Τραγωδία στην Αφρική!
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το “μελάνι” από τον πόλεμο στο Κογκό και το δράμα εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και σήμερα έσκασε σαν βόμβα η τραγωδία σε μια ακόμα αφρικανική χώρα, στη Ζιμπάμπουε. 300 νεκροί από την χολέρα, 1.200 κρούσματα, 2.500 ανεπιβεβαίωτα κρούσματα.
Όταν ξεκινούσαμε αυτό το μπλογκ στο μυαλό μας είχαμε, βέβαια, μια μικρή εικόνα από τις τρομερές δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι Ορθόδοξοι Ιεραπόστολοι και το πλήθος των αναγκών των εκατομμυρίων αδελφών μας σε τροφή, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,σχολεία, υποτροφίες, πηγάδια, τρακτέρ κλπ. Αυτό, όμως, που καθημερινά απλώνεται μπροστά μας , ξεπερνά κάθε φαντασία και μας γεμίζει ενοχές, που δεν κάνουμε όσα μπορούμε να κάνουμε για τους μικρούς Χριστούς στην Ασία, στην Αφρική, στην Λατινική Αμερική, σε όλο το κόσμο.
Τι νοιώθουμε, άραγε, όταν μαθαίνουμε και βλέπουμε τέτοιες ειδήσεις ;
Πόσο, άραγε, μας αγγίζουν αυτά τα γεγονότα ;
Ίσως είναι μια αφορμή για να συγκινηθούμε ( όπως συγκινούμαστε όταν βλέπουμε κάποιες ταινίες του κινηματογράφου ; )
ή μήπως μια βαθύτερη αιτία για να κινητοποιηθούμε πιο ενεργά ;
Πόσο κοστίζει, άραγε, η ανθρώπινη ζωή στο πλανήτη ;
Τα 10 ευρώ, που είναι τα λεφτά για ένα ορό ή ένα εμβόλιο, εμείς τα δίνουμε απλόχερα, ίσως και καθημερινά, για 1-2 ποτάκια ή για 2 κυριακάτικες εφημερίδες στη φουλ έκδοση, με περιοδικά ή DVD ! 50 ευρώ , τα χρήματα, δηλαδή, που βοηθούν στη φαρμακευτική περίθαλψη μιας οικογένειας, εμείς τα ξοδεύουμε, απλόχερα, σε μισό μπουκάλι ουίσκι στη νυχτερινή έξοδο !
Ίσως δεν το καταλάβαμε, αλλά πλησιάζουν Χριστούγεννα … Και στο μυαλό μας είναι πως θα προετοιμαστούμε “κατάλληλα” για τις γιορτές. Στα σχέδια μας είναι οι αγορές ( πως θα ξοδέψουμε τον 13ο μισθό ! ), που θα πάμε ταξιδάκι αναψυχής στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό , πόσα δώρα ή παιχνίδια θα αγοράσουμε, που θα κλείσουμε για “ρεβεγιόν” , πόσα θα ξοδέψουμε σε χαρτοπαίγνια ή στο καζίνο ή σε άλλα τυχερά παιχνίδια…
Παντού , σε κάθε μας βήμα, το μυαλό μας είναι στη καλοπέραση του ΕΑΥΤΟΥΛΗ μας. Σύνθημά μας θα είναι και φέτος : ” όλα για τη πάρτη μας, για τον καλοζωισμένο εαυτούλη μας, τίποτα για τους άλλους” !
Και ξεχνάμε ( όλοι μας, μικροί και μεγάλοι ) ότι υπάρχει και ένας άνθρωπος δίπλα μας που υποφέρει, που διψά, που πεινά, που αρρωσταίνει, που πεθαίνει για λίγη … αγάπη !
Ξεχνάμε, γιατί απλά θεοποιήσαμε τον εαυτό μας και τα υλικά αγαθά που έχουμε σε υπέρμετρο βαθμό !
