Οι Χριστιανοί του Ιράκ

Όταν ο Τζορτζ Μπους (George W Bush) έστειλε τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ, το 2003, πίστευε πως θα αντικαθιστούσε το Σαντάμ Χουσεΐν (Saddam Hussein) με μια γαλήνια, φιλοαμερικανική αραβική δημοκρατία, που φυσιολογικά θα στρεφόταν για υποστήριξη στη χριστιανική δύση. Επτά χρόνια αργότερα, στην πραγματικότητα φαίνεται πως αυτό που πέτυχε ήταν να δημιουργήσει ένα εκτεταμένο χώρο εθνοκάθαρσης και θρησκευτικών διωγμών για τις φιλοϊρανικές δυνάμεις, και να οδηγήσει την πλειοψηφία της χριστιανικής μειονότητας του Ιράκ στην διαφυγή στο εξωτερικό.

Τις τελευταίες εβδομάδες γίναμε μάρτυρες κλιμάκωσης των επιθέσεων κατά των χριστιανών του Ιράκ. Οκτώ μέρες μετά την επίθεση κατά της μεγαλύτερης ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας τη Βαγδάτης, με αποτέλεσμα το θάνατο άνω των 50 προσευχομένων, οι τρομοκράτες πυροδότησαν πάνω από 14 βόμβες στα χριστιανικά προάστια της πόλης, με 4 τουλάχιστο νεκρούς και 30 τραυματίες. Ακολούθως, το «ισλαμικό κράτος του Ιράκ» (ISI), μια μετωπική οργάνωση της «αλ κάιντα», προανήγγειλε νέο κύμα επιθέσεων κατά των χριστιανών: «όπου τους βρούμε... Θα ανοίξουμε για αυτούς τις θύρες της καταστροφής και ποτάμια αίματος».

Πριν επιτεθεί ο Μπους ο πρεσβύτερος (George H. W. Bush) για πρώτη φορά κατά του Σαντάμ, εν έτει 1991, υπήρχαν 2 εκατομμύρια χριστιανοί στο Ιράκ. Ήταν μια ανθηρή μειονότητα που αποτελούσε ελάχιστα κάτω από το 10% του πληθυσμού της χώρας, και η επιτυχία της εκπροσωπούνταν από το κύρος του Ταρίκ Αζίζ (Tariq Aziz), του χριστιανού υπουργού εξωτερικών του Σαντάμ. Με υψηλή εκπαίδευση και ανήκοντες στη μεσαία τάξη, οι χριστιανοί βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στη Μοσούλη, τη Βασόρα και ιδίως τη Βαγδάτη, που ήταν τότε η πόλη με τους περισσότερους χριστιανούς στη Μέση Ανατολή.

Από τους 800,000 χριστιανούς που απέμεναν στη χώρα όταν ο «Ντούμπια» εξαπολύσει τον αμερικανικό στρατό κατά του Σαντάμ για δεύτερη φορά, τα δύο τρίτα έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Το 2006, απήχθη ένας ιερέας, που βρέθηκε αργότερα αποκεφαλισμένος και ακρωτηριασμένος· πολλοί ακόμα ιερείς δολοφονήθηκαν και δεκαπέντε χριστιανικές εκκλησίες βομβαρδίστηκαν. Ιρακινοί πρόσφυγες με πληροφορούν πως οι χριστιανές απάγονταν και βιάζονταν συστηματικά, κάτι που αγνοούνταν συστηματικά από τα ΜΜΕ.

Η χριστιανική κοινότητα του Ιράκ συγκαταλέγεται στις αρχαιότερες του κόσμου: σύμφωνα με την παράδοση, το χριστιανισμό στη Μεσοποταμία τον κήρυξε πρώτος ο απόστολος Θωμάς και ο ξάδερφός του Θαδδαίος, λίγο μετά τη Σταύρωση. Στη σύνοδο της Νικαίας του 325, όπου κατοχυρώθηκε το «πιστεύω», η Μεσοποταμία διέθετε περισσότερους επισκόπους-εκπροσώπους από την δυτική Ευρώπη. Αργότερα, η περιοχή μεταβλήθηκε σε καταφύγιο χριστιανών που οι ορθόδοξοι Βυζαντινοί θεωρούσαν αιρετικούς, σαν τους Μανδαίους, την τελευταία γνωστική σέκτα του κόσμου, που θεωρούν εαυτόν ακολούθους του Ιωάννη του Βαπτιστή· και την «εκκλησία της ανατολής», το νεστοριανισμό, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μετάγγιση της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, των μαθηματικών, των φυσικών επιστημών, της αστρονομίας και της ιατρικής στον ισλαμικό κόσμο αρχικά, στα πανεπιστήμια της μεσαιωνικής Ευρώπη στη συνέχεια.

Όταν κατέρρευσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι θρησκευτικές μειονότητες άρχισαν να μετακινούνται προς χώρους όπου θεωρούσαν πως μπορούσαν να γίνουν πλειοψηφία, ενώ όσοι διαπίστωσαν πως αποτελούσαν ισχνές μειοψηφίες, εγκατέλειψαν όλως διόλου την περιοχή, και κατέφυγαν σε τόπους σαν τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, όπου η ιστορία βάραινε λιγότερο. Σήμερα οι χριστιανοί της Μέσης Ανατολής αριθμούν περί τα 10 εκατομμύρια, και πασχίζουν να επιβιώσουν ανάμεσα σε 190 εκατομμύρια μη-χριστιανούς. Την τελευταία εικοσαετία, τέσσερα τουλάχιστο εκατομμύρια χριστιανοί εγκατέλειψαν την πατρογονική γη, και κατέφυγαν στη δύση για να ξεκινήσουν εκεί μια νέα ζωή.

Η αιμορραγία τους επιταχύνθηκε μετά τις ατυχείς, τυχοδιωκτικές περιπέτειες των αγγλοαμερικάνων στον ισλαμικό κόσμο στη συνέχεια της 11ης Σεπτεμβρίου, ιδίως όταν ο Μπους χρησιμοποίησε τη λέξη «σταυροφορία», πράγμα που πολυάριθμοι μουσουλμάνοι εξέλαβαν ως αποκάλυψη μιας ευρύτερης συνωμοσίας με σκοπό τον εκχριστιανισμό του μουσουλμανικού κόσμου. Το αποτέλεσμα ήταν πως οι δύο εισβολές που προτίθεντο να εξαλείψουν την τρομοκρατία, στην πραγματικότητα είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα και ριζοσπαστικοποίησαν ολόκληρη την περιοχή.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Καμάλ Σαλιμπί (Kamal Salibi), καθηγητή του αμερικανικού πανεπιστημίου της Βηρυτού, οι χριστιανοί δεν αντέχουν άλλο: «υπάρχει ένα αίσθημα τέλους εποχής στη Μέση Ανατολή» μου δήλωσε. «Κυριαρχεί το αίσθημα πως 14 αιώνες διαρκούς προσπάθειας για επαγρύπνηση, γνώση, έξυπνη διπλωματία, ορθή πρόγνωση των εξελίξεων, είναι αρκετοί. Οι 'Αραβες χριστιανοί διακρίνονται για την υψηλή τους κατάρτιση, την καλή τους μόρφωση. Τώρα, νιώθουν πως απλά ήρθε η ώρα να συνεχίσουν τη ζωή τους κάπου αλλού».

Έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία εμφανίζεται ως ρεαλιστική η πιθανότητα της εξάλειψης του χριστιανισμού από το Ιράκ: την περασμένη εβδομάδα, ο Μάικλ Γιουάς (Michael Youash) του «σχεδίου για βιώσιμη δημοκρατία στο Ιράκ» (ISDP) προειδοποίησε πως σύντομα «ίσως να πάψουν να υπάρχουν χριστιανοί στο Ιράκ». Με δεδομένη τη ρητά εκπεφρασμένη χριστιανική πίστη των δύο αρχιτεκτόνων της εισβολής στο Ιράκ, του Μπους και του Τόνι Μπλερ (Tony Blair), είναι μάλλον ειρωνικό πως η πιο μακραίωνη κληρονομιά που θα αφήσουν στην περιοχή πιθανότατα να είναι πως δημιούργησαν το περιβάλλον εκείνο που οδήγησε στην εξάλειψη του χριστιανισμού σε μια από τις αρχαιότερες κοιτίδες του, κάτι στο οποίο απέτυχαν πριν απ' αυτούς οι 'Αραβες, οι Μογγόλοι και οι Οθωμανοί εισβολείς....

Πηγή: http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=6503&LID=1
Ο William Dalrymple είναι συγγραφέας

---