλημα δεν είναι η πολεμική∙ το πρόβλημα είναι ο έπαινος και ο συμβιβασμός της. Προσωπικά νοιώθω δύσκολα με τη συνέπειά μας ως Εκκλησίας.

Νομίζω ότι έχουμε αρκετά απομακρυνθεί από τη διδασκαλία του Ευαγγελίου και των Πατέρων μας. Σκοπός της Εκκλησίας είναι ο εξαγιασμός, η καλλιέργεια των αρετών και της πίστεως, η προσέγγιση του Θεού, η σχέση και η κοινωνία μαζί Του.

Η απόλυτη υποκρισία....

Τι θα γινόταν, αν.....

Έγραψε ο Δημήτρης Ρίζος, στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ:


ΔΕΝ το σχολιάσαμε όσο έπρεπε το θέμα. Αλλά λέμε ΑΝ…

…ΑΝ επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας και με Αρχιεπίσκοπο τον αείμνηστο Χριστόδουλο… Λέμε ΑΝ, βρε αδερφέ…

ΑΝ στο Υπουργικό Συμβούλιο παρίστατο ο Ιεράρχης, έπειτα από... πρόσκληση του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή… Λέμε ΑΝ…

Μπορείτε να φαντασθείτε τι θα συνέβαινε;

Σεισμός; Ορυμαγδός; Χαλασμός; Και βάλε….............

Μέρες θα ωρύονταν τα ΜΜΕ. Παρέλαση από τα Κανάλια θα έκαναν οι συνήθεις «προοδευτικοί» μαϊντανοί, ειρωνευόμενοι και τον Αρχιεπίσκοπο και τον πρωθυπουργό!..

Αφήστε τους Πασόκους και τους βουλευτές των… «άλλων δημοκρατικών δυνάμεων»… Το λιγότερο θα ζητούσαν να πέσει η κυβέρνηση!.. Και από την Παπαρήγα να… αφορίσει τον Αρχιεπίσκοπο!.. Και από τον Αλαβάνο να στείλει τον Τσίπρα και να αφαιρέσει το ράσο από τον Χριστόδουλο!..

Ή μήπως θα ήταν υπερβολικά τα πιο πάνω;

Ενώ τώρα, όχι μόνο χαρακτηρίστηκε ως φυσιολογική η συμμετοχή του σημερινού Αρχιεπισκόπου στο Υπουργικό Συμβούλιο…

…Αλλά όλοι οι «προοδευτικοί» και όλα τα… «αντικειμενικά» ΜΜΕ (Κανάλια και εφημερίδες) όχι μόνο δεν επέκριναν το ασυνήθιστο θέαμα, επήνεσαν και ύμνησαν και τον Ιερώνυμο και τον Γιώργο Παπανδρέου!!!

…Βλέπετε, ο Αγιος Ιερώνυμος ανήκει στην Κλαδική Ρασοφόρων του ΠΑΣΟΚ!..

Αναδημοσίευση από : http://taxalia.blogspot.com/2009/12/blogpost_5766.html#ixzz0b6stAL0X

Ποιός είναι ο Σάντα Κλάους;

Μύρων Χρυσόστομος: Ο Άγ. Νικόλαος, ο Άγ. Βασίλειος και οι παρανοήσεις

Παρασκευή, 25 Δεκέμβριος 2009

Συντάχθηκε απο τον/την To Βήμα - Μαρία Αντωνιάδου

Ιταλοί, Τούρκοι, Ρώσοι, εσχάτως και οι Ιρλανδοί ισχυρίζονται ότι διαθέτουν τα λείψανα του πιο αγαπημένου αγίου των παιδιών, του Αγίου Νικολάου, του γνωστού από τις αμερικανικές ταινίες Σάντα Κλάους, ο οποίος στα καθ΄ ημάς είναι Αϊ-Βασίλης, για να ταιριάξει με την ελληνική παράδοση.

Στη φαντασία των σεναριογράφων του Χόλιγουντ ο Σάντα Κλάους κατοικεί στη Λαπωνία μαζί με τη γυναίκα, τα ξωτικά και τους ταράνδους του. Το λείψανο του Αγίου Νικολάου, επισκόπου Μύρων, φέρεται την ίδια ώρα να βρίσκεται διαμελισμένο σε διάφορα σημεία της Ευρώπης, γεγονός που από πολλούς αμφισβητείται. Αν λένε αλήθεια, τότε... «ο άγιος πρέπει να ήταν πολύ μεγαλόσωμος για ναέχουν όλοι παντού τα λείψανά του», όπως σημειώνει ο μετά από πολλούς αιώνες διάδοχός του στον μητροπολιτικό του θρόνο, Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος. Σύμφωνα με την παράδοση, το σκήνωμα του αγίου βρισκόταν ενταφιασμένο στην κατακόμβη του καθεδρικού ναού στα Μύρα της Λυκίας.

Τον 11ο αιώνα ιταλοί ναυτικοί μετέφεραν το σκήνωμα του αγίου στο Μπάρι της Ιταλίας, αρχικά στον Ναό του Τιμίου Προδρόμου και αργότερα στη βασιλική που χτίστηκε και φέρει το όνομά του. Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, κάποιος γερμανός καρδινάλιος αφαίρεσε τον βραχίονα του αγίου και όταν έξω από το Ρίμινι βίωσε μια σφοδρή θαλασσοταραχή και κινδύνευσε το καράβι που τον μετέφερε υποσχέθηκε να αφήσει το ιερό λείψανο αμέσως μόλις βρισκόταν σε στέρεο έδαφος. Οπερ και εγένετο...

Ο αγαπημένος άγιος για ορθοδόξους και ρωμαιοκαθολικούς αποτέλεσε αντικείμενο λατρείας και για πολλούς βασιλείς. Γι΄ αυτό και λέγεται ότι μικρά κομμάτια των λειψάνων του διέθεταν οι τσάροι της Ρωσίας και οι αυτοκράτορες της Αυστροουγγαρίας.

Από την ώρα που ο γνωστός αμερικανός σκιτσογράφος Τόμας Ναστ έδωσε στον Αγιο Νικόλαο τη μορφή που όλοι γνωρίζουμε και ο Λούις Πραγκ τύπωσε τις πρώτες ευχετήριες κάρτες με τη μορφή του αλλά με πράσινη φορεσιά, ο Αγιος Νικόλαος, ως Σάντα Κλάους πλέον, άρχισε τη δεύτερη διαδρομή του στον κόσμο.

Και όταν κατά τη διάρκεια του μεγάλου οικονομικού κραχ το 1929 η Coca-Cola, ντύνοντάς τον στα κόκκινα, τον περιέλαβε στις διαφημίσεις της έχοντάς τον έκτοτε ως σήμα κατατεθέν, έγινε οριστικά και αμετάκλητα ο αγαπημένος των παιδιών όπου γης και κατέκτησε τις καρδιές όλων.

Οι αντιρρήσεις που υπήρξαν στην αρχή απεδείχθησαν μάταιες. Και η κλασική γαλλική απέχθεια σε καθετί αμερικανόφερτο αυτή τη φορά δεν επιβεβαιώθηκε. Η «Figaro», στις 21 Δεκεμβρίου 1946, είχε γράψει ότι «τα παιδιά της Γαλλίας θα αντιληφθούν ότι ο άγιος των Χριστουγέννων είναι αμερικανικό προϊόν και θα τον εγκαταλείψουν». Εκανε λάθος, φυσικά.

Από το 1983 ο μακαριστός Μητροπολίτης Γέρων Εφέσου και πρώην Μύρων Χρυσόστομοςκαι αργότερα ο διάδοχός του και σημερινός Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασώσουν τον Ναό που χτίστηκε στα Μύρα της Λυκίας και φέρει το όνομα του Αγίου Νικολάου.

Πολλές φορές οι τουρκικές αρχές προκάλεσαν προβλήματα και απαγόρευσαν την τέλεση της λειτουργίας την ημέρα της μνήμης του, στις 6 Δεκεμβρίου, ενώ ταυτόχρονα προσπάθησαν να δημιουργήσουν ειδικές τελετές για να προσελκύσουν τουρισμό, γεγονός που έκανε ορισμένους στην Ευρώπη να πιστέψουν ότι ο γεννημένος στα Πάταρα της Μικράς Ασίας Αγιος Νικόλαος ήταν Τούρκος!

- Πού βρίσκονται τα λείψανα του Αγίου Νικολάου, Σεβασμιότατε;

«Λέγεται ότι πολλοί και φημολογείται ότι άλλοι τόσοι διαθέτουν λείψανα του Αγίου Νικολάου. Τόσο πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν λείψανα ώστε θα έπρεπε ο Αγιος Νικόλαος να ήταν πολύ μεγαλόσωμος για να έχουν όλοι παντού λείψανά του.

Σύμφωνα με αυτά που έχω ακούσει, λείψανα του Αγίου Νικολάου υπάρχουν στη Ρωσία, στην Ιταλία (στο Μπάρι, στο Πρίντιζι και στο Ρίμινι), στην Ελλάδα, στην Τουρκία (στο Μουσείο της Αττάλειας) και δεν ξέρω πού αλλού ακόμη! Τώρα δε τελευταίως μας βγήκαν λείψανα και στην Ιρλανδία, κατά μια πληροφορία της τουρκικής εφημερίδας “Ηurriyet”. Αυτό όμως για το οποίο είμαι εγώ βέβαιος είναι για ό,τι διαθέτω».

- Θα μας πείτε τι υπάρχει στα δικά σας χέρια;

«Πρόκειται για ένα αρχιερατικό εγκόλπιο του Αγίου Νικολάου, δωρεά του τελευταίου τσάρου της Ρωσίας Νικολάου Β΄ προς τον Μητροπολίτη Κρουτίτσκης μακαριότατο Νικόλαο, νεομάρτυρα, ο οποίος δολοφονήθηκε από τους μπολσεβίκους στη Μόσχα, πίσω από το οποίο βρίσκεται τοποθετημένο μέσα σε μικρή μεμβράνη μικρό τεμάχιο λειψάνου του Αγίου Νικολάου το οποίο μου δώρισε ο γέροντάς μου μακαριστός Χρυσόστομος όταν με χειροτόνησε επίσκοπο το 1995.

Και ένα άλλο μεγαλύτερο τεμάχιο σε χρυσή λειψανοθήκη από το σκευοφυλάκιο της άλλοτε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, δωρεά το 1995 του τότε καρδιναλίου Βιέννης, έπειτα από προσπάθεια του φίλου σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αυστρίας κ. Μιχαήλ. Ξέρω επίσης ότι στον Ναό του Αγίου Νικολάου στα Μύρα βρέθηκε πριν από μερικά χρόνια, κατά τη διάρκεια αρχαιολογικής ανασκαφής, ένα λείψανο που ευωδίαζε αλλά δεν ξέρω πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή».


- Ταυτίζονται ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Βασίλειος, που γιορτάζουν τα παιδιά των Ελλήνων, και ο Σάντα Κλάους;

«Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο Άγιος Νικόλαος. Γέννημα θρέμμα των Πατάρων και επίσκοπος διά βίου Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός! Άλλος είναι ο Άγιος Βασίλειος, πλην όμως και οι δύο μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας.

Και οι δύο έδωσαν ένα μεγάλο μέρος της ζωής και της δράσης τους στη φιλανθρωπία, καθένας από σκοπιάς του και στον χώρο ευθύνης του. Ο Σάντα Κλάους είναι των Ευρωπαίων και των Αμερικανών, που συνήθως συγχέουν τα πάντα στον χώρο και στον χρόνο και στην περίπτωσή μας και τους μεγάλους αυτούς αγίους της χριστιανοσύνης».


- Σχέση μεταξύ Αγίου Νικολάου των ορθοδόξων και Σάντα Κλάους των ρωμαιοκαθολικών, δηλαδή, δεν υπάρχει;

«Καμία, παρά μόνο η συνειδησιακή σύγχυση! Αλλωστε o Σάντα Κλάους είναι κατασκεύασμα της Coca-Cola παρά των ρωμαιοκαθολικών!».

- Από πότε ξεκίνησαν οι προσπάθειες για να αρχίσει να εορτάζεται ξανά η μνήμητου αγίου στα Μύρα;

«Από το 1983 και μετά, με μια διακοπή τα έτη 2004 και 2005. Εφέτος μάλιστα ήταν τόσο μεγάλη η συμμετοχή ώστε το προσκύνημα να μπορεί να χαρακτηριστεί το επιτυχέστερο μετά τη δεύτερη επίσκεψη του Παναγιωτάτου Ουκουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου το 2003. Βεβαίως πρέπει να σημειώσω εδώ ότι η εφετινή επιτυχία οφείλεται αποκλειστικά στον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας κ. Εrtugrul Gunay και στον σύμβουλό του κ. Ιbrahim Saritas, ο οποίος είναι προσωπικός μου φίλος».

- Αντιμετωπίζετε προβλήματα από την πλευρά των τουρκικών αρχών;

«Προβλήματα πάντοτε υπάρχουν και θα υπάρχουν, κυρίως από μέρους εθνικιστών της περιφέρειας. Δεν είναι όμως αξεπέραστα! Είναι τιμή μου, εμένα τον ελάχιστο, να είμαι, έστω και αναξίως, διάδοχος ενός τόσο φημισμένου και παγκόσμια τόσο λαοφιλούς αγίου. Αλλά είναι και ευθύνη για τη συνέχεια της ιστορίας και της εν Χριστώ ζωής!

Όνειρο μου και σκοπός μου ο ιερός καθεδρικός ναός του Αγίου Νικολάου στα Μύρα να λειτουργεί και να αγιάζεται εις τον αιώνα τον άπαντα! Δεν του λείπει τίποτε άλλο παρά μόνο το λιβάνισμα! Κάθε άλλη πράξη θα τον αδικούσε. Γένηκε μόνο για να λειτουργείται! Βεβαίως θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι επιβάλλεται να συμβάλουμε και εμείς από μέρους μας για τη διατήρηση του σπουδαίου τούτου ιστορικού μνημείου».

Αναδημοσιευση απο: http://www.romfea.gr/

Ευλογημένα Χριστούγεννα

Χρόνια πολλά!

Χρόνια καλά!

Χρόνια ευλογημένα εύχομαι σε όλους του φίλους επισκέπτες του ιστολογίου και συνταξιδιώτες του διαδικτύου.

Ο Θεός γεννήθηκε ως άνθρωπος στο πρόσωπο του Χριστού είτε το πιστεύουμε, είτε όχι. Αν το πιστεύουμε θα αλλάξει η ζωή μας, θα γίνουμε πραγματικά παιδιά του Θεού.

Ο Λόγος του Θεού το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος φοράει την ανθρώπινη σάρκα για να την αναπλάσει και να την οδηγήσει στο πρωτοκτιστό κάλλος της.

Ο Θεός κατέβηκε στην γη για να ανεβάσει τον άνθρωπο στον ουρανό.

Πώς αναζητούμε τον Θεό

Πέντε άνθρωποι που ήθελαν πραγματικά «να δουν»

Επιμέλεια: Θ. Ι. Ρηγινιώτης

Οι παρακάτω περιπτώσεις δείχνουν ότι ο Θεός εμφανίζεται μόνον όταν Τον αναζητάς με οδύνη, όταν η εύρεσή Του δεν είναι για σένα δευτερεύον ζήτημα, αλλά ζήτημα ζωής ή θανάτου.

Η αναζήτηση του Θεού μπορεί να κρατήσει χρόνια και οπωσδήποτε συνοδεύεται από έντονους συνειδησιακούς σεισμούς. Είτε μου αρέσει είτε όχι, όταν γεμίζω τη ζωή μου με άλλες ανάγκες και ενδιαφέροντα, και απλώς λέω (όταν το θυμηθώ), «αν ο Θεός θέλει να Τον πιστέψω, ας εμφανιστεί να Τον δω», ο Θεός ΔΕΝ εμφανίζεται. Ο λόγος είναι απλός: Εκείνος θέλει να Τον πιστέψω, εγώ όμως θέλω;

Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης (1866-1938). «Έζησε στη γη ένας άνθρωπος, άνδρας με άσβεστη πνευματική δίψα, που λεγόταν Συμεών. Προσευχόταν για πολύν καιρό με ασταμάτητο θρήνο: «Ελέησόν με!». Αλλά δεν τον άκουγε ο Θεός.
Πέρασαν μήνες και μήνες με τέτοια προσευχή και οι δυνάμεις της ψυχής του εξαντλήθηκαν.

Έφθασε μέχρι την απόγνωση και φώναξε: «Είσαι αδυσώπητος!» (=αλύπητος). Και όταν με αυτές τις λέξεις ράγισε κάτι μέσα στη συντετριμμένη από την απόγνωση ψυχή του, είδε ξαφνικά τον ζώντα Χριστό. Πυρ γέμισε την καρδιά του και όλο του το σώμα με τέτοια δύναμη, που, αν κρατούσε ακόμη μια στιγμή η όραση, θα πέθαινε. Από τότε δεν μπορούσε πια να λησμονήσει το ανείπωτα πράο, το απέραντα αγαπητικό, το χαρούμενο και γεμάτο από υπερνοητή ειρήνη βλέμμα του Χριστού. Και στα επόμενα χρόνια της μακράς ζωής του μαρτυρούσε ακούραστα ότι «ο Θεός αγάπη εστίν», αγάπη άπειρη, που ξεπερνά κάθε νου» (βλ. π. Σωφρονίου [Σαχάρωφ], Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 2003).

Ο άγιος γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ (1896-1993), Ρώσος ζωγράφος στο Παρίσι, με οκταετή θητεία στον υπερβατικό διαλογισμό και μεταφυσικές εμπειρίες μέσω του διαλογισμού.

Για χρόνια αντιμετώπισε πειρασμούς, όπως «αν υπάρχει Θεός, πώς είναι δυνατόν να μην είμαι εγώ ο Θεός;» και « γιατί ο Ιησούς να είναι ο Υιός του Θεού και όχι εγώ;». Εγκατέλειψε το μυστικισμό αυτού του είδους απογοητευμένος και, όταν ανακάλυψε την ορθοδοξία, ταξίδεψε στο Άγιο Όρος, όπου έγινε μοναχός.

Οι θεοπτικές εμπειρίες του (όραση του ακτίστου φωτός) ήταν κατακλυσμιαίες, πράγμα που τον στήριξε σε περιόδους επίπονων προσπαθειών να πλησιάσει το Θεό και οδυνηρής μετάνοιας για την προηγούμενη απόρριψή Του. Από αυτές κατάλαβε ότι ο Θεός είναι ταπεινή αγάπη και ότι έρχεται όταν Εκείνος θέλει (όταν κάποιος πρόκειται αληθινά να ωφεληθεί), ενώ ο άνθρωπος είναι αδύνατο να προκαλέσει την εμφάνισή Του με κάποια «μέθοδο» (βλ. π. Σωφρονίου, Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί [=Θα δούμε το Θεό όπως είναι]).

Ο γιατρός Αντώνιος Μπλουμ, μετέπειτα ορθόδοξος επίσκοπος στην Αγγλία. Ως νέος, ήταν σκληροπυρηνικός άθεος. Βασανιζόταν όμως έντονα από την απουσία νοήματος στη ζωή.

Αποφάσισε λοιπόν να ερευνήσει αν υπήρχε νόημα στη ζωή και, αν σε ένα χρόνο διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει νόημα, να αυτοκτονήσει. Μια μέρα, παρακινημένος από φίλο του, παρακολούθησε την ομιλία ενός Ρώσου ορθόδοξου ιερέα. Αυτά που άκουσε τον εξόργισαν τόσο, ώστε, γυρίζοντας σπίτι, πήρε την Καινή Διαθήκη της μητέρας του, για να δει αν το Ευαγγέλιο υποστηρίζει αυτά που είπε ο ιερέας στην ομιλία του. Λίγη ώρα αργότερα, είχε την αίσθηση ότι Κάποιος καθόταν, αόρατος, απέναντί του – και ότι Αυτός ο «κάποιος» ήταν ο Χριστός.

[Σημειωτέον ότι, επειδή ήταν απόλυτα σίγουρος για την ανυπαρξία του Θεού, δεν είναι λογικό να «φαντάστηκε» την παρουσία του Χριστού. Θα έπρεπε να «φανταστεί» κάτι σύμφωνο με τις απόψεις του, όχι αντίθετο με αυτές]. Βλ. π. Ιωάννη Κωστώφ, Αθεϊσμός – Τίνος είναι η αυταπάτη.

Ο Γκλεμπ Ποντμοσένσκι, μετέπειτα π. Γερμανός, ιδρυτής της Αδελφότητας του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας (Καλιφόρνια):

«Επιθυμούσα τη ζωή αλλά έπρεπε να ξέρω γιατί. Να ζω απλώς και μόνον επειδή γεννήθηκα, για να υποφέρω αναίτια και να πεθάνω; Εγώ δεν ζήτησα να γεννηθώ! Ήθελα πραγματικά να ζήσω, αλλά είχα ήδη προχωρήσει πιο πέρα από μια κατάσταση απελπισίας, όπου τα πάντα μοιάζουν αφόρητα απεχθή και μια δαιμονική ενέργεια πλήρους αδιαφορίας κυριεύει ολόκληρο το είναι του ανθρώπου αφαιρώντας κάθε φυσικό φόβο. Αυτή η κατάσταση μπορεί να ονομαστεί “βουβός τρόμος”. Έχοντας λοιπόν περάσει ο ίδιος από μια τέτοια εμπειρία, γνωρίζω τι περνούν στις μέρες μας οι νέοι με αυτοκτονικές τάσεις. Υπήρξα κι εγώ ένας απ’ αυτούς. Ήμουν μόλις δεκαοκτώ – δεκαεννιά χρονών».

Μόνον η χάρη του Θεού μπορούσε να γλιτώσει τον Γκλεμπ από μια τέτοια κατάσταση.

Στεκόταν σε μια γέφυρα στη Βοστόνη και σκεπτόταν ν’ αυτοκτονήσει, όταν, αίφνης, του ήρθε σαν αστραπή μια ανάμνηση από πολλές έγχρωμες φωτογραφίες ενός αγίου που γνώριζε από παιδί – του αγίου Σεργίου του Ραντονέζ. Ο Ρώσος αυτός ασκητής του 14ου αιώνα είχε ζήσει όπως ακριβώς ο άνθρωπος είναι προορισμένος να ζει: μαζί με το Θεό στην αγκαλιά της φύσης.