Ξεχνάμε, γιατί απλά χάσαμε, μέσα στην υπερκαταναλωτική μας κοινωνία, τον Θεό και ζούμε στη μοναχική μας αυτάρκεια που καθημερινά μας εκδικείται και μας εξοντώνει... Και κάθε φορά που διαβάζουμε το Χριστουγεννιάτικο διήγημα του Ντίκενς για τον Σκρουτζ, πάντοτε τον κοροιδεύουμε και τον χλευάζουμε, χωρίς να μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας στη προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του…
Γίναμε σκληροί με τους άλλους ανθρώπους, αδιαφορούμε, ζώντας μέσα στα λαμπερά φώτα των τηλεαστέρων και των υπερανθρώπων που μας παρουσιάζουν τα ΜΜΕ…
Ασχολούμαστε με κουτσομπολιά και κυνηγάμε χίμαιρες, αρεσκόμαστε σε light θεάματα και ειδήσεις, και στρουθοκαμηλίζουμε, αρνούμενοι να δεχτούμε την πραγματικότητα.
Καταστρέψαμε και καταστρέφουμε ( καθημερινά ) τον πλανήτη με την απληστία μας, με τα ευώδη αέρια του “πολιτισμού” μας, με τα τοξικά απόβλητα της ανεξέλεκτης δραστηριότητας μας και οδηγούμε σε υπερθέρμανση τον πλανήτη… Κι οι πάγοι λιώνουν … Αλλά δημιουργούμε νέους παγετώνες μέσα στην καρδιά μας…
Γιατί ; Πως καταντήσαμε έτσι ; Έχουμε, άραγε, καρδιά ή την καταλαβαίνουμε μόνο μέσα από τις ιατρικές ενδείξεις ;
Παγώσαμε, γιατί διώξαμε από τη ζωή μας την Αγάπη, το ΦΩΣ, τη Ζωή, τον νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης, Αυτόν που θα γεννηθεί και φέτος, όχι μέσα στα φωτισμένα, γεμάτα από καταναλωτικά αγαθά, σπίτια μας, αλλά μέσα στα δάση και τη ζούγκλα του Κογκό και της Ζιμπάμπουε και της Τανζανίας και της Αϊτής!
Λατρεύουμε ψεύτικους θεούς και βουλιάζουμε στα λασπόνερα της ηθικής και κοινωνικής κατάπτωσης , χωρίς να το καταλαβαίνουμε…
Αχ, αν αφήναμε μια ηλιαχτίδα από το Φως Του να μας ζεστάνει … Αν τρέχαμε να Τον συναντήσουμε στο πρόσωπο των αδελφών μας που υποφέρουν, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, θρησκεία, πολιτική ιδεολογία … Είναι ευκαρία να δώσουμε ένα νέο νόημα στη ζωή μας και στις εορτές των Χριστουγέννων και των Φώτων … Να μην είναι το πέρασμα από αυτή τη ζωή, ένα πέρασμα χωρίς αυτοθυσία και προσφορά… Να γίνουμε εμείς, αυτή τη δύσκολη στιγμή, οι πατεράδες και οι μανάδες και οι γιατροί των ανθρώπων του Κογκό, της Ρουάντας, της Ζιμπάμπουε …
Για να νοιώσουμε λίγο άνθρωποι, λίγο Χριστιανοί ( όχι σαν τους αυτοδικαιομένους και αυτοσωσμένους “αναγεννημένους χριστιανούς” της Δύσης, τύπου Μπους και Πέιλι , που ισχυρίζονται ότι “συνομιλούν ” με τον Θεό , ξεχνώντας τον άνθρωπο …. ) !
Η Ορθόδοξη Εκκλησία στη Ζιμπάμπουε, στο Μαλάουι έχει επιτελέσει ένα σπουδαίο φιλανθρωπικό και εκπαιδευτικό έργο.
Υπολογίζεται ότι σπουδάζει περίπου 1.000 παιδιά, όλων των βαθμίδων, χώρια τις άλλες δραστηριότητες. Δυστυχώς, οι οικονομικές δυνατότητες είναι μικρές και οι ανάγκες τεράστιες. Και υπάρχει αυτή η έκτακτη, δραματική εικόνα των ανθρώπων της χώρας αυτής που υποφέρουν.
Όσοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί επιθυμούν να συνδράμουν τον λαό της Ζιμπάμπουε τη δύσκολη αυτή στιγμή της δοκιμασίας και της ασθένειας, μπορούν να στείλουν κάτι από το υστέρημά τους είτε απευθείας στην Μητρόπολη Ζιμπάμπουε είτε μέσω των Ορθοδόξων Ιεραποστολικών Συλλόγων με την ένδειξη ” ιατροφαρμακευτική περίθαλψη-πόσιμο νερό για τη χολέρα στη Ζιμπάμπουε ” .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου