Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

" Με αφορμή το πρόσφατο θανατηφόρο τροχαίο στο Κρανίδι"



Πριν από λίγες μέρες μια νέα κοπέλα μια νομαρχιακή σύμβουλος μάλιστα ,έπεσε θύμα θανατηφόρου τροχαίου στην επαρχία μας στην περιοχη Κοκκιναρι του Δημου Κρανιδιου.


Συνήθως τα τροχαία oοφείλονται η σε λάθη των οδηγών η σε κακή κατάσταση του οδοστρώματος η και τα δυο.

Το θύμα της πρόσφατης σύγκρουσης περνούσε συχνά από το συγκεκριμένο σημείο.


Παρ όλο που ήταν Νομαρχιακή σύμβουλος η Νομαρχία δεν είχε κάνει κάτι για την επικίνδυνη αυτή κατάσταση,για αυτό το σημείο θανάτου, από όσο ξέρουμε.Κανείς μας δεν είχε κάνει κάτι.


Έχουμε συνηθίσει στα επικίνδυνα σημεία ρίχνουμε καμιά βλαστήμια στο ανίκανο κράτος και συνεχίζουμε.Λίγα μέτρα πιο κάτω ένα εικονοστάσι πάντα στολισμένο με λουλούδια μας θυμίζει ένα άλλο νέο παιδί που σκοτώθηκε στο πεύκο πριν λίγα χρόνια στην κατεύθυνση προς Χέλι.


Κάθε αναφορά στο συγκεκριμένο συμβάν σταματά εδώ.


Φυσικά όλα είναι γνωστά εδώ στην τοπική κοινωνία αλλά δεν είναι πρέπον να γράφουμε στα ιστολογια τέτοιου είδους πληροφορίες.


Είναι έργο της ανάκρισης των εμπειρογνωμόνων των δικαστήριων τελικά να βγάλουν μια απόφαση για το τι έφταιγε. Μια απόφαση που τελικά θα μπει σε ένα συρτάρι και θα ξεχαστεί.

Η ζωή δεν γυρίζει πίσω.Αυτό δεν συζητιέται, ειδικά για όσους αγάπησαν αυτούς που φεύγουν, τίποτα δεν έχει νόημα, τίποτα δεν θα φέρει τον άνθρωπο τους πίσω. Καμία απόφαση, καμία καταδίκη.


Αυτό το άρθρο γράφεται γιατί από το συγκεκριμένο σημείο στρίβουμε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ πολλοί άνθρωποι για να πάμε σπίτια μας , στις δουλειές μας στα ψώνια μας.


Κινδυνεύουμε εμείς και τα παιδιά μας.

Και αν είχαμε ενδιαφερθεί αν είχαμε μιλήσει όλοι μας νωρίτερα, ίσως μια ανθρώπινη ζωή να είχε σωθεί.


Και ακόμα, μιλώντας έστω τώρα, ίσως προλάβουμε την επόμενη σύγκρουση, ίσως σωθούν ανθρώπινες ζωές.

Γιατί αύτη η σύγκρουση δεν ήταν ατύχημα.


Υπάρχει ένας δρόμος Κρανίδι- Πόρτο Χέλι με πυκνή κυκλοφορία και προς τις δυο κατευθύνσεις την άνοδο και την κάθοδο.


Συνήθως τα αυτοκίνητα κινούνται με ταχύτητα σε αυτό τον δρόμο (κακώς ) αυτοκίνητα γρήγορα, μιας πλούσιας περιοχής, αυτοκίνητα που οδηγούν νέοι άνθρωποι κατά κύριο λόγο.


Στο σημείο της σύγκρουσης ο δρόμος αυτός διασταυρώνεται με ένα άλλο μικρότερο δρόμο που πηγαίνει προς Φλάμπουρα. Και αυτός ο δρόμος έχει πυκνή και βαριά κυκλοφορία.


1.Τον χρησιμοποιούν οι βαρέλες που μεταφέρουν τσιμέντο από κοντινό εργοστάσιο παρασκευής σκυροδέματος.Τον χρησιμοποιούν και όλα τα φορτηγά που κουβαλούν μπάζα και οικοδομικά υλικά για όλη την περιοχή Πετροθαλασσας.Γι αυτό τον λόγο ο δρόμος είναι πάντα σε κακή κατάσταση.


2.Είναι ο κύριος δρόμος για παραθεριστές και μόνιμους κάτοικους Πετροθαλασσας Τζεμι αλλά και συντόμευση για Αγ Αιμιλιανο

3.Είναι ο δρόμος που εξυπηρετεί το κατάστημα Κρητικός .


Στο σημείο λοιπόν που συναντιόνται οι δυο δρόμοι, έχει σκαφτεί μια πελώρια τρύπα με σίδερα να εξέχουν και καλούπια παρατημένα εδώ και ένα χρόνο.

Από πέρσι το Πάσχα.

Είναι από τα έργα αποχέτευσης Πόρτο Χελιού Κρανιδίου που έχουν εγκαταλειφθεί από το καλοκαίρι χωρίς να γνωρίζουμε ποτέ θα ολοκληρωθούν.Μπήκε και μια ταινία γύρω και καθαρίσαμε.Ο εργολάβος αποχώρησε και είναι άγνωστο τι θα γίνει στην συνέχεια.


Το σημείο αυτό είναι πάνω σε μια στροφή.

Το αυτοκίνητο που μπαίνει στον κεντρικό δρόμο έχει μηδέν ορατότητα στην κάθοδο από Κρανίδι μέχρι σχεδόν να βγει στο μέσον του δρόμου. Όταν μάλιστα θέλεις να στρίψεις από τον κεντρικό δρόμο προς Πετροθάλασσα τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.


Πρέπει τώρα ( πριν μπούμε στο Πάσχα αλλά πολύ περισσότερο το καλοκαίρι) να τελειώσει ότι είναι να τελειώσει να σκεπαστεί ο λάκκος με τις μπετοβεργες να μπει σήμανση και τέλος πάντων να γίνει ότι επιβάλλεται έτσι που να μην θρηνήσουμε αλλά θύματα.


Τα συντρίμμια αυτά στην άκρη του δρόμου ας είναι τα τελευταία.

τα "ιστολόγια της Ερμιονίδας".

Δεν υπάρχουν σχόλια: