Αγαπητέ φίλε Οπως εχεις καταλάβει εχω αρχίσει σιγά σιγά να ξαναβρίσκω μια κάποια λογική μπάινω και σε διαβάζω αλλα ειναι ακόμα αδύνατον να γράψω οτιδήποτε.Μου φαίνονται ολα πολύ μακρυνά. Και στην αρώστεια ΘΥΜΩΝΩ με την ανοργανωσιά την ανευθυνότητα την προχειρότητα καποιων και κυρίως του κράτους που δεν δίνει λεφτά,ΕΛΠΙΖΩ με την ανθρωπιά,τήν σοβαρή και αποτελεσματική δουλιά των γιατρών,τον ηρωισμό του νοσηλευτικού προσωπικού. Αλλα τελικά σκέφτομαι πόσο τυχεροί ειμαστε ( σε τελευταία ανάλυση) που εμείς λίγοι μέσα σε ολους τους ανθρώπους στην γή εχουμε φάρμακα,καθαρά νοσοκομεία,εξοπλισμό,γιατρούς,και μπορούμε να αγωνιστούμε κόντρα στις αρώστειες.Σκέφτομαι τον πατέρα και την μάνα στην Αφρική την Ασία και αλλού και αποφασίζω πως του χρωστάμε το ιδιο δικαίωμα για το παιδί του. Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Ειμαι πάντα κοντά σου.
1 σχόλιο:
Αγαπητέ φίλε
Οπως εχεις καταλάβει εχω αρχίσει σιγά σιγά να ξαναβρίσκω μια κάποια λογική μπάινω και σε διαβάζω αλλα ειναι ακόμα αδύνατον να γράψω οτιδήποτε.Μου φαίνονται ολα πολύ μακρυνά.
Και στην αρώστεια ΘΥΜΩΝΩ με την ανοργανωσιά την ανευθυνότητα την προχειρότητα καποιων και κυρίως του κράτους που δεν δίνει λεφτά,ΕΛΠΙΖΩ με την ανθρωπιά,τήν σοβαρή και αποτελεσματική δουλιά των γιατρών,τον ηρωισμό του νοσηλευτικού προσωπικού.
Αλλα τελικά σκέφτομαι πόσο τυχεροί ειμαστε ( σε τελευταία ανάλυση)
που εμείς λίγοι μέσα σε ολους τους ανθρώπους στην γή εχουμε φάρμακα,καθαρά νοσοκομεία,εξοπλισμό,γιατρούς,και μπορούμε να αγωνιστούμε κόντρα στις αρώστειες.Σκέφτομαι τον πατέρα και την μάνα στην Αφρική την Ασία και αλλού και αποφασίζω πως του χρωστάμε το ιδιο δικαίωμα για το παιδί του.
Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον.
Ειμαι πάντα κοντά σου.
Δημοσίευση σχολίου