Χριστιανός και Πολιτική

-Του Μανώλη Καλομοίρη-

Αναδημοσίευση από το περιοδικό "Ερευνητής της Αλήθειας" Νο 39, Ιούνιος ως Αύγουστος 2007.

Ποια πρέπει να είναι η θέση των Χριστιανών στην πολιτική και στις εκλογές; Μια μεγάλη μερίδα Χριστιανών, κυρίως ετεροδόξων αλλά και κάποιων Ορθοδόξων πιστεύει ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με την πολιτική. Ότι πρέπει να ασχολούμαστε μόνο με τα «πνευματικά» ζητήματα, και όλα τα άλλα θέματα της κοινωνίας, πολιτική, οικονομία, αθλητισμό, πολιτισμό κλπ, να τα αφήνουμε να ασχολούνται αποκλειστικά οι μη συνειδητοί Χριστιανοί ή άνθρωποι που δεν ασπάζονται την χριστιανική διδασκαλία και ηθική.

Θα παραθέσουμε όμως, τι δίδαξε ο Χριστός στην Επί του Όρους Ομιλία για να δούμε την δική Του άποψη:

«Ότι είναι το αλάτι για την τροφή, είστε κι εσείς για τον κόσμο. Αν το αλάτι χάσει την αρμύρα του, πως θα την ξαναποκτήσει; Δε χρησιμεύει πια σε τίποτε, το πετούν έξω στο δρόμο και το πατούν οι άνθρωποι. Εσείς είστε το φως για τον κόσμο, μια πόλη χτισμένη ψηλά στο βουνό, δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι άνθρωποι, όταν ανάψουν το λυχνάρι, δεν το βάζουν κάτω από το δοχείο με το οποίο μετρούν το σιτάρι, αλλά το τοποθετούν στο λυχνοστάτη, για να φωτίζει όλους τους ανθρώπους του σπιτιού. Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον ουράνιο Πατέρα σας» (Ματθαίος 5:13-16). Τα εδάφια αυτά από την Αγία Γραφή δείχνουν την κοινωνική διάσταση της χριστιανικής ζωής.

Δεν μπορούμε οι χριστιανοί να είμαστε αλάτι και φως για τον κόσμο, αν δεν συμμετέχουμε στην κοινωνία για να την επηρεάσουμε προς την σωστή κατεύθυνση! Η στάση απόσυρσης από την κοινωνία κάποιων χριστιανών, είναι μία στάση ήττας του χριστιανικού μηνύματος. Διότι εμποδίζουν το φως του Χριστού να λάμψει στην πολιτική, την οικονομία, τον αθλητισμό, και τον πολιτισμό! Είναι στάση ήττας, διότι αυτούς τους σημαντικούς τομείς της κοινωνίας τους αφήνουν στον αποκλειστικό έλεγχο των ανθρώπων που απορρίπτουν τον Χριστό και την διδασκαλία του, και οι οποίοι ακολουθούν αντιχριστιανικές κοσμοθεωρίες ή φιλοσοφίες. Συνεπώς εμποδίζουν το αλάτι της γης να επηρεάσει τον κόσμο προς τις χριστιανικές αρχές της δικαιοσύνης, της ηθικής και της αγάπης προς την πατρίδα.

Βεβαίως ούτε μπορεί να ταυτιζόμαστε με τον κόσμο σε τέτοιο σημείο, που να μην διακρινόμαστε από αυτόν («Αν το αλάτι χάσει την αρμύρα του…δε χρησιμεύει πια σε τίποτε»). Αυτό απαντάει την παρερμηνεία που κάνουν κάποιοι χριστιανοί, στο αγιογραφικό χωρίο «δεν ανήκετε στον κόσμο» (Ιωάννης 15:19), ερμηνεύοντάς το ότι δήθεν αποσυρόμαστε από την κοινωνία. Αλλά ο Χριστός διευκρινίζει τι εννοεί: «Σε παρακαλώ, όχι να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους προστατέψεις από το διάβολο» (Ιωάννης 17:15). Οφείλουν οι χριστιανοί ζώντας μέσα στον κόσμο, να διατηρούν ξεκάθαρα τις αρχές της χριστιανικής διδασκαλίας και ηθικής παντού και πάντοτε με συνέπεια, είτε στην πολιτική ή σε άλλους τομείς της κοινωνίας! Ο Χριστός υπόσχεται ότι η πίστη μας μπορεί να κερδίσει τη μάχη στον κόσμο με τις αντιχριστιανικές δυνάμεις που θέλουν να γκρεμίσουν την Χριστιανική Πίστη από τον λαό μας και να αποχριστιανοποιήσουν το έθνος μας: «Να πως μπορούμε να νικούμε τον κόσμο: με την πίστη μας. Ποιος μπορεί να νικάει τον κόσμο; Μόνον όποιος πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού» (Α΄ Ιωάννου 5:4-5).

Η Αγία Γραφή, αντιθέτως απ’ ότι νομίζουν πολλοί, έχει σαφείς θέσεις για την κοινωνική δικαιοσύνη:

· «Όποιος από το διπλανό του τη διατροφή αφαιρεί, είναι το ίδιο σαν να τον σκοτώνει. Κι όποιος δε δίνει στον εργάτη τον μισθό του, είναι φονιάς» (Σοφία Σειράχ 34:22).

· «Μην εκμεταλλεύεσαι ποτέ το μισθωτό, το δυστυχισμένο και το φτωχό συμπατριώτη σου ή τον ξένο που ζει σε μια από τις πόλεις της χώρας σου» (Δευτερονόμιο 24:14).

· «Η νηστεία που θέλω εγώ είναι ετούτη: Να σπάτε των αδικημένων τα δεσμά, να λύνετε τα φορτία που τους βαραίνουν, τους καταπιεσμένους να ελευθερώνετε και να συντρίβετε κάθε ζυγό» (Ησαΐας 58:6).

Επίσης η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Ιησούς Χριστός έχει «όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη» (Ματθ.28:18). Γι’ αυτό βασιλεύει ήδη από τον 1^ο μ.Χ. αιώνα «πάνω από κάθε αρχή και εξουσία και δύναμη και κυριότητα, πάνω από καθετί που ανήκει όχι μόνο στον τωρινό αλλά και στο μελλοντικό κόσμο» (Εφεσίους 1:21), αν και η πλήρης εξουσία Του θα εφαρμοστεί ολοκληρωμένα στην Δευτέρα Έλευσή Του. Συνεπώς η συμμετοχή Χριστιανών στην κοινωνία για να εκφράσουν την νικηφόρα πίστη του Χριστού ως πρέσβεις της βασιλείας Του, όχι μόνο δεν απαγορεύεται, αλλά επιβάλλεται από την Αγία Γραφή!

Όπως λέει ο Ορθόδοξος θεολόγος Θανάσης Παπαθανασίου: «Για την Ορθόδοξη θεολογία, η στάση των Χριστιανών μέσα στην ιστορία δεν μπορεί να είναι παθητική αναμονή του τέλους. Η ιστορία δεν αποτελεί ένα «στημένο» παιχνίδι, αλλά μια πραγματική σύγκρουση μεταξύ των φιλό-θεων και των αντί-θεων δυνάμεων. Ακριβώς επειδή το τέρμα της (η Βασιλεία) είναι μεταϊστορικό, κι όχι ενδοϊστορικό, η ιστορία δεν αποτελεί προκαθορισμένη διαδικασία, αλλά πορεία ανοιχτή στην ελεύθερη ανθρώπινη δράση και σε απρόσμενες εκβάσεις.[…] Ο Χριστιανός, λοιπόν, εμπνεόμενος από το όραμα της Βασιλείας, καλείται σε ιστορική δράση και σε αγώνα κατά των ποικιλόμορφων δυνάμεων του θανάτου, κατά της ανισότητας, της αδικίας, της εξαθλίωσης του ανθρωπίνου προσώπου. Στον αγώνα αυτόν δεν είναι πάντα νικητής, απλούστατα επειδή, όπως είπαμε, πρόκειται για αληθινό κι όχι για «στημένο» αγώνα.» (ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ, σελ. 36-37, οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας).

Έχουμε καθήκον ως μαθητές του Χριστού, να απλώσουμε το φως του Χριστού στην πολιτική, και σε κάθε άλλο τομέα της κοινωνίας! Να νικήσουμε το σκοτάδι, την διαφθορά και την αδικία!