Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Τι παιχνίδια παίζουν πίσω από την πλάτη μας …Θεέ μου!!!

Ο διπλός εμπρησμός των Χανίων σχετίζεται με αντισημητισμό ή με την δεινή οικονομική θέση της Ελλάδας;

Ανδρέας Σταλίδης  Επικαιρότητα

Η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε δεινή θέση. Η κυβέρνηση έχει δυσχέρεια να δανειστεί, ώστε να καλυφθεί το έλλειμα του προϋπολογισμού. Ο διπλός εμπρησμός της Συναγωγής των Χανίων σχετίζεται περισσότερο με αυτή τη δεινή θέση της χώρας, παρά με αντισημητισμό. Ο αντισημητισμός ήταν το όχημα μίας κακά σχεδιασμένης απόπειρας που αποσκοπούσε στη δυσφήμηση της Ελλάδας διεθνώς. Όχι, οι παραπάνω φράσεις δεν είναι προϊόν μίας «θεωρίας συνομωσίας με καλούς, κακούς και άσχημους». Είναι ένα λογικό συμπέρασμα των παραδοχών επίσημων χείλεων της ελληνικής κυβέρνησης μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το κατά πόσο το συμπέρασμα είναι αυθαίρετο ή όχι, το κατά πόσο ευσταθεί ή όχι, τίθεται στην κρίση των αναγνωστών.

Δεν θα δοθεί έμφαση σε κουτοπόνηρα ψευτολαθάκια, όπως αυτό του Βρετανικού πρακτορείου Reuters, το οποίο μετά από 8 χρόνια «ανέστησε» άξαφνα τη δραχμή στον πίνακα ισοτιμιών! Θα δοθεί όμως έμφαση στα λεγόμενα του Αντιπροέδρου της Ελληνικής Κυβέρνησης, του Θεόδωρου Πάγκαλου.

Σε «επίκαιρη ερώτηση» στη Βουλή από τον κ. Γ. Καρατζαφέρη σχετικά με το θέμα του διπλού εμπρησμού της Εβραϊκής Συναγωγής των Χανίων, το φιάσκο του οποίο αποκάλυψε ωμά ο Γιώργος Δελαστίκ στο Έθνος 25 Ιανουαρίου 2010 (δηλαδή ότι οι δράστες των εμπρησμών ήτανε δύο Αμερικανοί φυγάδες οι οποίοι υπηρετούν στην Αμερικανική Βάση της Σούδας, δύο Βρετανοί οι οποίοι εργάζονταν ως εκπαιδευτές της ειδικής μονάδας Ναυτικής αποτροπής του ΝΑΤΟ και ένας Έλληνας που έχει σχέση με την τροφοδοσία της βάσης) και αποστόμωσε όλες εκείνες τις φωνές - από το εσωτερικό, αλλά κυρίως από το εξωτερικό -, οι οποίες αβίαστα και απροκάλυπτα επιχείρησαν να χρεώσουν σε όλη τη χώρα χαρακτηριστικά αντισημητισμού. Οι φωνές στο εξωτερικό ήτανε πρώτον η σχεδόν αυτόματη έκδοση ταξιδιωτικής οδηγίας από το State Department, καθώς και η δημοσίευση ενός άρθρου του ελληνοαμερικανού Andrew Apostolou στη Wall Street Journal με τίτλο «Η Ντροπή της Σύγχρονης Ελλάδας» (The Shame of Modern Greece).

Ας διαβάσουμε προσεκτικά την απάντηση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, κ. Πάγκαλου:

«Θα συμφωνήσω απόλυτα με το συμπέρασμα του αξιότιμου προέδρου του ΛΑΟΣ. Δεν έχω την ελευθερία λόγου που έχει, γιατί είμαι σ' αυτά εδώ τα (κυβερνητικά) έδρανα, τα οποία είναι ενός είδους δέσμευση, την οποία φέρω βαρέως μερικές στιγμές αλλά τη φέρω, δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Και δεν έχω και το δημοσιογραφικό του παρελθόν, το οποίο είναι μία άλλη διάσταση την οποία στερούμαι. Αλλά ομολογώ κι εγώ ότι σε στιγμές δεινής πάλης της ελληνικής κυβέρνησης για να εξασφαλίσει τους καλύτερους όρους δανεισμού, η δημοσίευση στη “Wall Street Journal”, η οποία όπως λέει και το όνομά της είναι η εφημερίδα της Wall Street -δηλαδή του τραπεζικού συστήματος των Ηνωμένων Πολιτειών-, μιας τέτοιας επιστολής δεν μπορεί παρά να μου δημιουργήσει μερικά ερωτηματικά. Ας ευχηθούμε ότι όλα είναι τυχαία και ότι δεν υπάρχει γενικότερο σχέδιο και ότι δεν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε άλλες μορφές τέτοιου είδους προκλήσεων. Πρέπει όμως να είμαστε έτοιμοι, πράγματι.»

Δείτε το στο βίντεο μετά το 6'.50'', όταν παίρνει τον λόγο ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος





Η είδηση της «βόμβας» Πάγκαλου πέρασε και στη σημερινή έκδοση της Καθημερινής (Σαββάτο, 30 Ιανουαρίου 2010).

Γιατί αν «ο αγώνας για το ψωμί μου είναι ζήτημα υλικό, ο αγώνας για το ψωμί του διπλανού μου είναι ζήτημα πνευματικό».

Τρεις Ιεράρχες και σχολείο σήμερα…
του Γιώργου Μάλφα


Βασίλειος ο Μέγας, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Γρηγόριος ο Θεολόγος: συμπιέζουμε την αγιότητα σε βιβλία και ομιλίες, σε αργίες και επετείους. Πάντα μας διαφεύγει...

Τους «Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων» τιμά ράθυμα και υποκριτικά η δημόσια εκπαίδευση, σε μια συγκυρία φέτος για την πατρίδα καταθλιπτική. Η απειλή της επιτήρησης, η παύση πληρωμών, ο εφιάλτης της χρεοκοπίας…


Μια κοινωνία που καλόμαθε να καταναλώνει σαν παράσιτο γίνεται τώρα «πεδίο βολής φτηνό» για τους πειραματισμούς των κερδοσκόπων του χρήματος.


«Η πλουτοκρατία ήταν, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος» που θα ’λεγε και ο Παπαδιαμάντης. Συνθλίβει μικρούς και αδύνατους. Αποθρασύνει μεγάλους και ισχυρούς. Μα πίσω από την κρίση των αριθμών, των δεικτών, και των ελλειμμάτων αποκαλύπτεται μια κρίση βαθιά πνευματική. Γιατί αν «ο αγώνας για το ψωμί μου είναι ζήτημα υλικό, ο αγώνας για το ψωμί του διπλανού μου είναι ζήτημα πνευματικό». Αυτό δεν θα σου το μάθουν βέβαια οι οικονομολόγοι που διαχειρίζονται τις κρίσεις του συστήματος, που καταρτίζουν «προγράμματα σταθερότητας». Θα σου το μάθουν δάσκαλοι ψυχωμένοι που μορφώνουν τα παιδιά μας.


Ποιος, αλήθεια, γιορτάζει και γιατί σήμερα; Ποια πρόταση ζωής εμπνέει το μαθητή, το δάσκαλο και το γονιό; Ποιον άνθρωπο διαπλάθουμε στο σχολείο σήμερα; Τι σχέση μπορεί να έχει η άσκηση στην αλήθεια της ζωής που μας υπέδειξαν οι τιμώμενοι Ιεράρχες, με την καθημερινότητα του σχολείου που βιώνουμε;

Την δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου η Εκκλησία προβάλει την μετάνοια.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

(Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ. Βασιλείου,)
Ἡ παραβολή τοῦ ἀσώτου υἱοῦ, Καθηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων)


Ἡ εὐαγγελική παραβολή


Ἡ εὐαγγελική παραβολή πού διαβάζεται σήμερα εἶναι γνωστή σέ ὅλους μας ὡς παραβολή τοῦ Ἀσώτου.


Ἕνας ἄνθρωπος ἔχει δύο γιούς. Ὁ νεώτερος γιός ζητάει χωρίς περιστροφές ἀπό τόν πατέρα του τό μερίδιό του ἀπό τήν κληρονομιά.


Ἀλλά τό κομμάτι αὐτό ἀποκομμένο ἀπό τό σύνολο τῆς ἀλήθειας τῆς ζωῆς τοῦ πατέρα δέν μπορεῖ νά ζήσει, δέν μπορεῖ νά καρποφορήσει. Τό κομμάτι αὐτό, ὅταν τό παίρνουμε δυναστικά, ἀντάρτικα, ὅπως καί ὅταν θέλουμε, δέν μᾶς ὁδηγεῖ στή ζωή, ἀλλά στήν ἀπόγνωση καί τήν καταστροφή.


Ἡ ἁμαρτία, ἡ ἀδυναμία, ἄν θέλετε, τοῦ νεώτερου γιοῦ, εἶναι ὅτι ὄντας ἀνώριμος δέν ἔχει φθάσει στό νά ξέρει, ὅτι ἡ οὐσία τοῦ πατέρα εἶναι ἡ ἴδια μέ τήν οὐσία τοῦ υἱοῦ.


Καί ὁ πατέρας τοῦ δίνει τό κομμάτι, τό ἐπιβάλλον μέρος τῆς περιουσίας, πού ζητάει. Εἶναι ἄρχοντας ἀγάπης. Δέν ἐνδιαφέρεται γιά τόν ἑαυτό του. Ἐνδιαφέρεται νά σώση τό παιδί του. Αὐτό βρίσκεται στό σκοπό τῆς ζωῆς του, εἶναι καταξίωση τοῦ εἶναι του. Δέν τόν ἐνδιαφέρει τί θά πῆ ὁ κόσμος, ὅπως ἐνδιαφέρει τόσο πολύ ἐμᾶς γιά τό πῶς θά χαρακτηρίσουν τό παιδί μας γιά τίς ἀστοχίες του, δέν τόν ἐνδιαφέρει ἄν θά χάση τό κῦρος του, ἄν παρουσιαστεῖ ὡς πατέρας ἀποτυχημένος, μέ παιδί πού ἀφήνει τό σπίτι καί φεύγει μακρυά. Ἡ ἀγάπη τοῦ πατέρα πάει πιό μακριά ἀπ' ὅ,τι μπορεῖ νά πάει ἡ κρίση τοῦ κόσμου ἤ ἡ ἀνταρσία τοῦ γιοῦ του.