Ο λογισμός ψιθύρισε στον Γκλεμπ: «Δώσε μια ευκαιρία. Δες αν μια τέτοια γνήσια ζωή αγνότητας, μακριά από τον κόσμο και σε ενότητα με τη φύση, είναι μια πραγματικότητα. Αν δεν είναι, αν όλα τούτα είναι απλώς η ψευδαίσθηση ενός ονειροπόλου, ένα παραμύθι, ένα “όπιο του λαού”, τότε μόνο αφαίρεσε τη ζωή σου…».

(Βλ. π. Δαμασκηνού [Κρίστενσεν], π. Σεραφείμ Ρόουζ, η ζωή και τα έργα του, τ. Α΄, Μυριόβιβλος 2006, σελ. 293-294)

Ο Ευγένιος Ρόουζ, μετέπειτα π. Σεραφείμ Ρόουζ (1931-1982), συνιδρυτής της Αδελφότητας του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας:

Όπως και πολλοί άλλοι νέοι της εποχής του, άρχισε να ζει στο κλίμα του ηδονισμού και της σεξουαλικής ανηθικότητας. […] Ο Ευγένιος προκαλούσε το Θεό, όπως είχε κάνει και στην κορυφή του βουνού Μπάλντυ – αυτή τη φορά, αψηφώντας τους νόμους Του. […] Όπως ο ίδιος ανέφερε αργότερα, αυτή ήταν η πιο σκοτεινή και η πιο δυστυχισμένη περίοδος της ζωής του. Οι απαγορευμένες πράξεις τον αηδίαζαν, ακόμα και τη στιγμή που τις έκανε. Κατόπιν, επέσπευδαν την εμφάνιση μέσα του μακροχρόνιων περιόδων κατάθλιψης. […]

Όμως ακόμα και στα πιο άγρια μεθύσια του, ο Θεός, τον οποίο είχε απορρίψει ως «αφηρημένη έννοια», δεν τον άφηνε ήσυχο. Σε ένα γράμμα του προς κάποιο φίλο στην Πομόνα, γραμμένο σε κατάσταση μέθης, εξαπέλυε λόγια κακόβουλου, δαιμονικού παλληκαρισμού και στη συνέχεια κατέληγε με το ερώτημα: «Ξέρεις για ποιο λόγο είμαι στο Σαν Φρανσίσκο; Επειδή θέλω να μάθω ποιος είμαι και ποιος είναι ο Θεός. Εσύ θέλεις να τα μάθεις αυτά; Για μένα, αυτά είναι τα μόνα πράγματα που με νοιάζει να μάθω». (Βλ. π. Δαμασκηνού [Κρίστενσεν], στο ίδιο, σελ. 104-105).

Ιδιαίτερα ταλαντούχος, διδάκτορας των ανατολικών γλωσσών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, ο Ευγένιος εγκατέλειψε την προοπτική να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου, απογοητευμένος από τη διαφθορά και την υποκρισία που είδε στους πανεπιστημιακούς κύκλους. Μελέτησε την κινέζικη σοφία, ασχολήθηκε με το βουδισμό ζεν, όταν όμως ανακάλυψε την ορθοδοξία «ένιωσε» ότι «βρήκε την πατρίδα». Μετά από βαθιά μελέτη, έγινε ορθόδοξος, αργότερα μόνασε στα δάση της Καλιφόρνιας με τον π. Γερμανό και εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ορθόδοξους διδασκάλους στο δυτικό κόσμο.

Πηγή: Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Χριστούγεννα χωρίς Χριστό

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Ο Χριστός γίνεται άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Ο άνθρωπος δίχως τον Χριστό γίνεται απάνθρωπος. Ο χριστιανισμός γέννησε τον ανθρωπισμό. Ο ανθρωπισμός παραμυθεί την ανθρωπότητα. Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο γυμνός, όπως ο κάθε άνθρωπος, που όμως δεν το συλλογιέται καλά. Αυτό, φρονούμε, είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων.

Ο νεοελληνικός βίος θέλει να απομακρυνθεί από τον Χριστό. Θεωρεί ότι περιορίζεται, ότι ασφυκτιά η ζωή του με τον Χριστό. Έτσι, ελεύθερος υποδουλώνεται σε διάφορα είδωλα. Η Ορθοδοξία δεν μιλά πια στην καρδιά του Νεοέλληνα. Τη γέννηση του Θεανθρώπου εορτάζει στη Β. Ευρώπη ή στην Άπω Ανατολή. Η Ευρώπη κι αυτή αποχριστιανισμένη. Ο ανθρωπισμός έγινε απανθρωπισμός.

Η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η ασκητικότητα, η οικολογία, η μετά θάνατον ζωή συζητιούνται με πολλά ειρωνικά χαμόγελα. Λησμόνησε ο σύγχρονος άνθρωπος και της Νότιας Ευρώπης ότι είναι θνητός, ότι όλοι είμαστε μελλοθάνατοι. Νομίζουμε ότι είμαστε μόνιμοι οικήτορες του παρόντος κόσμου και όχι διαβάτες και μουσαφίρηδες. Η αίσθηση της επίγειας αθανασίας οδηγεί τον άνθρωπο στο ασταμάτητο κυνηγητό της ηδονής, από τη σάρκα, το χρήμα και τη δόξα. Συχνά το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό, μα ο άνθρωπος δεν το βάζει κάτω. Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να μας ανασηκώσει και να μας πει πως είμαστε παρεπίδημοι.

Τυφλωμένος και αχόρταγος ο άνθρωπος από τις απολαύσεις, έτσι εορτάζει και τις χριστιανικές εορτές και τα Χριστούγεννα. Αμφισβητώντας, αγνοώντας ή απορρίπτοντας το επέκεινα, ο άνθρωπος αφοσιώνεται όλος στο ενθάδε, στη μοναδικότητα του παρόντος, στην απόλαυση της ζωής. Η καθαρά αυτή υλιστική θεώρηση της ζωής δεν μπορεί να είναι μια αποτυχία του χριστιανισμού, που ποτέ κανέναν δεν μπορεί να εξουσιάσει, αλλά μια ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου στα γήινα, πρόσκαιρα και φθαρτά. Η συρρίκνωση του ορθόδοξου βιώματος έκανε και τους Νεοέλληνες να εορτάζουν τις εορτές ανεόρταστα. Η αγορά, η κατανάλωση, η διαφήμιση, η μόδα, η διατροφή, η ενδυμασία, η απόλαυση όλων των υλικών αγαθών άφησε άχαρη την ψυχή.

Χριστούγεννα σε μια παραμορφωμένη Ελλάδα με πικρές στατιστικές. Σαρκώνεται ο Χριστός για τη θέωση του ανθρώπου. Για την αναστήλωση του ιερού και μοναδικού του προσώπου. Ο Νεοέλληνας σφυρίζει αδιάφορα και αρκείται σε καλό φαΐ και κρασί, τηλεόραση, καναπέ ή πολυθρόνα και γλυκά. Το νήπιο Ιησούς απορεί για την κατάντια του μεγάλου θαύματος, του ανθρώπου. Που πιστεύει σε ό,τι βλέπει και πιάνει. Παραμελεί την ψυχή του.

Αδιαφορεί για τα ερωτηματικά της συνειδήσεώς του. Απάνθρωπος βίος, αγενής συμπεριφορά, ατομισμός και αδιαφορία.

Για ποιους σαρκώθηκε ο Χριστός; Για όλους. Οι περισσότεροι τον περιφρονούν επιδεικτικά. Δηλαδή απέτυχε; Νομίζω εμείς αποτύχαμε και ακόμη δεν ταπεινωθήκαμε. Δεν καταλάβαμε ότι δεν έχει ανάγκη από δικηγόρους ο Χριστός. Από νωρίς κυνηγήθηκε ο Χριστός και έφυγε για την Αίγυπτο. Η εξουσία φοβήθηκε την παρουσία του και κύλησε στο αίμα τα νήπια και γέμισε από θρήνους μητέρων η Σιών. Νομίζουμε πως κάτι είμαστε και κάτι κάνουμε. Δεν καταλάβαμε πως ως τιποτένιοι, απορριμμένοι και ταπεινοί κάτι κάποτε μπορούμε να κατορθώσουμε. Ας διακόψουμε τα πολλά λόγια και ας αφήσουμε να μιλήσει το παράδειγμα. Έχουμε μεγάλη ανάγκη σήμερα από συμπεριφορές και όχι από ομιλίες.

Το νήπιο Χριστός στη φάτνη της Βηθλεέμ είναι σιωπηλό κι όμως διδάσκει περίτρανα την ταπείνωση. Οι νεοέλληνες χριστιανοί ορθόδοξοι έχουν μεγάλη την ανάγκη της γνήσιας μετάνοιας και της αληθινής ταπείνωσης. Οι καιροί είναι δύσκολοι, μα μην τους κάνουμε δυσκολότερους. Ο νεοελληνικός προκλητικός, υπερκαταναλωτικός βίος καταντά απαράκλητος και άχαρος. Των Ελλήνων οι κοινότητες κατά τον Δ. Σαββόπουλο αξίζει να ξαναθυμηθούν την ομορφιά της συντροφιάς, τη χάρη της παρέας, την ωραιότητα του καλαμπουριού. Και κατά τον Κ. Τσιρόπουλο την ευγένεια του πνεύματος που δίδαξαν με το βίο τους οι άγιοί μας.

Παρ’ όλα αυτά, αγαπητοί, “Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε, Χριστός επί γης υψώθητε, άσατε τω Κυρίω άσμα καινόν και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί ότι δεδόξασται”. Εμείς εδώ στο Άγιον Όρος θα γιορτάσουμε Χριστούγεννα μεθαύριο

Τα σύμμεικτα δέματα απορριμμάτων δεν είναι λύση.

Μεταφέρω απόσπασμα απο το ιστολόγιο , Οικολογική Εναλλακτική Πρωτοβουλία Ερμιονίδας σχετικό με την έκτακτη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Ερμιόνης.

..................................................................................
Τα συμμεικτα δεματα απορριμματων δεν ειναι λυση.

Ουτε οι φυλακες στους σκουπιδοτοπους θα μας σωσουν απο νεες φωτιες στις χωματερες.

Οι φωτιες μπαινουν η απο τους εργολαβους που μαζευουν τα σκουπιδια (για να μειωθει ο ογκος) η απο αυταναφλεξη λογω του μεθανιου .

Η μονη λυση λοιπον

1 για να μειωθει ο ογκος και

2 για να μην ξαναεχουμε φωτιες

ειναι να βγαλουμε τωρα χαρτι και πλαστικο (καυσιμη υλη δηλαδη ) απο τις χωματερες και μαζι γυαλι και αλουμινιο να ξεκινησουμε δηλαδη την ανακυκλωση.

Οπως γινεται στους Δημους Λυγουριου και Επιδαυρου.

Τα υπολοιπα σκουπιδια πρεπει να τα διαχειριστουμε επιστημονικα με στεγανοποιηση του πυθμενα των χωματερων και σωληνες που θα αφηνουν το μεθανιο να βγει στην ατμοσφαιρα ελεγχομενα.

Αυτα αμεσα ΤΩΡΑ.

Η αποφαση αυτη ειναι προιον μιας επιπονης διαδικασιας εδω και πολυ καιρο.

Συναντηθηκαν πολιτες και πολιτικες απο διαφορετικους δρομους την Τριτη το βραδυ στην Ερμιονη.

Και ολα οσα ζητησαμε επιμονα λιγοι στην αρχη ηρθε η στιγμη να γινουν αποφαση ολων στο Δημοτικο συμβουλιο.

Η πλειοψηφια ξεπερασε τα πεισματα και τις λαθεμενες επιλογες και δειχνει κατ αρχην πως εχει διαθεση να συστρατευτει στον αγωνα για ορθολογικη διαχειρηση των απορριμματων.Θα δουμε αν το εννοει τωρα. Συνοψιζοντας.

1.Φωτιες στις χωματερες μπαινουν εδω και τριαντα χρονια. Αυτη τη φορα ομως ο κοσμος ξεσηκωθηκε.Πολιτικα και με επιχειρηματα.Και ειχαμε αποτελεσμα.

2.Βοηθησαν οι εκλογες το διωξιμο του περιφερειαρχη,και ενα θετικο κλιμα με την δημιουργια του υπουργειου περιβαλλοντος με υπουργο και υφυπουργο γνωστες του προβληματος.Η αναληψη δρασεων και πολιτικης ανακυκλωσης απο τους Δημους Ληγουριου Επιδαυρου.

3.Η ενεργοποιηση του περιβαλλοντικου σωματειου ΠΑΠΟΕΡ εδω και εναμιση χρονο ο συντονισμος με περιβαλλοντικες κινησεις σε ολη την Πελοποννης η διαμορφωση τεκμηριωμενων θεσεων η συνεχης διοργανωση ημεριδων ,συναντησεων, παρουσιασεων.(ετσι κι αλλιως οι περισσοτεροι απο οσους ενεργοποιηθηκαν με καθε τροπο,ειναι και μελη της ΠΑΠΟΕΡ)

4.Η δραση των Ενεργων Πολιτων Ερμιονης αλλα και πολιτων-σων που κινηθηκαν ανεξαρτητα δημοσιοποιωντας και καταγγελωντας στις αρχες.

5.Τα ιστολογια που συνεχως με αρθρα και φωτογραφιες κρατησαν το θεμα των καιωμενων χωματερων στην επιφανεια πιεζοντας για λυση.

6.Η αντιπολιτευση στον Δημο Ερμιονης (και τα δυο μερη της) που βγηκαν μπροστα την κρισιμη στιγμη και ζητησαν εκτακτο ΔΣ.

.....................................................................................

Όλη η αναρτηση ..............ΕΔΩ

Ο Λόγος έγινε σάρκα.

Εγωκεντρισμός και Αυτοθυσία

"ως γαρ βρέφος νηπιάσαι ηυδόκησας,
ο τον πόλον κοσμήσας τοις άστροις.
και φάτνη των αλόγων ανακέκλισαι,
ο δρακί συνέχων πάντα γης τα πέρατα "
Ακολουθία μεγάλων ωρών.
Ώρα Ενάτη.

του Νικήτα Καυκιού


Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα στις 27/12/08


Ο σύγχρονος άνθρωπος θέλει να στηρίξει και να δυναμώσει το άτομό του. Ταυτίζεται με κοινωνικές, πολιτικές, θρησκευτικές και επαγγελματικές ομάδες ώστε να αντλήσει ισχύ μέσα από την ένταξή του στην ομάδα.

Το επίκεντρο όμως παραμένει πάντα ο εαυτός του. Υπηρετεί τις ανάγκες του, προσπαθεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του και να πετύχει τους στόχους και τις προσδοκίες του. Τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν από τον ίδιο του τον εαυτό. Ακόμη και όταν αγαπά τα πρόσωπα του οικογενειακού του περιβάλλοντος κατά βάθος και πάλι αγαπά τις προεκτάσεις του εαυτού του. Αγαπά το εγώ του έτσι όπως αυτό προεκτείνεται, προβάλλεται και αντανακλάται στην οικογένειά του.

Ο εγκλωβισμός στον εαυτό είναι η πηγή του κακού.

Ο σύγχρονος άνθρωπος εμπιστεύεται τις πεποιθήσεις και την ιδεολογία του. Θεωρεί δίκαιο, απαραίτητο και αναγκαίο να ικανοποιήσει τον εαυτό του. [Αυτή η ροπή προς την αυτοϊκανοποίηση είναι η σημαντικότερη παρενέργεια του δυτικού πολιτισμού].
Κλεισμένος στον εαυτό του παρακολουθεί τα γεγονότα μέσα από τα μυωπικά γυαλιά του εγωκεντρισμού του.

Το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι ότι ο Θεός έγινε σάρκα. Ο Υιός και Λόγος του Θεού αδειάζει από το μεγαλείο και τον πλούτο της θεότητάς Του και γεννιέται σε φτωχό σπήλαιο ως ταπεινό και ασήμαντο βρέφος.

Η κένωση του Θεού ανοίγει το δρόμο προς την θέωση του ανθρώπου. Αυτό το άδειασμα του Θεού δείχνει το δρόμο της τελείωσης.

Ο δρόμος είναι η ταπείνωση. Δηλαδή η υπέρβαση του εαυτού χάριν της Αγάπης. Η ταπείνωση είναι η διάρρηξη της ατομικότητας μέσα από την πρόσληψη της ετερότητας. Στην ταπείνωση ο εαυτός είναι ισότιμος και ισάξιος με κάθε ξεχωριστό κομμάτι του υπάρχοντος.

Στην ταπείνωση ο εαυτός μετράει όσο και ο άλλος. Στην ταπείνωση η γνώμη μου είναι εξίσου σημαντική με την γνώμη του άλλου. Οι ανάγκες και οι επιθυμίες μου δεν είναι πάνω από τις ανάγκες και τις επιθυμίες του άλλου. Η ζωή μου δεν έχει μεγαλύτερη αξία από τη ζωή του άλλου.

Στην ταπείνωση, η ατομικότητά μου χάνει τη σημασία της. Ο εαυτός μου δεν είναι το κέντρο. Η ζωή μου αντλεί το νόημά της ακριβώς από την έμπρακτη θυσία της ατομικότητας. Τη στιγμή που υπερβαίνω το κέντρο του εαυτού μου, τη στιγμή που παύω να ζω για τον εαυτό μου, τη στιγμή που προσφέρομαι στον άλλο, τότε αντλώ ενέργεια, δύναμη και νόημα από την ίδια την πράξη της θυσιαστικής αυθυπέρβασης.

Η αυτοθυσία συνταυτίζεται με την Αγάπη. Όλα τα σημεία προσφοράς του εαυτού μου γίνονται σημεία που τροφοδοτούν το Είναι μου. Δεν είμαι πλέον μια ταλαίπωρη ατομική οντότητα που αγωνίζεται για την επιβίωση. Είμαι η ελευθερία που νιώθει την καρδιά της να χτυπά σε όλα τα σημεία που ως αγάπη προσφέρθηκε. Υπάρχω εκεί που αγάπησα. Ζω μέσα στη χαρά της Αγάπης. Η Αγάπη με ζωοποιεί. Δεν υφίσταμαι πλέον ως ατομικοκεντρική, αυνανιστική οντότητα. Δεν υπάρχω πλέον ως εγωκεντρικός εαυτός που στενάζει κάτω από το βάρος των αντιξοοτήτων. Είμαι ελευθερία. Έχω απαλλαγεί από τον ενδεή, διεκδικητικό, μαχόμενο, φτωχό εαυτό μου. Είμαι Αγάπη. Υπάρχω μέσα από τις πράξεις και τις εμπειρίες αντίστασης στην αναγκαιότητα. Γεννιέμαι κάθε στιγμή μέσα στην Αγάπη, πεθαίνω κάθε στιγμή μέσα στην Αγάπη, ανασταίνομαι κάθε στιγμή μέσα στην Αγάπη.

Πηγή : http://www.psyche.gr/christougenna_2008.htm

ΠΡΟΤΑΣΗ της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΑΥΡΙΟ…Αν θέλετε

–Για να βάλουμε τέλος στο πολιτικό και σκανδαλώδες αδιέξοδο, που δεν στερείτε πολιτικών και πιθανόν ποινικών ευθυνών , που ενδεχομένως απορρέουν με βάση το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, αν διαπιστωθεί ότι υπάρχουν τέτοιες, από πράξεις ή παραλείψεις των αρμοδίων, πρώην Περιφερειάρχη, νυν Νομάρχη και των δημάρχων Κρανιδίου και Ερμιόνης, θέλουμε να συμβάλλουμε στην έξοδο από το επικίνδυνο τέλμα. Άμεσος στόχος δεν πρέπει να είναι ποιος φταίει περισσότερο, ποιος θα παραιτηθεί ή ποιος θα πάει φυλακή, αλλά πως θα προφυλάξουμε το περιβάλλον και την υγεία μας από μη αναστρέψιμη καταστροφή .

Το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί είναι αποτέλεσμα της τυφλής υποταγής στα κελεύσματα του ανεύθυνου Περιφερειάρχη, από Νομάρχες και Δημάρχους όλης της περιφέρειας. Με την δήθεν του δεματοποιητή, για να αποφύγουμε δήθεν τα πρόστιμα της Ε.Ε. με βάση μια δήθεν μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και με βάση ότι όλες οι χωματερές έχουν κλείσει, φτάσαμε σε μια καταστροφική κατάσταση να περιμένουμε, αν και εφ όσον λειτουργήσει ο δεματοποιητής να παράξει επικίνδυνα δέματα, να μολύνει το ήδη προβληματικό λίγο νερό μας και τον αέρα που αναπνέουμε. Να καταστρέψει την Γή μας που πρέπει να θέλουμε να καλλιεργούμε μέχρις ότου δημιουργηθεί ο παραλήπτης, ένα ΚΔΑΥ ( προϋπόθεση για πρόγραμμα ανακύκλωσης ) και ένα ( ΧΥΤΥ ) για τα υπόλοιπα μη ανακυκλώσιμα υλικά η εργοστάσιο καύσης όπως άρχισε να λέει τώρα ο τέως Περιφερειάρχης.
Αντί να περιμένουμε μέχρι την αρχή της ενώ δίπλα μας καίγονται ανεξέλεγκτα οι ανεξέλεγκτες χωματερές που οι δήμαρχοι μας έχουν δήθεν κλείσει.

ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΜΕ :

1. Αλλαγή χρήσης του δεματοποιητή και επαναφορά του στην κανονική λειτουργία του, δηλαδή πακετάρισμα από ανακυκλώσιμα υλικά α) χαρτί β) πλαστικό γ) αλουμίνιο.

2. Κατασκευή στεγάστρου για προσωρινή αποθήκευση ανακυκλώσιμων υλικών πριν και μετά την δεματοποίηση.

3. Εξασφάλιση προγράμματος ανακύκλωσης για τους Δήμους Κρανιδίου και Ερμιόνης κατ εξαίρεση, όπως ισχύει και για τους Δήμους Ασκληπιείου και Επιδαύρου και άμεση εφαρμογή του.