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Εποχές ταραγμένες, δύσκολες για τη νεοσύστατη Εκκλησία.

Η αλήθεια για την Υπατία

Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, έχει κατασυκοφαντηθεί στη Δύση από πολλούς αστήρικτους δήθεν ιστορικούς, και τον τελευταίο καιρό συκοφαντείται ειδικά στην Ελλάδα, από τους ειδωλολάτρες, τους αθεϊστές και ακραίες Προτεσταντικές ομάδες. Όμως η άδικη και κακόβουλη επίθεση κατά του αγίου, θα φανεί από τα στοιχεία που θα παραθέσουμε στη συνέχεια.

Ο άγιος Κύριλλος κατηγορείται από διαφόρους ανιστόρητους ως υπεύθυνος για την απάνθρωπη ΠΟΛΙΤΙΚΗ δολοφονία μας διάσημης φιλοσόφου, που ονομαζόταν Υπατία, το 415 Κ.Χ. Προσπαθούν να τον παρουσιάσουν ως "φονιά" χωρίς καμία απολύτως απόδειξη, απλούστατα γιατί δεν υπάρχει! Δεν θα αγνοήσουμε όμως την πρόκληση αυτή, γιατί αν και δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον τού αγίου Κυρίλλου, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ. Θα παραθέσουμε λοιπόν τις ιστορικές αποδείξεις τής περιόδου εκείνης, με τα γεγονότα τής Αλεξάνδρειας γύρω από το φόνο τής Υπατίας.
πηγή:

Εδώ θα γίνει ένα ξεκαθάρισμα των γεγονότων που οδήγησαν στον άδικο χαμό μιας φιλοσόφου, της ονομαστής Υπατίας. Ο φόνος τής Υπατίας, βαρύνει αποκλειστικά τους αυτουργούς του εγκλήματος.


Οι άστοχες «βολές» κάποιων νέο - Εθνικών που θέλουν να μπλέξουν τον Άγιο Κύριλλο σε αυτά τα γεγονότα δεν ευσταθούν ιστορικώς. Το γιατί θα το δείτε παρακάτω. Το δυστυχέστερο πάντως είναι ότι ο χαμός της Υπατίας δεν ήταν ο μόνος εκείνης της περιόδου. Τα πνεύματα ήσαν «αναμμένα» στην Αλεξάνδρεια, σε αυτήν την πόλη που ανακατεύονταν διάφοροι πληθυσμοί με διαφορετικές κουλτούρες. Εθνικοί, Ορθόδοξοι, Μονοφυσίτες, Ιουδαίοι κ.α.

Μια διευκρίνηση…..

Αγαπητέ κύριε Σταμάτη Δαμαλίτη, το σχόλιο μου δεν είχε σκοπό, ούτε εμπρηστικό, ούτε σαρκαστικό. Αν το εκλάβατε έτσι, ζητώ συγνώμη και εξηγώ παρακάτω.


Σας παρακολουθώ πολύ καιρό μέσα από το διαδίκτυο και έχω διαπιστώσει ότι αγωνίζεστε για την σωστή και όχι κατασκευασμένη ενημέρωση. Το να ασχολείστε με θέματα Θεολογικά και Εκκλησιαστικά ( τα οποία θέλουν ιδιαίτερη γνώση) χωρίς προηγουμένως να έχετε ερευνήσει το θέμα, το θεωρώ άστοχο. Η μονόπλευρη παρουσία θεμάτων που αφορούν την Εκκλησίας μας μου προξενεί πολλά ερωτήματα. Η παρουσίαση και της διαφορετικής άποψης νομίζω ότι θα βοηθήσει στην αμερόληπτη ενημέρωση των αναγνωστών σας. Μια και το ιστολόγιο σας είναι δημοσιογραφικό καλό είναι να υπάρχουν όλες οι απόψεις.

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Οι συκοφαντίες και οι διαστρεβλώσεις των νεοπαγανιστών βρήκαν βήμα στην διαδικτυακή γειτονιά μας.

Αγαπητοί φίλοι ο διαχειριστής του γειτονικού ιστολογιου από την Ερμιόνη "Ερμιονίδα: μας αρέσει - δεν μας αρέσει"  ανήρτησε ένα κείμενο  - πρόσκληση - πρόκληση από μια νεοπαγανιστική ομάδα δωδεκαθεϊστών, κατασυκοφαντώντας τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και διαστρεβλώνοντας τα κείμενα του, ούτος ώστε να υποστηρίξει ότι είναι ο υποκινητής του εμπρησμού στην βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.


Μας προξενεί εντύπωση, ότι ο διαχειριστής του εν λόγω ιστολογἰου, ο οποίος κόπτετε για την αλήθεια και την σωστή ενημέρωση των συμπολιτών του δεν διασταύρωσε τα γραφόμενα της ανάρτησης του. Μπορεί να το κάνει τώρα, μελετώντας το κείμενο που παραθέτω παρακάτω χωρίς προκατάληψη και μισαλλοδοξία.

Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Οι Νεοπαγανιστές αναφέρουν ένα απόσπασμα από μια ομιλία του Άγιου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, εκ του οποίου βγάζουν το συμπέρασμα ότι αυτός είναι ο ηθικός αυτουργός της καταστροφής της βιβλιοθήκης του Σαράπειου, αποκαλώντας τα βιβλία της «δαίμονες».


Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πρωτοφανή προσπάθεια διαστρέβλωσης και πετσοκόμματος των κειμένων του Χρυσόστομου, ο οποίος, όπως θα δούμε, διόλου δεν ισχυρίζεται ότι τα βιβλία της βιβλιοθήκης του Σαράπειου είναι δαίμονες. Ορίστε το απόσπασμα από τον «Λόγο κατά Ιουδαίων» (μετάφραση πανεπιστημιακών Α.Π.Θ. από τις Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς):


Λόγος Κατά Ιουδαίων Α’, 5 (PG 48, 850E):«Επειδή όμως υπάρχουν μερικοί που θεωρούν και τη Συναγωγή σαν τόπο ιερό, είναι ανάγκη να πούμε και σ’ αυτούς λίγα λόγια. Για ποιον λόγο σέβεστε τον τόπο εκείνον, τον οποίον πρέπει να καταφρονείτε, να το συχαίνεστε και να τον αποφεύγετε; Στον χώρο αυτόν, απαντούν, βρίσκεται ο νόμος και τα βιβλία των Προφητών. Και τί σχέση έχει αυτό; Όπου υπάρχουν δηλαδή τέτοια βιβλία, θα θεωρείται και ο τόπος άγιος; Οπωσδήποτε όχι».


Και, προσέξτε ειδικά εδώ (Λόγος Κατά Ιουδαίων Α’, 6 (PG 48, 851F)):


«Για να μάθετε, ότι τα βιβλία δεν αγιάζουν τον τόπο, αλλά τον καθιστά βέβηλο η προαίρεση εκείνων που συνέρχονται εκεί, θα σας διηγηθώ μια παλιά ιστορία. Ο Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος, αφού συγκέντρωσε από παντού τα βιβλία και έμαθε ότι και οι Ιουδαίοι έχουν βιβλία, τα οποία φιλοσοφούν για το Θεό και για άριστη πολιτεία, έστειλε και κάλεσε άνδρες από την Ιουδαία, ερμήνευσε αυτά με εκείνους και τα τοποθέτησε στο ιερό του Σαράπιδος, μια που ο ίδιος ήταν ειδωλολάτρης, και αυτά μέχρι τώρα βρίσκονται εκεί, τα άγια των Προφητών. Τι λοιπόν, ο ναός του Σαράπιδος είναι άγιος, επειδή έχει τα βιβλία των Προφητών; Μακριά μια τέτοια σκέψη. Εκείνα [τα βιβλία] βέβαια έχουν τη δική τους αγιότητα, που όμως δεν την μεταδίδουν στον τόπο [του ναού], λόγω της μιαρίας εκείνων που συγκεντρώνονται εκεί. Το ίδιο λοιπόν πρέπει να σκεφτεί κανείς και για τη συναγωγή. Γιατί, αν και δεν στήθηκε εκεί [συναγωγή] κάποιο είδωλο, αλλά στον τόπο εκείνο [συναγωγή] κατοικούν δαίμονες. Και αυτό δεν το λέω μόνο για τη συναγωγή που βρίσκεται εδώ, αλλά και για τη συναγωγή που βρίσκεται στη Δάφνη».


Οι παγανιστές διαστρεβλώνουν το κείμενο του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου, κατηγορώντας τον έτσι, πως ισχυρίζεται ότι «στο ναό του Σεράπιδος κατοικούν δαίμονες», ενώ ο Χρυσόστομος γράφει ότι «στην συναγωγή κατοικούν δαίμονες», όχι μόνο στην συναγωγή της Κωνσταντινούπολης, αλλά και σε αυτή της Δάφνης, στην Αντιόχεια. Αυτό αποδεικνύεται, διότι ο Χρυσόστομος λέει ρητά «αυτό το πράγμα (= «στον τόπο αυτόν κατοικούν δαίμονες») δεν το λέω μόνο για τη συναγωγή που βρίσκεται εδώ, αλλά και για τη συναγωγή που βρίσκεται στη Δάφνη». Για συναγωγές μιλάει.


Αυτή την διαστρέβλωση οι νεοπαγανιστές την επιτυγχάνουν πετσοκόβοντας το κείμενο του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου αφαιρώντας τμήματά του, ώστε να μην καταλαβαίνει κανείς, όταν ο Άγιος λέει «στον τόπο αυτόν κατοικούν δαίμονες» ότι ομιλεί περί της συναγωγής κι όχι περί του Σαράπειου, όπως επίσης να μην καταλαβαίνει κανείς ότι ο Άγιος ομιλεί για τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη του Σαράπειου, κι όχι για τα Εθνικά βιβλία της βιβλιοθήκης του Σαράπειου. Να πώς πετσοκόβουν οι νεοπαγανιστές  τον Χρυσόστομο (στο Διαδίκτυο):


Το διαστρεβλωμένο κείμενο τον νεοπαγανιστών….
«Τι λοιπόν, άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία; Μη γένοιτο!... αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον... μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων... και παρ αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι... κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε!) ότι δαίμονες κατοικούν εκεί» Ι. Χρυσ/μος λογοι κατα ιουδαιων 48.851.38 έως 852.35 Δαίμονες ηταν λοιπόν κατά τον "σοφό" ιεράρχη τα βιβλία της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης και ψυχοθυσιαστήρια οι βιβλιοθήκες των Ελλήνων!!!



Ολόκληρη η φράση, δηλαδή, η οποία επεξηγεί σε ποιον τόπο αναφέρεται ο Χρυσόστομος, παραλείπεται. Η πιο σημαντική φράση που δείχνει ότι ο Χρυσόστομος ομιλεί για την Συναγωγή, «θάβεται με αποσιωπητικά»..... Ας σιωπάσουν τώρα λοιπόν, κάτω από τους τόνους αποσιωπητικών, με τους οποίους πετσοκόβουν τα κείμενα των Πατέρων.


Να συμπληρώσουμε για το Σεράπειο κι αυτό. Οι Νεοπαγανιστές ισχυρίζονται ότι ο Χρυσόστομος αποκαλεί τα βιβλία της βιβλιοθήκης του Σαράπειο «δαίμονες που κατοικούν στον τόπο [της βιβλιοθήκης]» και με ελληνόφρονα ειρωνία ανάμικτη με αποτροπιασμό λένε πως «δύο εκατομμύρια δαίμονες κατοικούν το Σαράπειο».


Η αλήθεια είναι ότι ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος πράγματι κάνει λόγο για έναν τόπο όπου «κατοικούν δαίμονες». Αλλά αυτός ο τόπος δεν είναι οι αρχαίες ελληνικές βιβλιοθήκες, αλλά οι ιουδαϊκές συναγωγές (Ιω. Χρυσόστομου, Κατά Ιουδαίων, λόγος α’, 6): «Αλλά είναι καιρός πλέον να αποδείξουμε ότι εκεί κατοικούν και δαίμονες, όχι μόνο στον τόπο αυτόν, αλλά και στις ίδιες τις ψυχές των Ιουδαίων». Είναι ολοφάνερο ότι ο Χρυσόστομος αναφέρεται στις συναγωγές, καταρχήν της Δάφνης (προάστειου της Αντιόχειας) και όλες γενικά. Αντίθετα με ότι ισχυρίζονται οι αρχαιολάτρες λοιπόν, ο Χρυσόστομος αναφέρεται στις συναγωγές ως τόπο όπου «κατοικούν δαίμονες». Φυσικά, οι αρχαιολάτρες κόβουν το κείμενο εκεί που τους συμφέρει, ώστε να εμφανίζεται ο Χρυσόστομος να λέει ότι το Σαράπειο είναι τόπος κατοικίας δαιμόνων. Η αλήθεια είναι ότι η αρχή του κειμένου που οι Αρχαιολάτρες παραθέτουν απέχει πάρα πολλές σελίδες από το τέλος του ίδιου παρατιθέμενου κειμένου. Τα αποσιωπητικά κρύβουν δεκάδες σειρές.
Πράγματι ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος αναφέρει στον ίδιο λόγο ότι σε κάποιον τόπο έχει στηθεί βωμός όπου θυσιάζονται ψυχές ανθρώπων. Ωστόσο αυτός ο τόπος που ο Χρυσόστομος αναφέρει δεν είναι η βιβλιοθήκη του Σαράπειου, όπως ψευδώς ισχυρίζονται οι αρχαιολάτρες (Κατά Ιουδαίων, λόγος α’, 6): «Ώστε ως προς την ασέβεια καμμία διαφορά δεν υπάρχει μεταξύ αυτών [=των Ιουδαίων] και των Εθνικών, τα της απάτης όμως φοβερότερα τίθενται σε ενέργεια από αυτούς [=τους Ιουδαίους]. Καθ’ όσον και σ’ αυτούς [=τους Ιουδαίους] έχει στηθή ένας αόρατος βωμός απάτης, στον οποίο δεν θυσιάζονται μόνο πρόβατα και μοσχάρια, αλλά και ψυχές ανθρώπων». Τα «ψυχοθυσιαστήρια» που αναφέρουν οι αρχαιολάτρες είναι οι συναγωγές των Ιουδαίων λοιπόν, κι όχι οι αρχαίες βιβλιοθήκες, όπως ισχυρίζονται οι αρχαιολάτρες παραποιώντας το κείμενο του Χρυσοστόμου.


Οι αρχαιολάτρες παρεμβάλλουν στο ήδη διαστρεβλωμένο κείμενο του Χρυσόστομου τη λέξη «(διέδοσε)», ώστε να πείσουν ότι ο Χρυσόστομος όχι μόνο θεωρεί τη βιβλιοθήκη του Σαράπειου «κατοικία δαιμόνων», αλλά γράφει επιπλέον και «διέδοσέ το», δηλαδή προτρέπει τους αναγνώστες να διαδόσουν ότι είναι κατοικία δαιμόνων η βιβλιοθήκη! Φυσικά, όπως βλέπουμε, καμμία τέτοια προτροπή δεν κάνει ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Η αρρώστια του "φαρισαϊσμού"

"Φαρισαϊσμός" ο καρκίνος τής Ευσέβειας

Η παραβολή τού Τελώνου και του Φαρισαίου

Χρήστος Σπ. Χριστοδούλου

Αθήνα 7-2-2009 (Έκδοση ΙV)

Η αρχική εισήγηση έγινε την Κυριακή 31-1-1999 στην Χριστιανική Νεανική Εστία Αγίου Ελευθερίου Άρεως.

(Διασκευή άρθρου της Φωνής Κυρίου του έτους 1980 με συγγραφέα τον π. Γεώργιο Μεταλληνό)
Πηγή: http://www.oodegr.com/oode/efsevismos/farisaism_2.htm

Η ταπεινοφροσύνη προϋπόθεση κάθε αρετής

 
Η ορθόδοξη διδασκαλία θεωρεί σαν βάση και προϋπόθεση της ευσέβειας και κάθε αρετής, την ταπεινοφροσύνη (η την ταπεινότητα). Στον αντίποδα αυτής, βρίσκεται η υψηλοφροσύνη, η έπαρση, το αλαζονικό φρόνημα, με άλλα λόγια ο “Φαρισαϊσμός” (όρος που βγήκε από την σπουδαία παραβολή του Κυρίου, του «Τελώνου και Φαρισαίου».
Με την παραβολή αυτή ο Xριστός θέλησε να μας προφυλάξει από την μεγάλη αρρώστεια που απειλεί την υγιή θρησκευτικότητα και ευσέβεια, τον «Φαρισαϊσμό».Το επιτυγχάνει ανατέμνοντας δύο χαρακτηριστικούς τύπους ανθρώπων, την ώρα της προσευχής.

Ο τρόπος προσευχής είναι «το θερμόμετρο της ευσεβείας»


Πράγματι, διότι, η προσευχή είναι «το θερμόμετρο της ευσεβείας», το κριτήριο της γνησιότητάς της.
Έτσι, ο Κύριος, μας παρουσιάζει μέσα στον Ναό προσευχομένους, δύο χαρακτηριστικούς τύπους:
Ενός Φαρισαίου, που εκπροσωπούσε την εποχή εκείνη την συμμόρφωση στον «Νόμο» και ενσάρκωνε την πρακτική ευσέβεια και
Ενός Τελώνη, που στα μάτια του λαού ήταν η ενσάρκωση της εκμετάλλευσης, της αδικίας και της αμαρτωλότητας.
Με την αντίθεση αυτή, ο Κύριος προσπαθεί να αναδείξει και να σκιαγραφήσει την αρρώστια της φαινομενικής ευσέβειας, που δεν είναι άλλη από την «υποκρισία».

Ταπείνωση και μετάνοια είναι η πύλη που οδηγεί στη Ζωή

Αυτό που πρέπει να μας προβληματίζει, ειδικά εμάς τους υποτιθέμενους πιστούς χριστιανούς, είναι η κατάληξη της παραβολής του Τελώνου και του Φαρισαίου. Δικαιώθηκε ο Τελώνης , ο αμαρτωλός,  ο κλέφτης, ο απατεώνας, ο άρπαγας, ο άδικος. Και όχι ο Φαρισαίος ο πιστός, ο καλός, αυτός που νήστευε, αυτός που έκανε ελεημοσύνη, αυτός που προσευχόταν. Δεν είναι παράδοξο για τα ανθρώπινα μάτια μας να δικαιώνεται ο Τελώνης και να καταδικάζεται ο Φαρισαίος ; Γιατί άραγε;

Έχουμε εδώ δύο παραμορφωμένους ανθρώπους από την αμαρτία. Η αμαρτία παραμορφώνει, αλλοιώνει τον άνθρωπο και την σχέση του με το Θεό. Ο Τελώνης ταπεινώνεται και αναγνωρίζει τα σφάλματα του, για τα οποία μετανοεί. Δεν κρύβεται δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει τα πράγματα. Δεν προσπαθεί να υποκριθεί, να παρουσιάσει τον εαυτό του διαφορετικό από ότι είναι. Έχει καταλάβει ότι αξία δεν έχει τι θα πουν οι άνθρωποι γύρω του, αλλά η οικοδόμηση μιας αληθινής σχέσης με το Θεό. Τα ψέματα εδώ δεν χωράνε.