4. Ανάλογα με την μέθοδο συλλογής ανακυκλώσιμων υλικών, ίσως κατασκευή ιμάντα διαλογής δίπλα στο δεματοποιητή

5. Αμεση μέριμνα για μια θέση ΧΥΤΥ εντός Νομού προκειμένου να δεχτεί τα υπόλοιπα μη ανακυκλώσιμα υλικά.

6. Αμεση μέριμνα για τελικό και πραγματικό κλείσιμο και των τεσσάρων ΧΑΔΑ και αποκατάσταση τους.

Η πρότασή μας είναι υλοποιήσιμη, μπορεί να ξεκινήσει αμέσως, δεν έχει περιβαλλοντικό κόστος, αξιοποιεί ακόμα τον δεματοποιητή, και ανοίγει τον δρόμο στην ανακύκλωση χωρίς να δημιουργεί εμπόδιο στην όποια τελική λύση Νομού η Περιφέρειας με βάση πάντα την ανακύκλωση, κομποστοποίηση .

Σημειώσεις :

1. Ο δεματοποιητής είναι προετοιμασμένος σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρία για δεματοποίηση τεσσάρων διαφορετικών υλικών με διακόπτη επιλογής.

2. Ανάλογα με το χρονοδιάγραμμα διάθεσης ανακυκλώσιμων υλικών είναι απαραίτητη η προφύλαξή τους από καιρικές συνθήκες.

3. Οι Δήμοι Ασκληπιείου και Επιδαύρου, εξασφάλισαν καθ εξαίρεση το πρόγραμμα ανακύκλωσης με πολύ θετικά αποτελέσματα ( 130 τόνους ανακ. Υλικού σε ένα τετράμηνο, ήτοι 50 % του όλου, δηλαδή πολύ υψηλό για μια καθαρά αγροτική περιοχή ). Η Ελληνική Εταιρία Ανακύκλωσης πρέπει να αναγνωρίσει την ιδιαίτερη αναγκαιότητα για μια πολύ προβληματική περίπτωση, θύματα της οποίας δεν πρέπει να θέλουμε να είμαστε.

4. Ανάλογα με την υλοποίηση του προγράμματος ανακύκλωσης, με τέσσερις δηλαδή κάδους ( χαρτί, γυαλί, πλαστικό, αλουμίνιο ) η τον μπλε κάδο για όλα αυτά μαζί. Στην πρώτη περίπτωση δεν θα είναι απαραίτητη η κατασκευή ιμάντα αφού τα υλικά θα έρχονται ήδη διαχωρισμένα.

5. Το υπόλοιπο φορτίο θα είναι απαλλαγμένο από επικίνδυνα και για ανάφλεξη υλικά και είναι δυνατόν να αποθηκευθεί χωρίς τον σημερινό κίνδυνο και με την προϋπόθεση ότι θα επισπευσθεί η εξασφάλιση κατάλληλου χώρου υποδοχής ΧΥΤΥ.

6. Ευκαιρία να κλείσουν αμέσως οι επικίνδυνες χωματερές όπως κακώς και ψευδώς είχαν δηλώσει οι Δημοτικές μας Αρχές και να αποκατασταθεί ο περιβάλλον χώρος σύμφωνα με την Νομοθεσία.

7. ΚΟΣΤΟΣ: Αν θέλετε να μετρήσετε το κάντε το και αφαιρέστε ότι προκύψει από το πραγματικό συν το περιβαλλοντικό συν το άμεσο κόστος στην υγεία μας, έτσι όπως το προβλέπει η μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Το υπόλοιπο, όσο και αν είναι, είναι ΚΕΡΔΟΣ για όλους μας.

Περιβαλλοντικό Σωματείο
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Πηγή: http://planetermionida.wordpress.com/

Ο Χριστός "εἶναι ὁ ζητιάνος τῆς σωτηρίας μας,..."

«Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε...»

(Σκέψεις μπροστὰ στὴ φάτνη)

Προετοιμάζεται ὁλόκληρη ἡ χριστιανοσύνη νὰ ἑορτάσει σὲ λίγες ἡμέρες «τὴν μητρόπολιν τῶν ἑορτῶν», τὸ ἱστορικὸ καὶ κοσμοχαρμόσυνο γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου. Ἑορταστικὴ ἀτμόσφαιρα ἐπικρατεῖ παντοῦ, ποὺ πολλὲς φορὲς λαμβάνει ἕναν εἰδυλλιακὸ χαρακτῆρα. Δίδεται ἡ εὐκαιρία στοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀνταλλάξουν δῶρα, νὰ κάνουν ὁλιγοήμερες διακοπές, νὰ ἀπολαύσουν τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ καὶ νὰ διασκεδάσουν. Ἀσφαλῶς, τὰ ἔχει καὶ αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος ἀνάγκη.

Ὁ συνειδητὸς χριστιανός, ὅμως, δὲν πρέπει νὰ δώσει βαρύτητα μόνο σὲ αὐτά, γιατὶ θὰ προσδώσει στὰ Χριστούγεννα ἕναν ἐκκοσμικευμένο τρόπο, ξένον πρὸς τὶς χριστιανικές μας παραδόσεις καὶ τὰ ἑλληνοχριστιανικὰ ἤθη καὶ ἔθιμά μας. Μὲ τὴ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου, ἀρχίζει μιὰ καινούρια ζωὴ γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ θὰ ἀκολουθήσει τὸ Χριστὸ καὶ θὰ ζήσει μὲ ἕναν καινούριο τρόπο, ποὺ θὰ τὸν ὁδηγήσει στὴ σωτηρία καὶ στὴ λύτρωση. Γι´ αὐτὸ χαιρόμαστε ὡς χριστιανοί, γιατὶ ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος («βρέφος ἐσπαργανωμένον») γιὰ νὰ σώσει τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ὁδηγήσει στὴ θέωση, «ἐνηνθρώπισεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» (Μέγας Ἀθανάσιος). Στὸ πρόσωπό Του θὰ ἐπέλθει ἡ συμφιλίωση ἀνάμεσα στὸν ἄνθρωπο καὶ στὸ Θεό, ἡ ὁποία εἶχε διασαλευθεῖ μὲ τὴν πτώση τοῦ πρώτου ἀνθρώπου.

Ὁ Χριστὸς δὲν γεννήθηκε μόνον τότε. Στὴν Ἐκκλησία μας ἀκοῦμε τὶς ἐνεστωτικὲς ἐκφράσεις: «Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου...», «Ἡ Παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει...», «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε...». Γιατί, ὅμως ἡ Ἐκκλησία μας μὲ αὐτὲς τὶς ἐκφράσεις μᾶς προτρέπει νὰ ζήσουμε τὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς συνεχὲς παρόν, ὅτι δηλαδή τώρα γεννιέται γιὰ τὸν καθένα μας; Ἔτσι, σπάζει τὰ τοπικὰ καὶ χρονικὰ ὅρια. Ὅσοι δὲν παρασύρθηκαν ἀπὸ τὴ μέθη τοῦ εὐδαιμονισμοῦ καὶ τῆς ἐκκοσμικευμένης ζωῆς θὰ γιορτάσουν Χριστούγεννα μὲ Χριστό· ἀναγεννημένοι μέσα στὴν «κιβωτὸ» τῆς σωτηρίας μας, μέσα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μέσα στὸν Παράδεισο ποὺ ἔφερε ὁ σαρκωμένος Θεὸς μὲ τὴ γέννησή Του.

Σήμερα ἡ ἀνθρωπότητα ἀπειλεῖται ἀπὸ τὴν κλαγγὴ τῶν ὅπλων, αἱματοκυλίσματα, ἐγκλήματα, βιαιότητες, ἡ εἰρήνη διασαλεύεται, καὶ τοῦτο γιατὶ ὁ ἄνθρωπος δὲν στηρίζει τὶς ἐλπίδες του στὸν Ἄρχοντα τῆς εἰρήνης, ποὺ μὲ τὴ γέννησή Του ἔφερε στὸν Κόσμο, ἀλλὰ στὸν ἑαυτό του. Τὸ διάγγελμα ποὺ στέλνει σὲ ὅλους ὁ «Τεχθεὶς Βασιλεύς» εἶναι ἁπλὸ καὶ ξεκάθαρο: «Δεῦτε πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» καὶ «Μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία». Τὸ Θεῖο Βρέφος μᾶς χτυπᾶ τὴ θύρα τῆς ψυχῆς μας γιὰ νὰ εἰσέλθει καὶ νὰ κατοικήσει, ἀρκεῖ νὰ Τοῦ ἀνοίξουμε. Χρειάζεται, ὅμως, νὰ ἔχει προηγηθεῖ ἡ ἀγάπη γιὰ νὰ μείνει καὶ νὰ κατασκηνώσει μέσα μας.

Ὁ Χριστός, κατὰ τὴν ἔκφραση ἑνὸς σύγχρονου θεολόγου καὶ στοχαστοῦ, «εἶναι ὁ ζητιάνος τῆς σωτηρίας μας, χτυπᾶ τὴν πόρτα τῆς καρδιᾶς μας καὶ μᾶς καλεῖ νὰ συνδειπνήσουμε στὸ τραπέζι τῆς Βασιλείας Του», μὲ τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμά Του νὰ μᾶς θρέψει καὶ νὰ μᾶς ἀναγεννήσει. Τότε, πραγματικά, θὰ νοιώσουμε Χριστούγεννα καὶ ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ θὰ ἀποβεῖ ἀναγέννηση δική μας.

Καλὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Πρωτοπρεσβύτερος Χρῖστος Κυριακόπουλος
ἐφημέριος Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Κηφισιᾶς

Ο Θεός γεννιέται ως άνθρωπος

Η γέννηση του Χριστού και η αναγέννηση του ανθρώπου.

Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου
ο δρακί την πάσα έχων κτίσιν.
Ράκη, καθάπερ βροτός, σπαργανούται
ο τη ουσία αναφής
Υμνωδία Χριστουγέννων

του Νικήτα Καυκιού

Ο Θεός, ο προαιώνιος, ο πατέρας των πάντων, ο άϋλος, άκτιστος και ασώματος, γεννάται σε σπήλαιο. Ο νοητός ήλιος της δικαιοσύνης, το φως των εσκοτισμένων, χωρείται στην φάτνη. Ο υπεράγνωστος, απρόσιτος στην ουσία, ασύλληπτος από το νου και αχώρητος μέσα στο σύμπαν, σπαργανώνεται με ράκη σαν θνητός. Αυτός που έβρεξε το μάννα στην έρημο, τρέφεται με μητρικό γάλα (1). Ο άναρχος, άρχεται. Ο άσαρκος Λόγος, σαρκώνεται.

Ταπεινώνει αταπεινώτως, το αταπείνωτο ύψος του και συγκαταβαίνει με τρόπο άφραστο και ακατάληπτο. Ενώ είναι τέλειος Θεός, γίνεται τέλειος άνθρωπος και πραγματώνει το μέγιστο μυστηριακό και σωτήριο έργο όλων των αιώνων. Διότι τίποτε δεν είναι μεγαλύτερο από το να γίνει ο Θεός άνθρωπος (2) Η ασύλληπτη και απερινόητη αγάπη του θεού για το πλάσμα του τον οδηγεί στο θαύμα των θαυμάτων, στο μυστήριο των μυστηρίων. Την απαθή σμίκρυνση του απείρου μεγαλείου της δόξης Του. Την άφατο κένωση της αφαντάστου παντοδυναμίας Του.

Ο νους διαρρηγνύεται, στην προσπάθεια του να συλλάβει το απερίνοητο. Η ύπαρξη εισάγεται στην θεία τρέλα της πίστεως. Οι ουρανοί συναντούν την γη. Το άπειρο εισχωρεί στο πεπερασμένο. Η ταπεινή φάτνη μεγαλύνει την Χριστιανική ομολογία. Αποκαλύπτει την μωρία, την πτωχεία του πνεύματος και το μεγαλείο της Εκκλησίας. Ο νηπιάσας θεός, διαλύει τις αιχμές του ορθολογισμού και ανοίγει τον δρόμο της σοφής αγνωσίας και της άσοφης γνώσης. Ο Θεός μεταλαμβάνει την ανθρώπινη σάρκα. Ενώνεται με το σώμα. Το προσλαμβάνει και το Θεοποιεί. Το ανασταίνει και το αθανατοποιεί. Κατεβαίνει από τον ουρανό και ανοίγει την δυνατότητα κοινωνίας ουρανού και γης ενώσεως Θεού και ανθρώπου.

Αυτή η απέραντη αγάπη, της εθελούσιας συγκαταβάσεως, της απείρου αυτοπτωχεύσεως, γίνεται πνευματική μάχαιρα που διαχωρίζει τη σωτηρία από την απώλεια. Η υπαρξιακή μας τοποθέτηση απέναντι στα Χριστούγεννα είναι ζήτημα αιώνιας ζωής ή αιωνίου θανάτου. Ή αποδεχόμαστε τη σωτηριολογική δύναμη της θείας ενσάρκωσης ή παραδιδόμαστε στην έρημο του μηδενός και προγευόμαστε την κόλαση. Η πηγή της ζωής είναι ο Χριστός. Η προοπτική του ανθρώπου είναι να γίνει κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Καλούμε τον Χριστό να αγιάσει την ψυχή και το σώμα, το νου και την καρδιά, τους νεφρούς και τα σπλάχνα.
- Όπως καταδέχτηκες Κύριε να ανακλιθείς στη φάτνη των αλόγων, έτσι δέξου να εισέλθεις στην φάτνη της αλόγου μου ψυχής και στο εσπιλωμένο μου σώμα (3). Άγνιζε, κάθαρε, ρύθμιζε, κάλλυνε, συνέτιζε και φώτιζε μας για τον αγιασμό, την ίαση, τον φωτισμό, την νέκρωση των παθών, την ειρήνη των ψυχικών μας δυνάμεων, την πλησμονή σοφίας, χαράς και ευφροσύνης (4).

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, δωρίζεται καθημερινά στα παιδιά Του, με τη Θεία Μετάληψη. Προσφέρεται, πάντοτε ολόκληρος χωρίς να δαπανάται ποτέ. Η φωτιά της Θεότητος, ο Αναστημένος Χριστός, μας προσκαλεί σε αδιάλειπτη συνουσία. Έρχεται ολόκληρος μέσα μας. Ζει μέσα μας. Ποτίζει την καρδιά μας με την Παρουσία Του. Διεισδύει στα μύχια των κυττάρων μας και μας χαρίζει τη δυνατότητα να γίνουμε κατά χάριν Θεάνθρωποι. Ζούμε μέσα στο Χριστό. Ζούμε από τον Χριστό. Ζούμε για τον Χριστό. Τα πάντα αναφέρονται, σε Εκείνον. Μιλάμε, εργαζόμαστε, τρώμε, κοιμόμαστε, αγαπάμε μέσα στο Άγιο Πνεύμα Του. Αυτόν επιθυμούμε, Αυτόν αναπνέουμε, Αυτόν γευόμαστε. Μέσα σε όλα και πάντοτε.

Το γεγονός της Θείας ενανθρωπήσεως είναι συνταρακτικό. Η πρόκληση είναι ακαταμάχητη. Πώς μπορούμε να αφήσουμε αναξιοποίητη την δυνατότητα της προσωπικής μας τελειώσεως; Πώς να παραμείνουμε αμπαρωμένοι, μεσ' το μίζερο καβούκι της ατομικής μας αθλιότητας;

Ο νους παρέλυσε από τον πληθωρισμό των πολιτικών σλόγκαν, την παγωνιά των κουρδισμένων ιδεολογιών και τον όγκο των διαφημιστικών εκβιασμών. Οι καρδιές βάρυναν από την αφόρητη ελαφρότητα των εφήμερων συγκινήσεων. Κατέληξε ο άνθρωπος κουφός, να σπρώχνει ανεπίγνωστα το πτώμα της απροσμέτρητης λήθης του.

Με τη γέννηση του Χριστού ο παράδεισος ανοίχθηκε, η πλάνη απελάθηκε η αλήθεια επανήλθε. Η πολιτεία των άνω φυτεύθηκε στην γη. Οι άγγελοι κοινωνούν με τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι διαλέγονται άφοβα με τους Αγγέλους. Τα πάντα αναμίχθηκαν. Ήλθε στη γη ενώ είναι ολόκληρος στον ουρανό, ενώ είναι ολόκληρος στον ουρανό είναι όλος πάνω στην γη (5). Οι ουρανοί λύγισαν. Ο παλαιός των ημερών έγινε παιδίον. Τα σύμπαντα αγάλλονται, από την «απροσδόκητη» είσοδο, του Ανάρχου Θεού στον ιστορικό γίγνεσθαι. Γεννάται ασπόρως από την παρθένο, αυτός που γεννήθηκε αρρεύστως από τον Πατέρα πριν από τους αιώνες. Μυστήριο ξένο. Ουρανός το σπήλαιο. Θρόνος χερουβικός η Παρθένος. Η φάτνη χωρίον του αχωρήτου. Σήμερον βλαστάνει το άνθος της αφθασίας, ο καρπός της ζωής. Σήμερον ο Χριστός εν Βηθλεέμ γεννάται εκ Παρθένου. Σήμερον ο Άναρχος άρχεται και ο Λόγος σαρκούται. Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία.(6)


1. Υμνωδία Χριστουγέννων

2. Αγ. Ιωάννης Δαμασκηνός

3. Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

4. Ακολ. Θείας Μεταλήψεων

5. Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

6. (Υμνωδία Χριστουγέννων): Λουκά β’ 14.

Πηγή: http://www.psyche.gr/gennisi.htm

Οι Ερμιονίτες έχουν ξεσηκωθεί...

Έντονες οι αντιδράσεις για την καιόμενη χωματερή της Ερμιόνης.

Μπείτε στο ιστολόγιο "Ερμιονίδα: μας αρέσει - δεν μας αρέσει" για να διαβάσετε περισσότερα.

Μπείτε και σε αυτό το ιστολόγιο Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Ερμιόνης να δείτε πως οι Ερμιονίτες αντιδρούν συλλογικά και συντονισμένα.

Προσκύνημα στο νησί του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα,

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος στην Αίγινα
Γράφει ο/η Romfea.gr - 22:40
11.12.09

Προσκύνημα στο νησί του Αγίου Νεκταρίου την Αίγινα, πραγματοποίησε σήμερα ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος, αποδίδοντας φόρο τιμής σε έναν
νεομάρτυρα της εκκλησίας που διετέλεσε Επίσκοπος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας στο Κάιρο, αποπέμφθηκε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, εγκατέλειψε πικραμένος την Αίγυπτο και φτάσαμε πριν από μία δεκαετία περίπου όπου η Αλεξανδρινή Εκκλησία παρουσίασε την «συνοδική διαγνώμη» του, δηλαδή την συγνώμη της Αλεξανδρινής Εκκλησίας για ό,τι σφάλματα έπραξε για τον Άγιο Νεκτάριο, με κάθε επισημότητα, το 1998.

Όλο το δημοσίευμα στην ....Ρομφαία

Αγάπη σημαίνει.....

Τι σημαίνει αγάπη!

Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι… Ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες ώρες την μισούσε.

Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους… Δεν ήθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με… ένα μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα…

Μα από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του.

Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό, πέρασε η μητέρα του στο διάλειμμα να του πει ένα γεια. Ένοιωσε πολύ στενοχωρημένos. «Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό»;… αναρωτιόταν… Την αγνόησε, της έριξε μόνο ένα μισητό βλέμμα κι έτρεμε. Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε: «Εεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!.. Ήθελε να πεθάνει. Ήθελε να εξαφανιστεί. Όταν γύρισε σπίτι, της είπε: «αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου τότε καλύτερα να πεθάνεις!». Αυτή δεν του απάντησε…

«Δεν μ’ ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος», έλεγε αργότερα σ’ ένα φίλο του. «Ήθελα να φύγω από εκείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. Έτσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές… και τα κατάφερα, μα ήλθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη λέσχη για να με βοηθάει… Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού;…».

Αργότερα παντρεύτηκε. Αγόρασε ένα δικό του σπίτι. Έκανε δικά του παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, την γυναίκα του και τη δουλειά του!

Μια μέρα μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος της ζήτησε η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί.

Δεν είχε δει ποτέ από κοντά τα εγγόνια της. Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε, θύμωσε επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει. Τότε της φώναξε: «πως τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου; Βγες έξω! Φύγε!». Η μητέρα του απάντησε γαλήνια: «Αα, πόσο λυπάμαι, κύριε! Μάλλον μου έδωσαν λάθος διεύθυνση» κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως είναι γιαγιά τους…

Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μια επιστολή για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το δημοτικό σχολείο, που θα γινόταν στην πόλη πού γεννήθηκε… Είπε ψέματα στη γυναίκα του ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο από περιέργεια… Οι γείτονες, του είπαν ότι η μητέρα του είχε πεθάνει πρόσφατα. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ. Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι’ αυτόν:

«Αγαπημένε μου γιέ, σε σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα στο σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου. Έμαθα ότι έρχεσαι για την σχολική συγκέντρωση κι ένοιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω. Έγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις. Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα όσο ήσουν μικρός. Βλέπεις… όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν θα μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ένα μάτι. Έτσι σου έδωσα το δικό μου. Ήμουν τόσο υπερήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι… Έχεις πάντα όλη την αγάπη μου».

Η μητέρα σου.
Αναδημοσίευση από .....Ζωηφόρος
Πηγή: Περιοδικό «Όσιος Νικάνωρ»

Άγιε Νικόλαε πρέσβευε υπέρ ημών

Οι αρετές του Αγίου Νικολάου

του Αχιλλέα Πιτσίλκα
Διδάκτορα Θεολογίας


Η μελέτη των Θείων Γραφών και η φιλανθρωπία

O Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε κατά το 260 μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας από γονείς χριστιανούς. Γι’ αυτό έμαθε από πολύ μικρός να μελετά τα θεόσταλτα λόγια της Αγίας Γραφής και να είναι ταυτόχρονα προσεκτικός στις συναναστροφές του, εξαιτίας δε των μελετών του αυτών καταρτιζόταν κατά το βιογράφο του Συμεών το Μεταφραστή «προς τε των Θείων Γραφών γνώσιν και περί των του Θεού δογμάτων», ενώ ταυτόχρονα «μυρίαις χάρεσιν εκοσμείτο». Ύστερα δε από την κοίμηση των γονέων του, ο νεαρός ακόμη Νικόλαος άρχισε να χρησιμοποιεί την περιουσία που κληρονόμησε σε έργα φιλανθρωπίας, προδιαγράφοντας αυτό που θα γινόταν στο μέλλον και κάνοντας έργα όλα εκείνα που μελετούσε στις Αγιες Γραφές. Στο μυαλό του άλλωστε αντηχούσαν ακατάπαυστα όχι μονάχα το «ταύτα μελέτα» αλλά και το «εν τούτοις ίσθι» (1 Τιμ. 4,15) του Απ. Παύλου.


O κρυφός τρόπος των ελεημοσυνών του ως ιερέα


Η φιλανθρωπική δραστηριότητα του Αγίου, όμως, και η ενάρετη ζωή επέσυραν το γενικό θαυμασμό των χριστιανών, που ζήτησαν από τον επίσκοπο του τόπου τους να τον χειροτονήσει ιερέα, όπως και έγινε. Βλέποντας δηλαδή και ο επίσκοπος την ψυχή του νέου «αρεταίς κατάκοσμον», χειροτόνησε πράγματι αυτόν ιερέα, για να γίνει στο εξής όχι μονάχα «όλος Θεού» για τα αφορώντα τον εαυτό του αλλά και «εγκρατείας διδάσκαλος» για τους άλλους. Η κυριότερη όμως μέριμνά του ήταν η ανακούφιση των ενδεών, στην οποία επιδιδόταν κατά τρόπο κρυφό, εφαρμόζοντας το «μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου». Πασίγνωστο είναι για τούτο το περιστατικό εκείνο κατά το οποίο έριξε από το παράθυρο στο σπίτι κάποιου πτωχού κρυφά κατά τη διάρκεια της νύχτας 300 χρυσά νομίσματα για να παντρέψει τη μία από τις τρεις θυγατέρες του. Το ίδιο δε έκανε και για δεύτερη και τρίτη φορά, κατά την οποία όμως αναγνωρίσθηκε από τον πτωχό που παραμόνευε και αργότερα φανέρωσε το γεγονός.


Εξαιτίας δε αυτής της κρυφιότητας των αγαθών έργων του και γενικότερα της ταπείνωσης, ο Άγιος απέκτησε, κατά τον υμνογράφο της Εκκλησίας, «τη ταπεινώσει τα υψηλά» και «τη πτωχεία τα πλούσια», δηλαδή τους απόκρυφους θησαυρούς του Αγίου Πνεύματος.

..........................................................................................................................................................

Όλο το κείμενο στην ιστοσελίδα ......Ζωηφόρος

Πραγματοποιήθηκε η συνάντηση στο Σταυρό Διδύμων.

Αντιγράφω από το γειτονικό ιστολόγιο Οικολογική Εναλλακτική Πρωτοβουλία Ερμιονίδας

.........................Ανταποκρινομενοι στο καλεσμα του Διοικητικου συμβουλιου της Παρεμβασης Πολιτων Ερμιονιδας συγκεντρωθηκαμε τριαντα πολιτισες και πολιτες στον χωρο της δεματοποιησης να δουμε επι τοπου τις εγκαταστασεις να ακουσουμε την εισηγηση του κ Σταματακη (προεδρου του σωματειου) για την μελετη περιβαλλοντικων επιπτωσεων να ρωτησουμε και να προτεινουμε.................περισσότερα εδώ ..... Εκδηλωση στο χωρο της χωματερης σε συσκευασια δωρου

Όσοι ενδιαφέρονται να ενημερωθούν έγκαιρα και έγκυρα ας διαβάσουν όλη την μελέτη παρακάτω.........

ΕΔΩ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ
ΟΛΗ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Διαβάστε από το ιστολόγιο της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ την παρακάτω σχετική ανάρτηση.....

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΔΙΔΥΜΩΝ – Ο ΔΕΜΑΤΟΠΟΙΗΤΗΣ ΟΠΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Καλώς όρισες ..........

Ένα νέο ιστολόγιο στο Κρανίδι

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ,ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ,ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Καλά "ταξίδια" αγαπητέ Λάμπη!

Συνάντηση στον τόπο του..... "εγκλήματος"

Ανακοινωση της Παρεμβασης Πολιτων Ερμιονιδας

Φίλες και φίλοι, την Κυριακή 6.12. 09 ώρα 11.οο π.μ. θα συναντηθούμε στο Σταυρο Διδύμων, εκει που έχει εγκαταστασταθεί ο δεματοποιητής και εκεί που καίγονται επιμελώς τώρα και εβδομάδες τα σκουπίδια για να συζητήσουμε για την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ζητήσαμε, πήραμε, διαβάσαμε και αξιολογήσαμε σε < δεύτερη ανάγνωση >.

Η < πρώτη > είχε δημοσιοποιηθεί αμέσως στην ιστοσελίδα μας.

Καλό θα είναι να βρείτε τον χρόνο για μια ταυτόχρονη < αυτοψία > και ενημέρωσή μας αλλά και ενημέρωση συμπολιτών μας που τους καίει το ίδιο μεγάλο πρόβλημα. Σας περιμένουμε

Στέλιος Σταματάκης

Πρόεδρος

Του περιβαλλοντικού Σωματείου

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΡΜΙΟΝΙΔΑΣ

Στιγμές...αυτοκριτικής

ΑΣ ΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Του Μητροπολίτου Ανθίμου

Ζούσαμε μέχρι τώρα σε μια πλάνη. Είχαμε αντλήσει χρώματα μέσα από την ιστορική μας μνήμη και είχαμε ζωγραφίσει μ’ αυτά έναν πίνακα που απεικόνιζε το πλαίσιο των σχέσεων που θέλαμε με την ελληνική πολιτεία. Σε εποχή που κλόνισε από τα βάθρα τους τα αυτονόητα, εμείς φανταζόμαστε ότι θα παραμέναμε, ως θεανθρώπινος θεσμός, στο απυρόβλητο. Με τη σιγουριά της διαβεβαιώσεως του Χριστού περί της άμοιρης θανάτου Εκκλησίας του, δεν μπήκαμε ποτέ στον κόπο να ερευνήσουμε, στις μέρες μας, κατά πόσο παραμένει στέρεος στο κέντρο του πολιτισμού μας ο ακρογωνιαίος λίθος της Πίστεώς μας. Δεν αφουγκραζόμασταν τις βουβές ιαχές στην περιρρέουσα ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα κι όταν τα οσφραινόμασταν πιστεύαμε ότι δεν θα χτυπήσουν την εθνική μας πόρτα ποτέ.


Επιτρέψαμε την ελληνική κοινωνία να μας ευνουχίσει μεταχειριζόμενη τον πουριτανισμό με τον οποίο την μαστιγώναμε. Απέδειξε εύκολα ότι είμαστε ηθικά διαβλητοί και οικονομικά επιρρεπείς στην αναξιοπρέπεια και στην ανεντιμότητα. Έτσι μας αφαιρέθηκε ο ρόλος του τιμητή και η κράδη του Χριστοδουλικού δακτύλου κόστισε σε όλους μας ακριβά.


Ήρθε η ώρα ενός επικίνδυνου ιστορικού πειραματισμού.


Η ελληνική Πολιτεία, με πρόφαση την υπόθεση Βατοπεδίου άρχισε να ξεσπαθώνει για να πάρει τη revance απέναντι στη διαχρονικότητα των Επισκόπων. Η μυωπική ελληνική πολιτική, εκτιμώντας κοντόφθαλμα το άλλοθι που οικοδομεί η Ευρώπη πριν να κηρύξει θρησκευτικούς πολέμους, φαντάζεται ότι το Κράτος μας μπορεί να ζήσει χωρίς πνευματικό και πολιτιστικό προσανατολισμό.


Και γυρίζει σε παλιομοδίτικες τακτικές, παραθεωρήσεως της δραστικής ευαγγελικής παράδοσης. Γυρίζει τα πλάτη της στη φωτιά, αδιαφορώντας για το πώς θα καθίσει, στη συνέχεια, στα πληγωμένα της οπίσθια.


Τώρα που παλινορθώνονται οι δικέφαλοι, τώρα που αναμοχλεύονται οι θρύλοι και ξεθάβονται από τα σεντούκια οι συμβολισμοί, τώρα που παραχαράσσονται οι ιστορίες και υποκλέπτονται οι ιστορικές μνήμες, τώρα η ελληνική Πολιτεία αποφάσισε να «αποδεσμευτεί» από τα δεσμά της θρησκείας! Η σύγχρονοι εικονοκλάστες, μιμούνται το σκύλο που γλύφει στην λίμα το ίδιο του το αίμα.


Όψιμες μπολσεβικικές πρακτικές, διανθισμένες με την επίφαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε μια Ευρώπη που αναζητά το πνευματικό της χρώμα για να το μεταχειριστεί ως ανάχωμα. Ξεψυχισμένες προσπάθειες, προδομένα παχνόβια νομοσχέδια, σε μιά Ευρώπη που συστήνει στη Γαλλία Υπουργείο Εθνικής Ταυτότητος, ανατρέποντας ακόμη και το βασικό σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης.


(Αλήθεια, καταλάβατε ότι ο όρος «πολυπολιτισμικότητα» άρχισε να καταχωνιάζεται στα λεξικά αραχνιασμένων βιβλιοθηκών;)


Στην Πατρίδα μας συνεχίζουμε να ζούμε, αναδρομικά! Το σύνδρομο του συμμοριτοπόλεμου βαραίνει ακόμα επάνω μας. Το κόμπλεξ της Χούντας δηλητηριάζει ακόμα τη ζωή μας. Φοβόμαστε τις λέξεις, ντρεπόμαστε την αλήθεια, τρέμουμε τη μομφή. «Μη τυχόν μας πουν...», «μη τυχόν μας χαρακτηρίσουν...». Έτσι γέμισε η τηλεόραση κοινωνικά περιθωριακούς και η ζωή μας γέμισε δειλία, υποκρισία, επιτήδευση και ψευτιά.


Τελικά, ο Θεός αγαπάει την Εκκλησία του. Περισσότερο από ότι την αγαπάμε εμείς. Καταλάβαμε πιά ότι ο καίσαρας δεν γίνεται φίλος. Η προσκόλλησή μας στην κοσμική εξουσία, νιώσαμε ότι έβλαψε την Πίστη. Οι ψευδαισθήσεις, μιας «ελέω Θεού» Πολιτείας, καιρός είναι να μας φύγουν. Από τα όνειρα της «συναλληλίας» καλά είναι να ξυπνήσουμε. «Τα αυτονόητα» ας μη συντελούν στη νάρκη μας, δεν υπάρχουν πιά. Τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, «ένα πουκάμισο αδειανό».


Και ως Εκκλησία ας συνεχίσουμε τη ματωμένη ρότα μας, που κλείνει μέσα της τις αμαρτίες μας, τα πάθη, τα δάκρυα, τη μετάνοιά μας. Να μαζέψουμε τον κόσμο μας, να ευαγγελισθούμε το λαό μας, να δώσουμε την ελπίδα στους ανθρώπους μας. Όχι σαν «θεσμός» της Πολιτείας, μήτε σαν Νομικό πρόσωπο ή βάσει του τάδε Νόμου του Συντάγματος. Αλλά σαν Εκκλησία.