Ο Φαρισαίος υπερηφανεύεται, αυτόδικαιώνεται, βλέπει τον εαυτό του πολύ ψηλά σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Υποτιμά τον Τελώνη και μάλιστα προεξοφλεί την καταδίκη του. Είναι πιστός τηρητής των εντολών του Θεού, πράγμα που τον κάνει υπερόπτη. Ο άνθρωπος αυτός μένει στην επιφάνια στην βιτρίνα, όπως θα λέγαμε σήμερα, δεν εισχωρεί στο βάθος των πραγμάτων. Αυτοκαταργείται διότι νομίζει ότι η επιφανειακή τήρηση του θεϊκού νόμου θα του εξασφαλίσει την σωτηρία. Πόσο όμως πλανάτε. Δεν κατάλαβε ότι η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός, η ψευδαίσθηση της τελειότητας που τον διακατέχει και η σύγκριση του με τους άλλους ανθρώπους, είναι πάθη που του στερούν την ουσιαστική σχέση και επικοινωνία με το Θεό.


Η Εκκλησία με την έναρξη της αναγεννητικής αυτής περιόδου προβάλει ως απαραίτητες αρετές για την σωτηρία μας την ταπείνωση και την μετάνοια. Και καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την υποκρισία την υπερηφάνεια και τον εγωισμό, πάθη τα οποία μας οδηγούν στο θάνατο.


Εμείς οι πιστοί χριστιανοί πρέπει να προσέξουμε περισσότερο τον τύπο του Φαρισαίου για να παραδειγματιστούμε από αυτόν και να μην υποπέσουμε στα πάθη της υποκρισία και της υπερηφάνειας. Πολλές φορές αυτόδικαιωνόμαστε νομίζοντας ότι αν τηρούμε μερικές από τις εντολές που η Εκκλησία έχει ορίσει καταφέραμε τα πάντα. Δεν κατανοούμε ωστόσο ότι η Σωτηρία μας (σώος = ακέραιος) είναι δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο και όχι επιβράβευση καλών πράξεων. Άσε που γινόμαστε κριτές των πάντων και κατακεραυνώνουμε τους αδύναμους και αμαρτωλούς συνάνθρωπους μας, όπως ακριβώς έκανε και ο Φαρισαίος της παραβολής. Μην ξεχνάτε αγαπητοί φίλοι, ότι ο Φαρισαίος δεν δικαιώθηκε.


Καλή μετάνοια σε όσους θέλουν να περπατήσουν αυτό το δρόμο προς την Ζωή.

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Η Εκκλησία άνοιξε το Τριώδιο


Ευλογημένο Τριώδιο αγαπητοί φίλοι.

 
Πολύ νωρίς, με το κουραμπιέ στο στόμα, όπως λέει και ο λαός άνοιξε η Εκκλησία το Τριώδιο. Λέω άνοιξε, γιατί αυτό έγινε. Το Τριώδιο είναι ένα εκκλησιαστικό- λειτουργικό βιβλίο το οποίο περιέχει ύμνους κατανυκτικούς, κατάλληλους για την περίοδο που θα διανύσουμε. Το Τριώδιο λοιπόν ξεκινάει την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου και τελειώνει , κλείνει, το Μεγάλο Σάββατο.

Το Τριώδιο χωρίζεται σε τρείς υποπεριόδους. Η πρώτη υποπερίοδος  αποτελείται απο τις τρείς πρώτες εβδομάδες, οι οποίες έχουν ως στόχο να μας προετοιμάσουν για την Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Η περίοδος των τριών εβδομάδων ονομάζεται «των απόκρεω» και αυτό διότι η Εκκλησία σταδιακά μας προτρέπει να απέχουμε από το κρέας και από κάθε κακία, αδικία και πονηρία, για να εισέλθουμε στο κυρίως πνευματικό στάδιο που είναι η Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Η δεύτερη υποπερίοδος είναι η Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Μια περίοδος πνευματικών αγώνων, εσωτερικής ανασκόπησης, μετανοίας, προσευχής, ανάγνωσης της Αγίας Γραφής και νηστείας.


Η Τρίτη υποπερίοδος είναι η Μεγάλη Εβδομάδα. Το αποκορύφωμα του πνευματικού αγώνα. Περισσότερη προσευχή, αυστηρή νηστεία, προετοιμασία του πιστού ανθρώπου να συνεορτάσει, να γευτεί, να συμμετάσχει στην Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, για να συναναστηθεί από τον πνευματικό και σωματικό θάνατο που επέφερε η αμαρτία.


Η πρώτη Κυριακή του Τριωδίου αναφέρεται στην παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου. Η Εκκλησία χρησιμοποιώντας αυτή την παραβολή περναει το πρώτο μήνυμα στους πιστούς ότι, για να βαδίσουμε τον δρόμο του Τριώδιου, προς την ανάσταση και την καινούρια ζωή, που μόλις ξεκίνησε , απαραίτητο εφόδιο είναι η ταπείνωση, η αυτοκριτική, η αναγνώριση των λαθών μας, η μετάνοια, η αλλαγή του νου μας και η ειλικρίνεια.



Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Αναμένουμε την απάντηση του Δημάρχου Κρανιδίου στην επιστολή μας για την ανακύκλωση.


Κρανίδι 22 Δεκεμβρίου 2009

Προς τον αξιότιμο Δήμαρχο Κρανιδίου κο Δημήτριο Σφυρή.
ΚΡΑΝΙΔΙ 21300


Κοινοποίηση: Πρόεδρο δημοτικού συμβουλίου Δήμου Κρανιδίου κο Παντελή Τόδωρη


Θέμα: «Ανακύκλωση Χαρτιού στο Δήμο Κρανιδίου»


Αγαπητέ Δήμαρχε Χαίρε εν Κυρίω πάντοτε


Επικοινωνώ μαζί σας δια αυτής της επιστολής για να καταθέσω μερικές απόψεις πάνω στο θέμα της ανακύκλωσης.
 Όπως πολύ καλά γνωρίζεται στην Κοιλάδα πραγματοποιούμε εδώ και δύο χρόνια ανακύκλωση χαρτιού με πρωτοβουλία της Εκκλησίας. Η προσπάθεια αυτή κατά την γνώμη μας στέφτηκε με απόλυτη επιτυχία και αγκαλιάστηκε από τους κατοίκους της Κοιλάδας κατά κύριο λόγο, αλλά και από τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Κρανιδίου.

Κίνητρο μας είναι μόνο η ενεργή προσφορά της Εκκλησίας, για την διάσωση και σωστή αξιοποίηση του φυσικού πλούτου και τίποτε άλλο.


Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Κοπή πρωτοχρονιάτικης πίττας της μητροπόλεως στο Κρανίδι


Αντιγράφω από το ιστολογιο του π. Ιεροθέου

Εκδήλωσις κοπής πρωτοχρονιάτικης πίττας της μητροπόλεως μας δια τας αρχιερατικάς επιτροπείας Κρανιδίου και Ερμιόνης.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και εφέτος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ευλόγησε την αρχή της νέας χρονιάς και μας είπε πολλά και ωφέλιμα για την πνευματική μας προκοπή με κέντρο την ενορία και με πολλή ενοριακή ζωή και δραστηριότητα!

τον προσεφώνησε εκ μέρους όλων μας, ο αιδεσιμώτατος Πρωτοπρεσβύτερος, π.Γκίκας Παπαδημητρίου, αρχιερατικός Επίτροπος Κρανιδίου, ο και επι 50 ετη διακονος του Χριστού και της Εκκλησίας του εις την περιοχήν μας!

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

Η μεταμόρφωση του ανθρώπου και της κτίσεως


Μόνον ο άνθρωπος



Η φανέρωση τού Τριαδικού Θεού κατά τήν ανάπλαση τού ανθρώπου (κατά τήν Βάπτιση τού Χριστού) δείχνει καί μιά άλλη θεολογική αλήθεια, ότι δηλαδή μόνον ο άνθρωπος είναι επίγειος μύστης καί προσκυνητής τής Αγίας Τριάδος, αλλά καί ότι είναι ο μόνος κατ' εικόνα τού Τριαδικού Θεού δημιουργημένος.


Όπως επεξηγεί θεολογικά ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, τά ζώα δέν έχουν νού καί λόγο, αλλά μόνο πνεύμα ζωτικό, τό οποίο πνεύμα δέν υφίσταται καθεαυτό, πράγμα πού σημαίνει ότι όταν πεθαίνουν τά ζώα χάνεται καί τό πνεύμα, δέν παραμένει, αφού δέν έχει ουσία, αλλά μόνο ενέργεια.


Επίσης, οι άγγελοι καί αρχάγγελοι έχουν νού καί λόγο, αλλά δέν έχουν πνεύμα πού ζωοποιεί σώμα, αφού είναι υπέρ αίσθηση. Ο άνθρωπος όμως έχει νού, λόγο καί πνεύμα πού ζωοποιεί συνημμένο σώμα, γι' αυτό καί αυτός μόνο είναι κατ' εικόνα τής τρισυποστάτου θεότητος.


Άλλωστε, γι' αυτόν τόν λόγο ο Υιός καί Λόγος τού Θεού, προκειμένου νά σώση καί νά μεταμορφώση τόν κόσμο, έγινε άνθρωπος καί όχι άγγελος, αφού ο άνθρωπος είναι η περίληψη τής δημιουργίας.


Έτσι, διά τού θεουμένου ανθρώπου έχουμε καί τήν μεταμόρφωση καί αλλαγή τής κτίσεως.

(Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου, Δεσποτικές Εορτές)

Καλή Χρονιά.....

Εύχομαι σε όλους τους επισκέπτες του ιστολογίου μου
Χρόνια καλά και ευλογημένος ο καινούριος χρόνος 2010