Η ελληνική Πολιτεία δεν άντεξε την ειλικρίνεια. Δεν θέλησε την αλήθεια της ανθρώπινης πλευράς της Εκκλησίας της. Ίσως να προτιμούσε αγγέλους για λειτουργούς, χωρίς στομάχι και νεύρα. Ας ναυαγήσει, λοιπόν, το Κράτος μας στο νησί που το λένε Ουτοπία, ας νομοθετεί αυτοκτονικά, ας σκιαμαχεί εκδικούμενη τα δικά της σκάνδαλα, ας βαυκαλίζεται με την ιδέα μιας άθρησκης ιδεατής Πολιτείας. Ας κατεβάζει σήμερα τις εικόνες από τα σχολεία, από τα δικαστήρια και αύριο από τις σημαίες.


Εμείς μπορούμε να πορευθούμε και μόνοι μας. Εμείς γνωρίζουμε την αξία των συμβόλων μας στο διεθνές χρηματιστήριο των αξιών. Καιρός να πάψουμε να είμαστε το δεκανίκι του ανάπηρου Κράτους μας. Να πάψουμε να είμαστε το μαξιλαράκι που θα δέχεται τους αισχρούς κραδασμούς της ελληνικής Πολιτείας. Και ας καθίσουμε σ’ ένα ύψωμα να «θεώμεθα τα τεκταινόμενα». Εξάλλου είμαστε χρεωμένοι την ανάσταση του κόσμου κι όχι την συντήρησή του. Κάτω από τα πόδια μας πέρασαν, λαοί, φυλές, γλώσσες, αυτοκρατορίες, πολιτισμοί. Χάθηκαν «στο γύρισμα των κύκλων» όσα δεν πρόλαβαν να γαντζωθούν πάνω στο άρμα της Εκκλησίας που συνεχίζει τον ανηφορικό δρόμο του. Τέλος πάντων ας παραδεχτούμε αυτήν την αλήθεια που για μας δεν είναι κατάσταση, είναι Πρόσωπο.

Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως , Τραιανουπόλεως και Σαμοθράκης

Συνεδρίασε η Δ.Ι.Σ. γαι το Ε.Τ.ΑΚ

Παραθέτω αποσπάσματα από τις σημερινές αποφάσεις της Διαρκούς Ιερά Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας.

Όλο το κείμενο με τις απόφασης ....ΕΔΩ

Αποφάσεις της Δ.Ι.Σ.

Συνήλθε σήμερα Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009, στην πρώτη Συνεδρία Της για το μήνα Δεκέμβριο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 153ης Συνοδικής Περιόδου, ύστερα από πρόσκληση του Μακαριωτάτου Προέδρου Αυτής, Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, με θέμα την ενημέρωση των Σεβασμιωτάτων Μελών σχετικά με το πλαίσιο επικοινωνίας με την Ελληνική Κυβέρνηση.

.............................................

Συγκεκριμένα, ως προς το θέμα της υπαγωγής της προσλήψεως των εκκλησιαστικών υπαλλήλων στον έλεγχο του Α.Σ.Ε.Π., η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συμφωνεί κατ’ αρχήν με το εν λόγω Νομοσχέδιο, ώστε σε αρμονία με τον Καταστατικό Της Χάρτη (Νόμος 590/1977), οι διαδικασίες επιλογής προσωπικού που θα διενεργούν τα εκκλησιαστικά Ν.Π.Δ.Δ. να υπόκεινται στον έλεγχο νομιμότητος του Α.Σ.Ε.Π., εφ’ όσον η μισθοδοσία τους βαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Όσον αφορά στο θέμα των οχημάτων των Ιερών Μητροπόλεων, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος καλύφθηκε πλήρως από τις διατάξεις της Υπουργικής Αποφάσεως, υπό τον όρο ότι αφορά όσα οχήματα η προμήθειά τους βαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Σχετικά με το θέμα της φορολογήσεως της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενημερώθηκε από τον Μακαριώτατο Πρόεδρό Της για την επιστολή που έλαβε από τον Εξοχώτατο Υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, στις 30 Νοεμβρίου ε.ε.

Γενομένης διαλογικής συζητήσεως, υπεγραμμίσθη από τα Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, ως προς το θέμα της εκτάκτου εισφοράς του φόρου κατοχής περιουσίας (Ε.Τ.ΑΚ.), με σκοπό την χορήγηση από μέρους της Πολιτείας του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης εκτάκτως και εφ’ άπαξ δια το έτος 2009, ότι :

α. Η Εκκλησία της Ελλάδος συνεισφέροντας, όπως το πράττει πάντοτε στις κρίσιμες και δύσκολες περιστάσεις της κοινωνίας, έστω και αν δεν φέρει την ευθύνη, έρχεται αρωγός στην ανακούφιση του λαού.

β. Η Εκκλησία της Ελλάδος επειδή εξασκεί ένα τεράστιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο προς ανακούφιση των πασχόντων και αναξιοπαθούντων αδελφών μας, το οποίο επιτελείται με επτακόσια (700) περίπου Ιδρύματα στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τις Ιερές Μητροπόλεις και δαπανά εκατό εκατομμύρια ευρώ (100.000.000 ₠) ετησίως για φιλανθρωπικούς και κοινωνικούς σκοπούς, απαιτεί από την Πολιτεία τουλάχιστον, την ισότιμη μεταχείριση με το σύνολο των λοιπών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.).

γ. Η Εκκλησία θεωρεί αυτονόητο ότι ο οποιοσδήποτε φόρος επί της ακινήτου περιουσίας Της δεν θα περιλαμβάνει κατ’ ουδένα τρόπο τα ακίνητα που ιδιοχρησιμοποιούνται και εκείνα επί των οποίων υφίστανται οποιαδήποτε βάρη, τα οποία εμποδίζουν την ελεύθερη αξιοποίησή τους η ακίνητα που έχουν παραχωρηθεί δωρεάν η παραμένουν αναξιοποίητα, με σκοπό την ανέγερση και λειτουργία Ιδρυμάτων προνοιακού χαρακτήρα.

δ. Ως εκ τούτου η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφασίζει όπως για το έτος 2009 και μόνο, η Εκκλησία της Ελλάδος, συνεισφέρει με το αναλογούν σε Αυτήν ποσόν για τα ακίνητα που αποφέρουν εισοδήματα σύμφωνα με τα ως άνω εκτεθέντα.

Τέλος η Διαρκής Ιερά Σύνοδος απεδέχθη την πρόσκληση του Εξοχωτάτου Προέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως κ. Γεωργίου Παπανδρέου, να πραγματοποιηθεί συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου, αποτελουμένη από τον Μακαριώτατο Πρόεδρο και πέντε μέλη Αυτής.


Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Συνόδου

Η ίδρυση νέου συλλόγου στα Δίδυμα

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΥΜΩΝ

«ΟΙ ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ»

Ιδρύεται Προοδευτικός Σύλλογος με την επωνυμία «Οι Διόσκουροι» με έδρα τα Δίδυμα Αργολίδας. Ο Σύλλογος έχει μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Αρχή του θεωρεί την κοινωνική προσφορά που βασίζεται στον εθελοντισμό.

Σκοποί του Συλλόγου είναι:

· Η παροχή δυνατότητας στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής των Διδύμων για έκφραση και συμμετοχή σε συλλογική κοινωνική δράση.

· Η ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων, η αλληλεγγύη, η προσπάθεια για ηθική, πνευματική, πολιτιστική και μορφωτική προαγωγή.

· Η δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για ψυχαγωγικές, πνευματικές και αθλητικές δραστηριότητες.

· Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η ευαισθητοποίηση των κατοίκων και των κρατικών φορέων για τα περιβαλλοντολογικά προβλήματα που απειλούν το μέλλον του τόπου και τη δημόσια υγεία.

· Ο εξωραϊσμός του χωριού, η βελτίωση της φυσικής ομορφιάς του, η δεντροφύτευση, η ανακύκλωση, η προστασία και αξιοποίηση του φυσικού πλούτου καθώς και των παραλίων.

· Η προστασία και η προβολή των αξιόλογων μνημείων της περιοχής, των Σπηλαίων, των Εξωκλησιών, της Μονής του Αυγού.

· Η συγκέντρωση και καταγραφή των προβλημάτων που αφορούν το χωριό μας και ανάλυση, μελέτη, προώθηση και υποβολή προτάσεων προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και αρχές για διεκδίκηση των λύσεών τους. Αντιπροσωπευτική παρουσία στα Δημοτικά και Τοπικά Συμβούλια.

· Η παροχή ηθικής, υλικής, οικονομικής και κάθε άλλης δυνατής βοήθειας σε αναξιοπαθούντες συνανθρώπους.



Οι σκοποί του Συλλόγου υλοποιούνται με κάθε νόμιμο και πρόσφορο μέσο στα πλαίσια του Καταστατικού και των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης (Γ.Σ.) και του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) και ειδικότερα:

Για την εκπλήρωση των σκοπών αυτών ο σύλλογος συνεργάζεται με την Ενορία του Αγίου Νικολάου, με τις Δημοτικές και Τοπικές Αρχές, με τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων και με άλλους συλλόγους και οργανώσεις με φορείς της εκπαίδευσης, ειδικούς, επιστήμονες, καθώς και με κάθε νομικό ή φυσικό πρόσωπο που θα μπορούσε να συμβάλλει στην επιτυχή εκπλήρωσή τους, αποστασιοποιημένος όμως πάντα από τις πολιτικές παρατάξεις και τα κομματικά ή άλλα συμφέροντα.

Επιπλέον μέσα για τον σκοπό του είναι:

Η λειτουργία πνευματικού κέντρου – λέσχης για την εύκολη και ευχάριστη συνεύρεση των μελών του συλλόγου καθώς και η δημιουργία τμημάτων για κάθε αντικείμενο ενασχόλησης.

Η σύσταση καλλιτεχνικών συνόλων και ομάδων μάθησης με αντικείμενα τον αθλητισμό, τον μοντέρνο και παραδοσιακό χορό, τη σύγχρονη, την παραδοσιακή και τη βυζαντινή μουσική, το θέατρο, τη ζωγραφική και την αγιογραφία, τη φωτογραφία, το σκάκι κ.α.

Η δημιουργία γυμναστηρίου, παιδότοπου και δανειστικής βιβλιοθήκης.

Η οργάνωση εκδηλώσεων πνευματικού και ψυχαγωγικού περιεχομένου, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, προβολή κινηματογραφικών και επιμορφωτικών ταινιών.

Η ανταλλαγή απόψεων με δημόσιες συζητήσεις, η οργάνωση διαλέξεων, σεμιναρίων σε θέματα κοινωνικού προβληματισμού, αγροτικού και κτηνοτροφικού ενδιαφέροντος, επαγγελματικού προσανατολισμού, πρόληψης νοσημάτων, συμβουλευτικής γονέων, ψυχολογικής υποστήριξης κ.α.

Η διοργάνωση εκδρομών, η καθιέρωση ομαδικών περιπάτων.

Η διενέργεια τοπικών πρωταθλημάτων - διαγωνισμών στον αθλητικό και καλλιτεχνικό τομέα με έπαθλα καθώς και απονομή βραβείων και υποτροφιών σε αριστούχους μαθητές και σπουδαστές.

Πηγή: Villa Didimo